Wyrwała mu torebkę z krwią i wgryzła się w nią pijąc szybko krew. Gdy wypiła połowie woreczka uświadomiła sobie, że obok niej jest alchemik, przestała pić i wyprostowała się. - Pokój jest mój - powiedziała stanowczo, czując jak krew odżywia jej zmęczony organizm. Otarła krew z ust i resztę przelała do wysokiego kubka, po czym usiadła na blacie popijając krew.

Idiota - pomyślała. Wypuściła powietrze zrezygnowana. - Śpię na dywanie i ani mi się waż cokolwiek komentować. - wskazała na niego palcem - Mam nadzieję, że szybko się stad wyniosę, bo już mam ciebie dosyć i jak mniemam z wzajemnością - uśmiechnęła się uroczo po czym dopiła krew. Idiota - pomyślała kolejny raz.

- Nie marudzę - uniosła ręce w obronnym geście i zeskoczyła z blatu - Nawiasem, nie wiem czy zdajesz sobie sprawę ale lodówka jest w połowie wypełniona krwią, więc mam gdzieś tą twoją. - spojrzała na jego dłoń - Jestem Kariosaph Zanitraia Harada samozwańcza królowa wampirów. - poprawiła włosy - I nie patrz tak na mnie bo zginiesz szybciej niż myślisz

Dziewczyna odwróciła się na pięcie i wyszła z apartamentu a potem i z budynku. Było ciemno a ona wyglądała jak sierota w cienkiej sukience. Wzruszyła ramionami, przecież nie było jej zimno. Skierowała się w jakieś ciemne uliczki nie mając żadnego konkretnego celu, po krótkiej chwili wpadła na pomysł. Wspięła się na starą kamienicę i z dachu rozejrzała sie po okolicy, kiedy wiedziała już gdzie jest interesujący ją budynek powoli skierowała się w stronę szpitala. Zabicie jakiegoś umierającego człowieka nikomu nie zrobi różnicy a ona zrobi dobry uczynek i skróci jego cierpienia. Wskoczyła na dach szpitala i powoli weszła przez jedno z okien do pustego pokoju.

Dziewczyna spacerowała po szpitalu, trafiła na oddział dziecięcy w środku nocy więc niepostrzeżenie mogła przyglądać się wszystkim pacjentom. Gdy nagle pojawiała się jakaś pielęgniarka z reguły udawało jej się uciec bądź gdzieś ukryć. Po dłuższym czasie dotarła do pomieszczenia w którym składowane były woreczki z krwią. Wzięła kilka do torby którą przewiesiła sobie przez ramię. Rozejrzała się i zauważyła kilka pustych woreczków, wtedy przypomniała sobie dzieci które obserwowała. Westchnęła. - Kariosaph, to jedzenie. - mruknęła lecz mimowolnie wzięła kilka woreczków i wbiła igłę w swoją żyłę tak by krew spływała do woreczków. Napełniła ich tyle ile zabrała i losowo umieściła wśród worków z ludzką krwią. - Niech ta krew trafi do odpowiednich ludzi. - westchnęła w głębi duszy ciesząc się, że lecznicze zdolności jej krwi uratują kilka osób. Wstała i szybko wydostała się ze szpitala a potem wróciła do nowego domu. Krew wrzuciła do lodówki a sama rozsiadła się na kanapie.

- A kto mi niby zabrania wychodzić? Wyglądam jak normalny człowiek, weź nie przesadzaj tylko trochę wyluzuj. Byłam tylko na spacerze. Żyję już tyle lat i jakoś dawałam sobie radę wątpię by była konieczność zamykania mnie w złotej kletce. - odpowiedziała machając nogami jak dziecko i wpatrując się w ścianę naprzeciwko niej.

- Wy wszyscy padliście na głowę, niby czemu ja mam mieszkać jakimś wariatem który wie tyle o wampirach co ludzie, nadaje się tylko i wyłącznie do marudzenia. Nie znasz mojej rasy a chcesz się nami opiekować, żeby na nas eksperymentować. A co ja jestem, królik? Znajdź sobie innych idiotów, potrafię o siebie zadbać. Jeśli coś mi się stanie to trudno, są jeszcze inne wampiry jakoś sobie poradzą beze mnie, robię to na własne ryzyko. - wyprostowała się i powędrowała do sypialni, wzięła swoje rzeczy i zamknęła się w łazience. Po dłużsyzm czasie była już w łóżku cała zakryta, gotowa do snu.

Usiadła na łóżku i spojrzał ana niego z politowaniem. - Wiesz co, naprawdę nie chce mi się wierzyć, że mimo tego co mówiłeś ostatnio teraz chcesz się wyluzować i łamać zasady. Zresztą, nie potrzebuję przyzwoitki, radzę sobie i jakoś nie mam ochoty się z Tobą poznawać bo sądzę, że w efekcie któreś z nas zginie jakbyś nie zdążył zauważyć jesteś alchemikiem a ja ... wampirem - wskazała na swoje kły.