-Trafiło do mnie to co mówiłaś o złotej klatce... I o tym, że prawie nic nie wiem o waszej rasie... pomyślałem, że teraz jest odpowiednia chwila, żebyś Ty stąd wyszła, a ja się coś dowiedział o rasie, od samej przedstawicielki rodu- powiedział podchodząc do niej- I nie jestem typowym alchemikiem, ale to jest temat na inną okazję...

-Ja nie... W sumie dlaczego interesuje Cię co mam za to, że robię Ci ochronę skoro nie chcesz mi o sobie opowiedzieć... Jeżeli chodzi o Alchemików im możesz nie ufać, a ja... nie ważne długa historia, którą pewnie nie jesteś zainteresowana- powiedział- Jak chcesz możesz tu siedzieć, a ja idę do gabinetu- powiedział wychodząc z pomieszczenia i zamykając za sobą drzwi.

Max wszedł do gabinetu i popatrzył na panoramę miasta za wielkim oknem, nigdy nie wyobrażał sobie życia między ludźmi, ale z wampirem owszem, to było dawno i nie chciał do tego wracać, przynajmniej nie tu gdzie był obecnie, podszedł do biurka i wziął z niego papiery i przejrzał je. Czuł, że nic dobrego teraz tu nie zrobi, przejrzał opisy jeszcze raz i zostawił je na biurku. Zamknął gabinet na klucz od środka i położył się na małe kanapie patrząc w sufit

Max usłyszawszy jakieś kroki na korytarzu, szybko wyszedł z gabinetu i wpadł do kuchni. Spojrzał na dziewczynę wyraźnie przestraszoną opierającą się o blat.
-Ej, wszystko dobrze?- zapytał i podszedł do niej cały czas ją obserwując- Nic tu nie ma... raczej- zawahał się, a potem położył rękę na jej ramieniu

-Widzę, że się czegoś przestraszyłaś... I wskazywało na to też trzaśnięcie oknem... I nie zmieniaj tematu- powiedział patrząc na dziewczynę- A więc co to było? I teraz sprawa robi się poważna, kiedy Ty nagle jesteś przerażona, a podobno niczego się nie boisz i bawi Cię to gdzie się znalazłaś...- powiedział i oparł się o blat- A ja nie śpię, bo myślałem o starej przyjaciółce.

-Kariosaph... Widać, że się boisz, nawet żyjąc tyle lat, możesz czuć strach, nawet minimalny, przecież nie jesteś ze stali. Tym bardziej widzę to ja... Więc mów, proszę, co się stało?- powiedział lustrując ją wzrokiem- za długo znam rasę wampirzą, przynajmniej z tego na ile pozwoliła mi na to moja władza.

-Nie jesteś ze stali, znałem wampirzyce starszą od Ciebie i nie była ze stali. Uważaj na to co mówisz, bo w końcu przyjdzie ten moment kiedy będzie Ci się wydawało, że ktoś Cię obserwuje i nie będziesz miała oparcia. Nie ma co dalej brnąć w tą dyskusje, skoro masz zamiar tak reagować na tego typu rozmowy. Wiem, że się boisz, tylko nie chcesz przyznać, że jest w Tobie strach, szczególnie kiedy obok jest według Ciebie słaby alchemik- warknął i rozejrzał się po kuchni.

-Nie jestem słabym Alchemikiem, raczej czy jesteś słabą wampirzycą skoro dalej tu jesteś- powiedział i popatrzył na nią- Gdybym mógł dalej utrzymywał bym kontakt z tamtą wampirzycą, ale z władzą nie ma przelewek... ale nie ważne, mam nadzieję, że szybko znajdą tego co powoduje zamęt wśród wampirów, bo już mam Cię dosyć. Dobranoc- powiedział i wyszedł z kuchni kierując się w stronę gabinetu.