- To dobrze. Na dole jest kuchnia, zrób dodatkowe kanapki dla mnie. Też bym coś zjadł. - Powiedział szczerząc się do dziewczyny.

Gabriel w ostatniej chwili złapał poduszkę tuż przy głowie. - Niezły cel. - zaśmiał się i odrzucił poduszkę w stronę dziewczyny.
- To może jednak coś zamówimy? Obawiam się o swoje zdrowie jeśli coś mi przyrządzisz. - zaśmiał się znów opierając o framugę drzwi.

- Jeszcze wiele o mnie nie wiesz - szepnął z tajemniczym uśmiechem. - Więc na co masz ochotę? - zapytał obserwując ją.

- Pizza? hm.. może być - powiedział po dłuższym zastanowieniu i wyszedł bez słowa na korytarz. Wybrał numer do pizzerii i złożył zamówienie. Wrócił do pokoju dziewczyny i mruknął - Będzie za 15 min. - po czym wyszedł i zbiegł po schodach na dół. Wszedł do salonu i włączył telewizor.

Po mniej niż 20 min Gabriel usłyszał dzwonek do drzwi. Wstał z łóżka i podszedł do nich. Otworzył, zapłacił za pizze i zamknął drzwi. Odwrócił się w stronę schodów i krzyknął - Ey młoda! Przyjechała kolacja! - po czym skierował się do kuchni, kładąc pudełko z jedzeniem na blacie wysepki kuchennej.

Gabriel otworzył pudełko i od razu doleciał do niego zapach pizzy. Oderwał jeden kawałek dla siebie, polał go dodanymi sosami w chwili gdy weszła dziewczyna. - Chcesz talerzyk czy coś? - zapytał widząc jak podchodzi.

Gabriel odłożył kawałek skąd go wziął i podszedł do jednej z szafek. Wyciągnął mały, biały talerzy i podał go dziewczynie. Wrócił na swoje miejsce i wziął swój wcześniej wybrany kawałek pizzy.