Gabriel zaczął jeść swoją porcję  i w ciszy przyglądał się dziewczynie.  - Skąd się tu wzięłaś? - zapytał nagle wprost.

- Jak wolisz. - wzruszył ramionami kończąc pierwszy kawałek i zabierając się za drugi. Po chwili wstał i podszedł do lodówki. Wyciągnął dwie puszki Pepsi i wrócił, podając dziewczynie jedną.

- Hm.... jestem... Gabriel... - powiedział między kęsami pizzy. - Co jeszcze Ci potrzeba do szczęścia? - zapytał upijając łyk napoju.

Gabriel wybuch śmiechem ale po chwili się opanował. - Kto by się tego po Tobie spodziewał. - Dokończył swoją pizze i picie. Zgniótł puszkę i podszedł do kosza aby wyrzucić ją.

- Tam. - mruknął pokazując jedną z szafek kuchennych. - Będziesz to jeszcze jadła? - zapytał pokazując na resztki jedzenia.

- To dobrze. - mruknął chłopak wychodząc z kuchni. Zostawił wszystko i poszedł do swojego pokoju. Znów włączył muzykę i tym razem usiadł na parapecie wyglądając za okno.

Robiło się coraz to bardziej późno. Rodzice już wrócili ale nawet nie pofatygowali się aby wejść na górę. Gabriel wyłączył muzykę i poszedł do łazienki przygotować się do spania. Wrócił i jedyne co zrobił to położył się na łóżku i po nieokreślonym czasie zapadł w sen.

Może już rano?

***

Gabriela otworzył oczy i ujrzał pierwsze promienie słońca wpadające przez okno. Przeciągnął się i usiadł na łóżku. Spojrzał na zegarek   7:13 . Wszyscy jeszcze pewnie śpią. Po cichu poszedł do łazienki. Po dłuższej chwili wrócił ubrany i gotowy do rozpoczęcia dnia.