Powoli traciła poczucie czasu, traciła świadomość tego co się dzieje i wracała do niej, minęło wiele czasu zanim zdołała otworzyć oczy. Uniosła ciężkie powieki, ciało, jak z ołowiu odmawiało posłuszeństwa. Jedyne co było dla niej jasne, to to, że dzieje się coś złego. Ciemność. Powoli obróciła głowę starając się zmusić zarówno mięśnie jak i mózg do pracy. Zmęczenie przejmowała kontrolę, nie znała tego miejsca, tego łóżka. Jej ruchy były spowolnione a myśli gdzieś daleko, wreszcie zdołała zebrać w sobie tyle siły by poruszyć ręką. Napotkała opór, coś unieruchomiło jej rękę, powoli obróciła głowę myśląc, że zobaczy napastnika, lecz dłoń była skrępowana jedynie przez kawałek materiału. Wypuściła ze świstem powietrze i ponownie opadła na poduszkę, czując przeszywający ból szyi.

Usłyszała, że ktoś otwiera drzwi. Zamknęła oczy i nagle poczuła zalewające pomieszczenie światło. Miała ochotę krzyczeć ale głos uwiązł jej w gardle. Powoli otworzyła oczy i lekko je zmrużyła chcąc dojrzeć twarz przybysza. W panice szarpnęła prawą rękę z nadzieją, ze ją uwolni ale poczuła tylko pieczenie poocieranego już nadgarstka. Syknęła cicho z bólu i znieruchomiała czekając i analizując sytuację.

Otworzyła szerzej oczy i omiotła spojrzeniem pomieszczenie. Po chwili przypomniała sobie o jego obecności mi zawiesiła na nim wzrok. - Kim ty jesteś? - spytała tylko dokładnie mu się przyglądając. Zdała sobie sprawę, że zadała najbardziej idiotyczne pytanie, bardziej interesowało ją czego od niej chce, kolejny raz w desperacji szarpnęła ręką po czym z grymasem bólu poddała się.

- Nie nie zostanę tu, masz mnie stąd wypuścić, w tej chwili. - odpowiedziała czując narastającą panikę, starała się stwarzać pozory opanowania. - A ten sznur, który trzymasz za sobą ma być do zakneblowania mnie tak? - wskazała podbródkiem jego ręce. Przymknęła powieki by spróbować zebrać rozbiegane myśli. Ból szyi promieniował na całe ciało. Powoli przesunęła się dalej od niego, chcąc znaleźć wygodną pozycję. - Czego ode mnie chcesz? Czemu mnie przetrzymujesz?

- Jak mniemam to ty jesteś dla mnie zagrożeniem. - prychnęła.Zaczęła szarpać rękę coraz bardziej ją raniąc, poczuła spływającą krew mimo to nie przestała się szarpać. - Wypuść mnie stąd! - krzyknęła powstrzymując łzy. - Wypuść mnie ty cholerny popaprańcu, znajdź sobie jakąś inną ofiarę!

- Przez wszystkie moje wcielenia? - przestała się szarpać. - Co ty ćpałeś? Przecież to totalna bzdura. - odsunęła się od niego jeszcze bardziej. Rozpaczliwie szukała ratunku, wiedząc, że raczej nie ma możliwości uciec w obecnym stanie swojego organizmu zrezygnowana pokiwała głową na znak tego, że nie będzie spokojna. Wypuściła powietrze zrezygnowana.

Szarpnęła sznur i zacisnęła zęby chcąc powstrzymać krzyk. Zacisnęła powieki. - Jakie wcielenia, o czym ty mówisz? Mógłbyś nie szyfrować informacji? Jeśli przysłała cię jakas konkurencyjna firma, to złapałeś złą osobę. Jestem tylko prawniczką, nic nie wiem o sprawach wewnętrznych firmy! - odpowiedziała starając się nie okazywać słabości. - Wypuść mnie! - krzyknęła ciągnąc za sznur przy każdej sylabie.

Z każdym słowem robiła się coraz bardziej blada. - Poprzednich życiach? To ile ich było? - spytała marszcząc brwi. - Nie potrzebuję ochrony, nic mi nie grozi no oprócz zwolnienia jeśli jutro nie pojawię się w pracy, więc przestać gadać o jakichś głupotach, które nie mają prawa istnieć, jestem człowiekiem inteligentnym, nie wmówisz mi, że zyjesz ponad ludzkie możliwości życiowe. - mruknęła patrząc na swoje nogi, nie miała zamiaru utrzymywać z nim jakiegokolwiek kontaktu wzrokowego. - Chcę wrócić do domu.