Naomi nie mogła wytrzymać. Wymierzyła chłopakowi mocny policzek i wróciła do domu. Wiedziała, że już na pewno nie będzie z chłopakiem. To koniec. Miała dość jego i wszystkich. Chciała zamknąć się w swoim pokoju, jednak zatrzymali ją rodzice.
-Naomi, musimy porozmawiać... Jesteś już na tyle dorosła, że potrafisz znaleźć sobie mieszkanie i pracę. Do jutra możesz się wyprowadzić. Rodzice Ami także postępują tak jak my. Możecie razem gdzieś zamieszkać. Przykro mi. Nie mamy wielu pieniędzy na utrzymacie Ciebie i jest zbyt mało miejsca w domu.
-Co takiego?! Przecież nawet szkoły nie ukończyłam! - Wykrzyknęła Naomi.
-Takie życie córciu.
-Dobra! Możecie być pewni, że jeszcze dziś wyjeżdżam do Nowego Jorku. Tak! Z Ami. Nie wiem czy wrócę. Nie zasługujecie na mój powrót! - Krzyknęła i poszła się pakować dzwoniąc do Ami.

Naomi usłyszała głos Ami. Zrobiło jej się przykro, że musi wyprowadzić się z domu do jutra.
-Cześć. - Powiedziała cicho. - Ty też? No cóż, czasem tak jest... - Starała się opanować swoje nerwy. - Mamy pieniądze, zaoszczędzone. Lecimy do Nowego Jorku, jeszcze dziś! - Powiedziała i rozłączyła się
Długo pakowała swoje rzeczy, nie chciała, aby jaka kol wiek jej rzecz pozostała w tym domu, miała ochotę wszystkich zabić. Kiedy była gotowa wyszła na dwór zapalić papierosa. Szczerze to miała gdzieś, czy rodzice jej to zobaczą czy nie, w końcu jest "dorosła".
Po kilku minutach weszła do domu i usiadła na łóżku, nadal nie mogła opanować swojej złości. Zadzwoniła do jakiegoś ośrodka, gdzie są wolne bilety do Nowego Jorku i od razu zamówiła. Wyjazd miał być w ten sam wieczór o 22:00, napisała do Ami sms'a:
"Dziś na lotnisku o 22:00, bądź gotowa. : )"

Nadchodziła godzina 21:00. "Pewnie już czas, zanim dojedziemy, akurat będzie 21:45, będziemy jeszcze miały chwilę czasu, aby pójść po bilety" - Pomyślała i wzięła walizki, dzwoniąc po Taxi. Po kilku minutach samochód przyjechał. Dziewczyna wsiadła do samochodu.
-Proszę na lotnisko. - Powiedziała wyciągając pieniądze dla kierowcy.
Naomi była pierwsza na lotnisku. Usiadła na jednej z ławek, założyła nogę na nogę i czekała na Ami. Miała wielką ochotę zapalić papierosa, ale pomyślała, że tu przecież nie wolno palić. Z oddali widziała jak sprawdzają już ostatni raz czy z samolotem jest wszystko w porządku. Wyciągnęła komórkę i napisała do koleżanki sms'a:
"Cześć, jestem już na miejscu, spiesz się. ; )", po czym schowała telefon do kieszeni i powoli poszła odebrać bilety.

Naomi odwróciła się z lekkim uśmiechem na twarzy.
-Ami! - Krzyknęła ucieszona przytulając koleżankę. - Chodźmy już bo się spóźnimy. - Powiedziała, wzięła swoją walizkę i poszła w stronę samolotu, w sumie z drugiej strony, to była zadowolona, że zerwała z chłopakiem i rodzice wyrzucili ją z domu, mogła w końcu spełnić swojego marzenia, kiedyś jej dom to było więzienie dla dziewczyny, nigdy by nie pomyślała, że poleci do Nowego Jorku.
Dziewczyna weszła na pokład samolotu, przywitała się z pilotem i zajęła dwa miejsca.
-Chodźmy tu. - Zawołała do Ami

Naomi zmierzyła wzrokiem koleżankę.
-Oj tam. Wszystko będzie dobrze. - Powiedziała i uśmiechnęła się.
Po kilku godzinach lotu były na miejscu. Nowy Jork był... Cudowny! Jak z bajki.
Od razu wyszła z samolotu, wzięła walizki i pobiegła do pobliskiego hotelu, w końcu nie było daleko, aby musiała zamawiać taksówkę. Chciała wynająć pokój dla 2 osób, ale... Następne rozczarowanie. Wszystkie pobliskie hotele są pełne. Nie ma nawet jednego wolnego pokoju. Wyszła z hotelu i usiadła na ławce.
-No i co my teraz Ami, zrobimy? Przecież nie mamy gdzie mieszkać. Do tego jeszcze te ciężkie walizki. - Powiedziała opierając głowę o ławkę. No cóż, kilka nieprzespanych nocy, a potem będziemy błagać o chleb... - Odpowiedziała śmiejąc się przez smutek

___

Nathan szedł z Markusem obok hotelu. Chłopak zauważył dwie piękne młode dziewczyny. Wydawały się być zmęczone i głodne.
-Ty, patrz. Jakieś dziewczyny. Całkiem ładne dupy. - Powiedział śmiejąc się i kiwając głową
Podszedł bliżej, ale nie chciał, aby dziewczyny go zauważyły. Jednak miał wielką ochotę je przywitać. Widać, że nie były stąd. Wydawały się być zagubione i do tego z walizkami o 6 rano...

Naomi z jednej strony się nie przejmowała co się z nią stanie, w sumie to i tak mogła by zginąć z głodu, a z drugiej strony miała przyjaciółkę. Wiedziała, że musi ją wspierać. Nadal siedziała na ławce i czekała na jakieś zbawienie. Miała nadzieje, że ktoś podejdzie do nich i przygarnie je do siebie.

___

Nathan nadal spoglądał na dziewczyny. Szczególnie na jedną.
-Okej, chyba trzeba im pomóc. Chodźmy. - Powiedział i ruszył w stronę dziewczyn.

Naomi "obudziła" się. Przez chwilę wyglądała tak jak by odpłynęła.
-A tak... Jestem Naomi. - Mruknęła i spuściła wzrok.

__

Nathan spojrzał na Ami.
-Co was tu sprowadza? - Zaśmiał się i podniósł jedną z dziewczyn.
-Widzę, że macie problem? Tak, hotele są zajęte, więc możecie przenocować u nas, a jutro pomyślimy. - Uśmiechnął się. - No o ile oczywiście Markus zgodzi się przyjąć Naomi, bo mieszkamy osobno. - Powiedział potrącając lekko kolegę