Naomi wróciła na miejsce zbrodni, gdzie był również detektyw. Zamknęła oczy i zacisnęła dłonie, głęboko oddychając. Mimo, iż nadal czuła się źle nie chciała tego po sobie pokazać. -Wchodzisz w układy? - Powiedziała cicho. -Ty pracujesz, ja pracuję, oboje pracujemy, możemy się dogadać. Dzięki Tobie mam szansę zebrać więcej artykułów. I nie pytaj co będziesz z tego miał, to zwykła praca. - Mruknęła, spoglądając na tłum ludzi, którzy ciągle chodzili w tę i z powrotem.

-Hmm... nie powiem Ci... zobaczysz w następnym wydaniu... Chyba, że pójdziemy na układ, bo przyznam się, że trochę nakłamałam ojcu chłopca-powiedziała patrząc na niego- Ty masz wgląd do tego co ja znalazłam, a ja do tego co Ty wydedukowałeś- powiedziała rozglądając się po pokoju

-Ojciec twierdzi, że nikt kto miał bezpośredni kontakt z dzieckiem nie mógł tego zrobić chyba, że lokaj, któremu dziecko zawsze zawadzało w tym domu i zawsze dochodziło między nimi do zgrzytów- powiedziała na jednym wdechu- Prócz tego ostatnio konkurencja jego firmy zaczęła mocno interesować się tym co robi, przynajmniej tak podejrzewa. Wczoraj dziecko było cały czas w domu razem z nianią, bo jego matki nie ma w domu, a pan Horman'a był na jakimś bankiecie. Niania wyszła koło godziny 22, kiedy dziecko już spało i wtedy w domu był tylko lokaj i kucharka. Na razie tyle...

-Czyli albo kucharka albo lokaj-odparł szybko-Pewnie lokaj, jak on i bach...znaczy się, dziecko się nie lubili. Wezmę gościa na przesłuchanie. Dziękuję.
Wstał i podszedł do ojca dziecka a po chwili skierował się do innego mężczyzny, lokaja. Oboje zeszli na dół i Leo postanowił w salonie, gdzie nie było nikogo, zapytać o parę rzeczy lokaja.

-Proszę- powiedziała w pustą przestrzeń pokoju, a potem zeszła do kuchni gdzie zastała kucharkę- Przepraszam możemy porozmawiać?- zapytała, a kucharka delikatnie podskoczyła i obróciła się w jej stronę. Kiedy kobieta stała przodem do Clary, dziewczyna zobaczyła, że kobieta ma podkrążone oczy od płaczu
-Oczywiście. Co pani chciałaby wiedzieć?-zapytała, a Clara zaczęła jej zadawać pytania

-Dziękuję pani- powiedziała wychodząc z kuchni- Grr... nie da się z nią dogadać- burknęła idąc do pokoju chłopczyka, zastała tam detektywa.- Dowiedziałeś się czegoś?- zapytała

-Podejrzewałabym bardziej kucharkę niż lokaja, jak weszłam to była tak roztrzęsiona, że nawet nie była w stanie ze mną rozmawiać i to raczej nie było spowodowane tym, że chłopczyk nie żyje.- powiedziała patrząc na niego- poza tym miała rękę w bandażu i tłumaczyła ją tym, że się skaleczyła...