- Więc jeśli możesz.. - mruknął i podał jej ręcznik. - Może Ty zrobisz tak, że nie będzie boleć. - szepnął przysuwając się do niej.
...
- Hmm... no nie wiem.. Czy mam jakieś.. zabezpieczenie? - dodała po chwili zastanowienia.

- Będziesz na pewno bardziej delikatna niż ja - szepnął i usiadł na łóżku pozwalając dziewczynie robić to co powinna.

...

- Boże Chris! Ale ja nie o tym. - zaśmiała się głośno zakrywając twarz rękami.

- Dziękuję. - szepnął i przyciągnął ją do siebie. Pocałował delikatnie i powtórzył ledwo słyszalnym szeptem. - Dziękuję za wszystko.
...
- No ja mam taką nadzieję. - powiedziała siląc się na poważny ton.

- Ja poważna? Niby czemu? - zapytała przybliżając się do niego tak, że szli ramie w ramie.
...
-Hmm..- mruknął Gabriel składając pocałunek na jej policzku. - Za wszystko. - zaśmiał się i posadził dziewczynę na swoich kolanach. Odgarnął jej włosy na bok i zostawiał delikatne pocałunki na jej szyi.

- Jaka mina? - zapytała z uśmiechem. Zatrzymała się przy busie i rozejrzała za pozostałymi.
...
- A to źle? - zapytał przestając całować. - Wolisz abym Ci za nic nie dziękował? - wypowiedział pytanie odsuwając się od niej i spoglądając na nią.

- Bardzo poważa? - zapytała przyglądając się chłopakowi. - a tak w ogóle... to gdzie wszyscy? - zapytała rozglądając się dookoła.
...

- Hmm... a np za.. za to, że jesteś? - zapytał gładząc ręką delikatnie jej plecy.

- Hmm... Więc więcej jej nie zobaczysz - zaśmiała się i zasłoniła twarz rękami.
...
- Chyba, że wolisz za coś innego. - szepnął jej do ucha, a następnie pocałował w szyję, tuż pod uchem.

- Co nie? - zapytała, wyglądając zza palców. Pozwoliła chłopakowi aby wziął dłonie z jej twarzy.
...
- Więc będę Ci codziennie dziękował za wszystko - szepnął obejmując dziewczynę. Przytulił ją, gdy położyła głowę na jego ramieniu.