Co się stało? Co się stało,że nic nie pamięta? Co się stało,że...Leży koło jakiegoś nieznanego chłopaka?!
Otworzyła oczy i złapała się mimowolnie za głowę.
-Agh..Booli.-mruknęła cicho ledwo otwierając oczy.
Migrena dawała dziewczynie tak w kość,że światło wydobywające się przez zasłonięte okno drażniło ją do poziomu "hard".
Spojrzała na zegarek, który był przed nią, w szaro-białym pokoju, gdzie była tylko szafka i to cholernie wygodne łóżko.
-9:00...9:00?!-zapytała siebie ze wielkim zdziwieniem.
Po kilku minutach patrzenia bezpodstawnie w zegar uświadomiła sobie,że to wcale nie jest jej pokój, a koło niej znajduje się...cóż nie całkiem brzydki mężczyzna.
-What the hell?!-krzyknęła spoglądając na niego.
Nie wiedziała co się stało...Nie wiedziała...Nie pamiętała.

Ostatnio edytowany przez angelo112 (2014-06-20 21:30:25)

Spojrzała się na niego z wielkim zdziwieniem.
-Ja leżę w twoim łóżku a ty mi proponujesz kawę?! Czy my się w ogóle znamy?-zapytała zdesperowana odgarniając włosy.
Amy była dziewczyną, którą szybko można było wyprowadzić z równowagi.
-Agh...No może jednak poproszę tej kawy...-mruknęła i chwyciła się ponownie za głowę.
Oglądała uważnie dookoła teren. Może sobie coś przypomni, prawda? Miała taką cichą nadzieję.
-Nie masz mi zamiaru nic zrobić, verdad?-zapytała spoglądając na niego podejrzliwie.

Ostatnio edytowany przez angelo112 (2014-06-20 21:46:27)

Dziewczyna oparła się o łóżko plecami i westchnęła z ulgą.
-Taka kawa mi starczy, dziękuję..-powiedziała odbierając naczynie.
Raz po raz muskała ustami kubek ciepłej, i bardzo aromatycznej kawy. Spoglądała na chłopaka i powiedziała:
-Jestem Amy..Przepraszam,że cię obraziłam i zadałam ci tyle trudu.
Było jej głupio. Osądziła bezpodstawnie chłopaka, który prawdopodobnie się nią zajął, zaoferował pomoc i na dodatek się o nią troszczył. No ale w końcu jej reakcja była naturalna, tak?
-Wiesz...-zaczęła niepewnie. -Wiesz może co się stało? Bo jakoś za specjalnie nic nie przychodzi mi teraz do głowy.
Patrzała na niego uważnie odgarniając włosy.

Ostatnio edytowany przez angelo112 (2014-06-20 22:03:34)

Przyglądała mu się uważnie.. Jak on miał na imię? Ach tak..Alan..
Gdy usłyszała jego odpowiedź, zrobiło jej się jeszcze bardziej głupio, aż tak,że zakryła się kołdrą.
Co mógł sobie o niej pomyśleć? "Dziwka, która leżała na ławce kompletnie pijana."
-Nie..Nie, sama jakoś zajdę do domu, i w ogóle..dziękuję jeszcze raz za pomoc.-powiedziała spod kołdry, która najprawdopodobniej pachniała perfumami Alana.
Wstała. Nie mogło umknąć jej uwadze,że była na samej bieliźnie. Spojrzała pytająco na chłopaka.
-Pewnie nie masz pojęcia gdzie są moje ubrania, verdad?-zapytała.
Amy to dziewczyna która "Lubi wszystko co hiszpańskie". Dlatego raz po raz wplątuje ich język, niektóre słowa do jej języka ojczystego.

Ostatnio edytowany przez angelo112 (2014-06-20 22:16:17)

-¿Y qué hago ahora?-westchnęła i wróciła na kanapę owijając się sterylnie kołdrą.
-Nie, nie jestem, dziękuję..-dodała spoglądając na niego. Cóż..Nie można było powiedzieć,że jest on brzydkim chłopakiem.
Umięśniony, zadbany i na dodatek przystojny. Czegóż tu więcej trzeba było?
-Wiesz...jednak jakbyś mógł...Jakoś przemycić mnie do samochodu i podwieźć do domu..Byłabym wdzięczna.-po raz pierwszy od pobytu tutaj zaśmiała się.
-No...w bieliźnie raczej sama daleko nie zajdę..

Ostatnio edytowany przez angelo112 (2014-06-20 22:34:28)

-To poproszę.-powiedziała zdecydowanie milszym głosem.
Poprawiła kołdrę i przyglądała się Alanowi.
-A może...Jakoś ci pomóc bo wiesz...Siedzę nic nie robię, a mogłabym ci w czymś pomóc, prawda?-westchnęła-I skoro już tu jestem i utknęłam bez ubrań..Mogę cię lepiej poznać.
-Jakkolwiek to brzmiało..-dodała i zaśmiała się poprawiając włosy,które i tak były w artystycznym nieładzie.

Niechętnie odkryła się kołdrą i wstała.
-Akurat mój ulubiony kolor! Jak najbardziej!-klasnęła w ręce, również uśmiechając się do Alana.
Odebrała bluzkę i założyła ją. Tego się nie spodziewała. Widziała,że chłopak szukał już jak najmniejszej, jednak i tak była jej przed kolana.
-No cóż...-powiedziała i parsknęła śmiechem. -Lepiej to niż nic, verdad?
Po chwili dodała:
-Gracias..
Nagle usłyszała ku jej zdziwieniu dzwonek telefonu. Ale to wcale nie jej telefon, tylko Alana.
Widziała,że chłopak nie pała zapałem by go odebrać więc powiedziała:
-No odbierz go, ja i tak muszę się szykować..