-Tyle samo-roześmiał się-Spokojnie, już prawie jesteśmy.

-Już jesteśmy prawie przed drzwiami. Widzisz tamten dom?-wskazał na jasny budynek, który był właśnie ich posiadłością. Zbliżali się do niego bardzo szybko i po chwili byli już w środku-Jesteśmy.
Skierował się do kuchni i zaczął rozpakowywać produkty, słodycze dziewczyny zostawiając na stoliku, aby zawsze miała do nich dostęp.

-Poczekaj, spokojnie-wyciągnął z szuflady nożyczki i nimi przeciął u góry paczkę-Proszę.
Schował z powrotem nożyczki i patrzył na dziewczynę.

-To dobrze, że ci smakuje. Może usiądziesz? Chcesz pooglądać telewizję?

-Ech....-mruknął cicho-Nieważne, kiedyś ci opowiem. Smacznego, jedz sobie dalej.

-To może lepiej nie jedz, przesadziłaś na razie. Zrobię ci herbatę, co? Połóż się na kanapie w salonie.

Zagotował wodę na herbatę i po chwili napój był gotowy. Poszedł z kubkiem do salonu i położył na stoliku.
-Jak się czujesz?