Karta: Muaa :3
Imię: Victoria "Vic"
Nazwisko: Shelley
Wiek (16-20): 17
Wygląd:
Charakter:
Mówi się że tylko Włosi mają gorącą krew w naturze. Gdyby jednak ci którzy tak mówią zechcieli przyjechać do jej rodzinnego państwa oraz miasta, dowiedzieli by się że ta prawda jest naciągnięta. Meksyk jest krajem gdzie przesiadywali Indianie. Historia tego kraju jest bardzo rozwinięta lecz ludzie pozostają tacy sami. Czyli w gorącej wodzie kąpani. Taka sama jest Victoria, jej życie odkąd skończyła 10 lat nabrało tempa. Zaczęła się interesować wszystkim po trochu byleby czymś zająć swoje wolne dni. Co chwilę postanawiała sobie nowe cele które chce osiągnąć w najbliższym czasie. Najlepsza uczennica (ale tylko w klasie), zdobyć szkolną nagrodę na najwięcej przeczytanych książek. Zdać końcowe egzaminy na oceny co najmniej dobre. Osiągnęła to. Była twarda w charakterze, nie potrafiła dopuścić do siebie myśli o poddanej. Porażkę potrafiła znieść, ale nigdy nie wycofała się z podkulonym ogonem. W Meksyku miała wielu przyjaciół którzy codziennie się z nią widywali. Była więc osobą szczerą, otwartą. Starała się nie zachowywać niczego w tajemnicy przed znajomymi. Na tym polegała w końcu przyjaźń. Na wzajemnym wspieraniu się. Tak przynajmniej rozumie te znaczenie Victoria. Zawsze chodzi uśmiechnięta, ma w sobie pogodę ducha dzięki której wiele udało jej się zyskać między innymi przyjaciół. Rodzina wychowała ją na osobę myślącą że szklanka jest na w pół pełna. Dzięki ojcu który zawsze jej powtarzał że cierpienie jest po to by móc poczuć potem szczęście. Lubi zawierać nowe znajomości, dowiadywać się czegoś nowego o obcych jej ludziach. Jednak nie ma odwagi sama zaczynać rozmowy. Chyba że uzna że wypada. Vic nie jest dziewczynką która na widok małej myszki czy robaczka odskakuje wściekle wymachując rękami czy widząc bezpańskiego psa który merdając ogonem zaczął iść w jej stronę a ona uciekła z krzykiem. Nie pyta się czy pies gryzie w obawie o okaleczenie dłoni, do wesela się zagoi. Uwielbia zwierzęta, nie bała się przyprowadzić jakiegoś przybłędę do domu, wiedziała że i tak zostanie. To zaś odziedziczyła po matce. Opiekuńczość. Szczęście przynosiło jej dawanie pomocy innym. Jeden mały uśmiech starszej osoby potrafi jej wynagrodzić wszystko.
Inne:
* Uwielbia godzinami przesiadywać na dachu wieżowca;
* Mieszkając w Meksyku podczas opadów deszczu wychodziła z domu by spacerować po plażach;
* Całą noc potrafi przesiedzieć przy oknie podczas burzy;
* Z nerwów potrafi zapalić papierosa;
* Godzinami może pływać w morzu lub nad jeziorem z… płetwami na stopach;
* Ma rocznego braciszka imieniem Marcelo.
Nr pokoju (100-156, pokoje 2 osobowe): 123


Karta: Muaa 2 :3
Imię: David
Nazwisko: Angel
Wiek (16-20): 18
Wygląd:
Charakter: 
Zabawny: Ma poczucie humoru i potrafi każdego rozbawić.
Szalony: Nie wytrzyma jednego dnia bez szaleństwa.
Mądry: Jest mądry. Posiada dużą wiedzę, lecz rzadko z tego korzysta.
Dżentelmen: Potrafi lecz skrywa to głęboko, głęboko w sobie.
Flirciarz: Nie potrafi przejść obok dziewczyny i przynajmniej do niej nie mrugnąć.
Miły: Po prostu!
Nerwowy: Szybko się denerwuje.
Imprezowy: Chodzi na imprezy bardzo często i bawi się jak by to miała być jego ostatnia impreza.
Śpioch: Sobota i niedziela sen do 11 godziny.
Nie kłamie: Nie potrafi kłamać. Gdy to robi od razu się uśmiecha.
Rzadko myśli zanim coś zrobi.
Nie wstydzi się. Lubi się wygłupiać.
Szanowanie kobiet? Rzadko! Bardziej pasuje mu opcja na jedną noc.
Czasami jest inny. Gdy się zakocha ciężko wyrwać mu dziewczynę z rąk.
Inne:
-Pali, ale stara się ograniczać.
-Ma uczulenie na stokrotki.
Nr pokoju (100-156, pokoje 2 osobowe): 110

Ostatnio edytowany przez goNinawika12 (2014-03-11 17:22:33)

Karta:
Imię: Akiko
Nazwisko: Moore
Wiek (16-19):19
Wygląd:
Charakter: Małomówna, mądra, lekko leniwa Reszta w grze xD
Inne: Uzależniona od lizaków , soków z kartonów i mleka czekoladowego
Nr pokoju (100-156, pokoje 2 osobowe): 103

No to ZACZYNAMY od tego że jesteśmy sobie w akademiku i sobie tam mieszkamy... Jest wiosna, cieplutko i w ogóle... środa ranek i niestety musimy iść do szkoły ( ;|)

Diana podniosła się, popatrzyła na leżącą na łóżku obok koleżankę, uśmiechnęła się delikatnie i poszła się umyć. Po chwili wyszła z łazienki ubrana w:



Markus obudził się i rozejrzał po pustym pokoju, trochę żałował że ma go sam. Ubrał się w ciemną koszulkę i skórzaną kurtkę.

Peter oderwał powoli głowę od poduszki. Było wciąż cicho. Pomimo tego, że miał świadomość, że może w każdej chwili spóźnić się na zajęcia, to i tak nie zrobił nic innego. Jedynie wciąż leżał na łóżku.

Van podbiegła do koleżanki, ściągając z niej poduszkę.
- Wstawaj, wstawaj, wstawaj, wstawaaaaaj...! -Krzyczała.

-Ai! Wstawaj śpiochy- zaśmiała się i ściągnęła z niej kołdrę- Nie ma spaniaa!