Karta dz. :
Imię : Gabriella
Nazwisko : Dicens
Wygląd :
Charakter :no ten... no... no... zobaczy się...
Inne : ma tatuaż:
za uchem:

na brzuchu:

kolczyki:

Gabi siedziała u siebie na łóżku z laptopem na kolanach i pisała ze swoją koleżanką, w końcu otworzyły się drzwi jej pokoju
-Pukać!- krzyknęła i zamknęła laptopa spojrzała w stronę drzwi- Już kończę- powiedziała wkładając laptopa do torby.
-Za 20 minut przyjedzie taksówka- powiedziała matka dziewczyny
-Ten wyjazd mnie nie zmieni i jest zbędny w moim życiu- powiedziała podchodząc do szafy i wrzucając do walizki ostatnie potrzebne jej rzeczy. Potem zapięła walizkę, która ledwo się zapięła. Następnie wzięła ją i torbę, którą narzuciła na ramię i wyszła z pokoju zamykając drzwi. A potem z domu. Taksówka powinna być już dwie minuty temu- Jaa chrza*ę- warknęła czekając na taksówkę

~~~~~~~~~~~~
-Ale no tato!- krzyknął Markus już po raz kolejny, kiedy to jego rodzice zbierali się na lotnisko- Ja nie chcę niańczyć jakiejś dziewczynki, która ma tu mieszkać! I do tego przez jakiś czas mam z nią być sam na sam!- mruknął opierając się o futrynę drzwi.
-Markus zero dyskusji. Nie masz nic do gadania, już wszystko ustalone, a Ty masz się nią zająć i zorganizować jakieś tam zajęcia, żebyście się nie nudzili- powiedziała jego matka
-Kochanie taksówka przyjechała. Musimy jechać. Miłych 2 tygodni- powiedział ojciec, wziął ich walizki i wyszedł z domu, pozostawiając Markusa samego.

Kiedy taksówka wreszcie przyjechała. Gabi do niej wsiadła i podała adres, wyciągnęła z torby książkę i zaczęła czytać. Po kilku godzinach dojechała na miejsce, zapłaciła taksówkarzowi i stanęła pod wielkim budynkiem, który miał być jej domem przez 2 miesiące
-Bogaci są- mruknęła do siebie, przykleiła do twarzy uśmiech i ruszyła w stronę drzwi- oby nie miał 5 lat, proszę~-szepnęła do siebie

~~~~~~~~~~
-Oby to nie była pięciolatka- powiedział cicho do siebie, kiedy usłyszał dzwonek do drzwi. Zamknął laptopa, który pozostał na blacie w kuchni i ruszył w stronę drzwi, po chwili je otworzył, a jego oczom ukazała się około 17letnia dziewczyna. Przez chwilę nie mógł wydobyć z siebie żadnego dzwięku, ale po chwili spojrzał na nią ponownie
-Zabłądziłaś?- uśmiechnął się

-Emm... nie jestem pewna, ale chyba mam tu mieszkać- powiedziała i wyciągnęła telefon z kieszeni jeszcze raz sprawdzają adres chłopaka- W sumie jestem tego pewna... I nie poinformowano mnie, że tu będziesz... Liczyłam raczej na jakiegoś pięciolatka, którego będę mogła zamknąć w piwnicy- powiedziała poprawiając torbę, która zsunęła się z ramienia- A więc mogę wejść, czy raczej mam tu stać?

~~~~~~~~~~
-Ach tak... Liczyłem na młodsze dziecko, które będzie potrzebowało mojej stałej opieki, ale z tego co widzę poroblem rozwiązał się sam... -powiedział szczerze i cofnął się trochę w głąb domu- tak zapraszam do środka- powiedział, a kiedy dziewczyna weszła zamknął za nią drzwi

-Twój pokój jest na górze pierwsze drzwi po prawo.- powiedział pokazując schody prowadzące na górę- kuchnie masz tam- pokazał ręką na łuk łączący hol z kuchnią- a salon tam prosto- powiedział i ruszył w tamtym kierunku- Potem może pokażę Ci więcej

~~~~~~~
-Widzisz jednak oboje jesteśmy zadowoleni- powiedziała stawiając walizkę na środku holu przed schodami, rozejrzała się trochę- wow- szepnęła i spojrzała na chłopaka, który dalej nie wyszedł ze zdziwienia albo nigdy nie widził osoby, która jest od niego dużo biedniejsza- To gdzie jest mój pokój?- zapytała stając na przeciwko chłopaka

-Chodź-powiedział i zaprowadził ją do pokoju- obok masz jeszcze łazienkę i garderobę-powiedział- a jakbyś mnie szukała to mój pokój jest na końcu korytarza- mruknął i zeszedł na dół do salonu
~~~~~~~~~
-Mhm, dzięki-powiedziała i weszła do środka. I była zaskoczona tym co zobaczyła w środku. Było tam duże dwu osobowe łóżko pod wielką ścianą z okien, za którymi były widać potężny ogród za domem, były też szklane drzwi, które prowadziły na dość duży balkon. Prócz łóżka było jeszcze biurko i duża szafa oraz komoda. Gabriella usiadła na łóżku i rozejrzała się po pokoju jeszcze raz.

Telefon Markusa właśnie zaczął wibrować. Podniósł go i przeczytał wiadomość. Poszedł do pokoju dziewczyny i wszedł do niego.
-Dzisiaj jest impreza i daję Ci wolną rękę, bo możesz iść ze mną albo zostać tutaj sama- powiedział- Widzę, że znalazłaś już szafę... poza tym w tamtej szafce masz buty, a moi rodzice się nieźle gimnastykowali, żebyś miała talie jakie lubisz- powiedział
~~~~~~~
-Mogę z Tobą iść, o ile w ogóle masz zamiar się do mnie przyznawać powiedziała i podeszła do szafy, otworzyła ją i szczęka opadła jej aż do podłogi, prócz ubrań wiszących na wieszakach, były jeszcze pięknie poukładane na półkach, a 1/4 szafy zajmowały buty, we wszystkich możliwych rodzajach i kolorach. Odwróciła się do chłopaka- To naprawdę wszystko moje?- zapytała niepewnie