Dziewczyna spojrzała na nią.
-Czyli nie będe sama mieszkać...-mruknęła po czym postawiła walizkę na swojej połowie i położyła się na łóżku.

-Jasne - powiedziałam i stanęłam jedną nogą na deskorolce. Ruszyliśmy, z tą różnicą, że ja jechałam na desce.

Po paru minutach doszli śmy do parku. Rzeczywiście, dalej było widać coś na kształt skyteparku,

Patrzyła na sufit. Ciągle miała bulwersa na swojego opiekuna iż musiał ją wysłać do tej szkoły z internatem...
-Ej. Jak ci na imie?-powiedziała patrząc na sufit cały czas . (xD)

Katina była już koło domu pożegnała się ze znajomym i pobiegła do domu.
- Matko jedyna Katina! Nic ci nie jest? Powiedziała z ulgą mama.
- Spokojnie  po prostu zdenerwowałam się i wybiegłam do lasu..
- To ma być ostatni taki twój wybryk! Krzyknęła. A teraz do pokoju się pakować.
- Ale.. dobrze.
Ze smutkiem poszła do swojego pokoju spakowała wszystkie swoje cenne rzeczy i była już gotowa wyjechać.

- Dobra słuchajcie za godzinę mamy autobus.
- Autobus?.. Westchnęła z oburzeniem Katina
- Tak, autobus coś nie pasuje?
- Nie nic! Krzyknęła i wyszła na dwór.