Mitsu powoli weszła do wielkiej sali, gdy zobaczyła ilość obserwujących ją ludzi nagle spanikowała i cofnęła się trochę wpadając przez przypadek na kilka osób. Wypuściła gwałtownie powietrze i skopiła się, powoli zrobiła krok do przodu, potem kolejny aż znalazła się przy stole wspólnym. Powoli usiadła i przybierając obojętny wyraz twarzy obrzuciła wzrokiem osoby siedzące w okolicy. Powoli odwróciła się i rozejrzała po wielkiej sali.

Tashiaki z zainteresowaniem obserwował innych, początkujących magów, wchodzących do wielkiej sali, sam podążając za tłumem rozpoznał kilka plemion. Ogień, woda, znowu woda. Znamiona wystarczająco widoczne by je dostrzec już na początku, naciągnął rękaw na dłoń ukrywając swoje znamię podszedł do stołu wspólnego i usiadł na jednym z wolnych miejsc. Spojrzał do góry, nad każdym ze stołów wisiał ogromny materiał odpowiadającego żywiołowi koloru i mieścił na sobie nazwy domów. Spojrzał na napis nad stołem Ziemi i uśmiechnął się widząc ogromny napis 'Sar'.

Chłopak o czarnych włosach wysiadł z pociągu i przysłonił sobie oczy ręką, chroniąc je przez ostrymi promieniami słońca. Westchnął ciężko i rozejrzał się wokoło. Inni uczniowie, z czego przyjemniej jedna trzecia może zniszczyć świat jednym machnięciem ręki, lasy szumiące niepokojąco jasno przekazujące komunikat "jak raz tu wejdziesz to spotka cię los gorszy od śmierci", zamek rodem z książek jego ojca których nigdy nie pozwalała mu czytać matka. Normalny dzień dla każdego z młodych magów. Młodych? Zmarszczył brwi i zamachnął się nogą wymierzając w ofiarę istniejącą tylko w jego wyobraźni. Jest dorosły, do kurwy nędzy. Nikt nie może rozkazać mu przebywać w żadnej szkole. Zacisnął ręce w pięści, które rozluźnił gdy poczuł boleśnie wbijające się w jego skórę paznokcie. Obrzucił wszystko spojrzeniem w którym mieszkała się pogarda i złość a następnie ruszył wolnym krokiem do stołu, przy którym usiadł. Oparł łokcie o blat i potem podparł dłonią twarz.
W tym samym czasie, niska dziewczyna wywróciła oczami, krytycznie ilustrując spojrzeniem miejsce w którym właśnie się znalazła. Madeline poprawiła krótkie włosy związane w kucyk i wygładziła ubranie, oraz uniosła kąciki ust w fałszywym uśmiechu którego używała gdy usilnie czegoś potrzebowała. Usiadła przy wskazanym jej stole i przejrzała się w łyżce. Odchrząknęła i spojrzała po uczniach. Gdy skończyła, nałożyła sobie jakieś jedzenie, jego rodzaj był bez znaczenia - i tak nie zamierzała niczego jeść.

Ostatnio edytowany przez Soretto (2013-04-06 19:25:02)

Powoli odnalazla wolne miejsce. Podeszla i usiadla. Usmiechnela sie do dziewczyny siedzacej obok. Jej usmiech byl niesmialy. Dziewczyna odwzajemnila usmiech i wrocila do ozmowy, ktora przerwala gdy Rose podeszla do stolika. Miala ona dlugie i krecone wlosy o kolorze spalonej kawy. A jej oczy byly duze i ciemne.
Rose uswiadomila sobie ze zbyt dlugo przyglada sie dziewczynie. Przeniosla speszona wzrok na jedzenie ktore bylo przed nia. Wziela mala porcje i zaczela w niej dlubac

Mitsu gdy odsiedziała odpowiednią ilość czasu by stwarzać na pozór dziewczynę grzeczną, wstała i powoli skierowała się za kilkoma osobami z plemienia ognia do wieży należącej do nich. Weszła do środka przez mosiężne, drewniane drzwi nie zaszczycając nikogo nawet spojrzeniem powędrowała do swojej sypialni gdzie odnalazła szkicownik, wzięła wszystko co ją interesowało, przed wyjściem rzuciła jeszcze w kąt płaszcz i zamyślona wyszła na zielone tereny okalające zamek. Usiadła przed dużą wierzbą i rozglądając się czy aby nikt jej nie obserwuje, zapaliła niewielki płomyczek na dłoni i zaczęła rysować.

Chłopak usiadł wygodnie i ze złośliwym uśmiechem obserwował przemykające osoby, co chwilę miał inny pomysł na spędzenie wieczoru, ostatecznie postanowił rozejrzeć się po zamku jednocześnie obierając sobie miejsca bądż osoby które mogłyby być dla niego interesujące. Wstał i przeczesał włosy dłonią jednocześnie doprowadzając je do stanu przypominającego artystyczny nieład. Mijając kolejne osoby wyszedł z sali i skierował się na górę...

Każdy kęs jedzenie połykała z wielkim trudem. Była głodna lecz nic nie chciało przejść jej przez gardło. Jadła z przymusu. Gdy skończyła siedziała bez ruchu myśląc nad tym co ma zrobić. Po chwili wstała i powoli ruszyła ku wyjściu. Przeszła przez korytarz i starała się trafić do swojego pokoju. Przeszła obok kilku wielkich i drewnianych drzwi aż w koncu odnalazła swoje. Uchyliła je lekko wsadzając głowe do środka aby sprawdzić jak wygląda. Weszła, powoli zamykając drzwi. Zauważyła swoją torbe przy nogach łóżka. Podeszła i zaczeła w niej gmerać. Wyjęła starą zniszczona książke i usiadła na łóżku. Otworzyła i od razu do jej nosa doleciał znany i przyjemny zapach starych ksiązek. Otworzyła na stronie gdzie ostatnio skonczyła czytać i kontynuowała to.

Aleksander zrezygnowany wyciągnął się na krześle i stłumił ziewnięcie. Już mu się tu nie podoba, wszystko jest takie irytujące, zamek, uczniowie, kolory tych obrzydliwych szat. Dosłownie wszystko. Potarł ręką czoło i przeciągnął się z cichym mruknięciem. Spojrzał na stół zastawiony jedzeniem wszelkiej rasy i maści, a po chwili zastanowienia sięgnął po zielone jabłko i zaczął je podrzucać, śledząc czerwonymi oczami jego lot. Kiedy to jakże nowatorskie zajęcie mu się znudziło, wziął gryz owocu. Zostawiając nadgryzione jabłko na stole, wstał i ruszył w kierunku wieży południowej, aby odnaleźć swoją sypialnię. Kiedy był przy wyjściu z sali, zatrzymał się i donośnie prychnął, wyrażając tym swoje niezadowolenie. Najchętniej by stąd uciekł. I nigdy nie wrócił, każde miejsce teraz wydawało się być lepsze niż ta durna szkoła.
Brunetka w tym czasie darowała sobie sztuczny uśmiech i ilustrowała po kolei każdego z niej przyszłych, czy też może raczej - obecnych współlokatorów. Każdy dostawał łatkę, często niepochlebną lub zabarwioną przekleństwem. Przeczesała palcami włosy i zaczęła bawić się żelazną bransoletą, która zdobiła jej rękę.

Wstała z krzesła dalej czytając książkę poszła szukać własnego pokoju.Po chwili znalazła swój pokój , usiadła przed drzwiami tego pokoju.