Fabuła :

Mieszkamy w małym miasteczku które cały czas się rozwija i są nowe ciekawsze miejsca.Mamy przyjaciół których wspieramy z całych sił od małego zawsze przybywaliśmy tylko w swoim towarzystwie.Nie zmieniło się to do teraz choć już mamy prace i własne domu dalej spotykamy się razem żeby pogadać o dawnych latach.

By Miguseg
Kto chce może być OLS
DON'T COPY

Karta :
Imię :
Nazwisko :
Wiek : (19-21)
Charakter :
Wygląd :
Praca :
Mieszkanie / Dom :
Inne :

Karta : Migusga
Imię : Megumi
Nazwisko : Koranii
Wiek : 19
Charakter : W grze
Wygląd : Tam
Praca : nie ma stałej pracy a tak to jest kelnerka
Mieszkanie / Dom : mieszkanko naprzeciwko parku który się znajduje w centrum miasta
Inne :
- Ma królika miniaturkę  Tiff
- Każdy z jej tatuaży ma barwną przeszłość :d
A reszta w grze :)

Dz.:
- Megumi
- Amanda

Ch.:
- Mike
- Nikolas

Karta :
Imię :Amanda
Nazwisko :Anderson
Wiek : (19-21)20
Charakter :wg

Praca :Pisarka
Mieszkanie / Dom :mały apartament w centrum miasta
Inne :
-Nosi soczewki
-Ma kotkę Arię

Karta :
Imię : Mike
Nazwisko : Eveliene
Wiek : 20
Charakter : Wg
Wygląd :

Praca : Ściśle tajne.
Mieszkanie / Dom : Mały apartament.
Inne : Ma pieseła - Sparky'ego :shy:

Karta :
Imię : Nikolas
Nazwisko : Reddy
Wiek : 21
Charakter :  Nikolas jest osobą, wokół której musi się dużo dziać. Nie lubi siedzieć w miejscu, zawsze musi coś robić. Towarzyski, sympatyczny, trochę wredny i złośliwy. Arogancji. Lubi być w centrum uwagi. Jest typem przywódcy.
Wygląd : Praca : psycholog
Mieszkanie / Dom : apartament w wieżowcu w centrum miasta, ale posiada też wille po rodzicach i domek nad jeziorem
Inne : Ma labradora

Zaczynamy od wstania z łóżka itd.
(Jest Sobota)
__________________________________________________

Budzik zaczął głośno dzwonić , dziewczyna nie chcąc go słyszeć wolnym ruchem ręki go wyłączyła.Wiedziała że musi już wstawać ale jej się tak nie chciało w końcu nie była porannym ptaszkiem jak większość ludzi.Jednak po chwili wywlokła się z swojego łóżka kierując się w stronę łazienki.

Amanda już dawno się obudziła i właśnie siedziała na fotelu popijając poranną kawę i przeglądając rachunki.
Nawet nie zauważyła kiedy skończył się jej napój.
Położyła stopę na zimnej posadzce i szybko poszła do kuchni uzupełnić kubek.
Szlak-wrzasnęła na widok pustego pojemnika na kawę.
Dziewczyna była już  zmęczona, nie spała całą noc, ponieważ pisała nowe rozdziały książki.

Mike wstał. Nie miał co robić i zasnął. Niestety tą drzemkę przerwał mu Sparky, który głośnym szczekaniem go obudził.
- Jeżeli mnie budzisz -Pytał Mike- tylko po to, żeby dostać jedzenie, to zapomnij!
Pies popatrzył się na niego i zrobił wielkie oczy.
- Ugh... Whiskasa chcesz?

Dziewczyna umyła twarz chciała się ocucić z wczorajszej imprezy po której miała dalej kaca.Po paru minutach patrzenia się w lustro wyszła z łazienki.Wolnym krokiem skierowała się w stronę kuchni chcąc zjeść jakieś zdrowe pożywienie.A takim pożywieniem była zupka chińska którą je na okrągło.Gdy była w kuchni wyjęła z szafki zupkę a potem położyła ją na blacie.Do czajnika nalała wody i postawiła na kuchence.Czekając jak woda się zagotuje zaczęła wsypywać zupkę do miski.

Mike poszedł do kuchni i dał karmę Sparkiemu.
- Żryj i nie budź mnie nigdy więcej o... -Popatrzył na zegarek- O dziesiątej..! Chociaż...

Po paru minutach woda się już gotowała więc zalała nią swoją zupkę.Gdy już to zrobiła to czajnik położyła kuchenkę i wyszła z kuchni.Wolnym krokiem szła do pokoju chcąc poszukać swoich ubrań.Gdy już je znalazła kątem oka popatrzyła się na zegarek na którym już była godzina 10:10.

Dziewczyna oparła się o blat kuchni i ziewnęła, wtedy do pokoju weszła Aria i głośno zamiauczała patrząc na Amandę.
Dziewczyna przetarła oczy i szybko sięgnęła do szafki po karmę dla kotów po czym wsypała ją do miski stojącej nieopodal.

Po chwili dziewczyna wyszła z pokoju gdyż zgłodniała a oczywiście zapomniała że zupkę ma w kuchni.Gdy już tam weszła zupka była cała zimna no ale w końcu to było dobre.Wyjęła łyżkę z szufladki i zaczęła ją jeść , gdy już skończyła włożyła miskę do zmywarki a sama udała się z powrotem do pokoju.

- Dobre? -Zapytał się chłopak- Smacznego.
Mike sam przygotował sobie jakieś śniadanie i zjadł je.

Z lekko znudzoną miną wzięła ubrania które sobie przygotowała i skierowała się w stronę łazienki. - No to ubieramy się - powiedziała pod nosem zamykając drzwi za sobą po chwili wyszła z łazienki ubrana w :

Dziewczyna jeszcze przez chwilę popatrzyła jak jej kotka zajada karmę po czym szybko usiadła na kanapie i położyła sobie laptopa na kolanach.
Załatwiła kilka ważnych spraw i kontynułowała pisanie książki.

Mike poszedł się ubrać. Następnie usiadł n kanapie i zaczął odsypiać 10.00-10.05.

Dziewczyna podeszła do okna widziała jak dużo osób jest już w parku w końcu była już 11 . Nie chcąc siedzieć w domu postanowiła że , też wyjdzie.Po chwili wzięła swoją torbę ubrała buty i wyszła z lekkim uśmiechem na dwór.

Mike zadzwonił do Megumi.
- Cześć, Meg. Robisz coś?

Dziewczyna odebrała telefon :
- A sobie wyszłam do parku - powiedziała do telefonu patrząc się na dwójkę dzieci bawiących się obok fontanny.

- Po co? -Zaśmiał się.

Amanda spojrzała na zegarek i odgarnęła grzywkę.
Zamknęła laptop i miotnęła nim w fotel po czym sięgnęła po smartphona, po chwili zorientowała się:
Cholera, ale ze mnie nolife.

- Bo nie jestem takim leniem jak ty który siedzi cały czas w domu - powiedziała przez śmiech do telefonu.
-Jak chcesz to też chodź - dodała siadając na pobliskiej ławce.

- Zaraz jestem. -Odpowiedział- Do zobaczenia.

- Cześć - powiedziała do telefonu po czym się rozłączyła. Telefon włożyła do swojej małej torebki , jednak po chwili go wyjęła żeby sprawdzić która godzina.Strasznie jej się nudziło w parku samej z dziećmi .

Dziewczyna wstała z kanapy i ruszyła w stronę drzwi wyjściowych.
Zdjęła czarny płaszczyk z wieszaka i zarzuciła go na siebie, przecież było ciepło.
Poprawiając kucyk wróciła się po torebkę po czym wyszła z domu.

Nikolas walnął telefon, który właśnie zaczął dzwonić. wysunął głowę spod kołdry. Rozejrzał się po pokoju. Powoli się podniósł i odsłonił wielkie zasłony.

Mike zawołał Sparkiego. Założył mu obrożę i smycz.
- Idziemy do parku. -Jak powiedział, tak zrobił. Chciał iść normalnym tempem, ale pies ciągnął go przed siebie.

Dziewczyna czekała na chłopaka , nie chcąc się nudzić zaczęła bawić się telefonem który naglę jej spadł.Po chwili go podniosła każde oczy popatrzyły się na nią jakby zrobiła coś złego.

Dziewczyna szła seksownym krokiem(nie mogłam się powstrzymaćXD)w stronę najbliższego sklepu.
Nagle zatrzymała się na środku chodnika i zaczęła grzebać w torbie w poszukiwaniu portfela.

Chłopak podszedł do Mig.
- Nie... Przecież rzucanie telefonami to nic złego... -Zaśmiał się.

- Hej.No raczej nic - powiedziała z uśmiechem obracając głowę w stronę chłopaka. - O widzę że , jest z tobą Sparky - dodała z uśmiechem patrząc się na pieska.

Sparky skoczył na dziewczynę i zaczął ją lizać.
- Jak zawsze... -Mruknął Mike- Musi cię obślinić.

Dziewczyna zaczęła się śmiać - No to jest tradycja - powiedziała przez śmiech odciągając os siebie psa. - To co robimy ? -zapytała głaszcząc psa po pleckach.

No k***a!-wrzasnęła dziewczyna robiąc gwałtowny zwrot w tył.
To niemożliwe że znowu zapomniałam portfela!-wrzasnęła sama na siebie.

Chłopak usiadł na ławce.
- Możemy... -Pomyślał- Ścierać z siebie psią ślinę, albo mogę jak za dawnych czasów kupić ci loda na straganie z lodami. -Chłopak uśmiechnął się.

- Ty dalej to pamiętasz ? -zapytała przez lekki śmiech. - No dziś jest dość ciepło żeby zjeść jakieś zimne lody - dodała patrząc się w niebo.

Nikolas poszedł do kuchni w między czasie wdepnął w kałuże zrobioną przez jego psa.
-Fado!- krzyknął, a po chwili koło jego nogi zjawił się mały brązowy piesek, wyjął telefon i napisał do Amandy: "Fado musi wyjść na spacer... masz ochotę nam potowarzyszyć?"- wysłał i uśmiechnął się. Poszedł się ubrać

- To chcesz? -Popatrzył się jej w oczy z uśmiechem.

- Mogę iść ale ja za siebie płace - powiedziała z uśmiechem obracając głowę w stronę chłopaka.Po chwili wstała z ławki i wolnym krokiem  skierowała się w stronę lodziarni.

Amanda była już prawie w domu kiedy w jej torebce coś zabrzęczało.
Powoli wyjęła telefon i sprawdziła esemesy.
Uśmiechnęła się i odpisała na esemes od Nicolasa.(tak)

"To będę u Ciebie za 5 minut"- wysłał i założył szczeniakowi obroże i smyczy. Wyszedł z domu

Dziewczyna szybko wleciała do domu i "uzupełniła" swoją torebkę o brakujący portfel i kilka innych potrzebnych rzeczy, po chwili otworzyła drzwi wejściowe i zaczęła schodzić po schodach.

Nikolas poszedł do Amandy
-Hej- powiedział i pocałował ją w policzek

Hej!-powiedziała dziewczyna po czym przytuliła przyjaciela.
Co tam u ciebie?-zapytała delikatnie się uśmiechając.

-Hmm.... w sumie to nic ciekawego, a on mnie zmusił  do wyjścia, bo nasikał na środku korytarza- zaśmiał się- A u Ciebie?

Też nic ciekawego-zaczęła opowiadać Amanda
Ostatnie kilka nocy spędziłam pisząc książkę i jestem już trochę zmęczona.-Dodała wolno idąc do przodu.

-A o czym książka?- zapytał zaciekawiony tym tematem. Delikatnie hamując  psa, żeby za nim nie biegnąć

Szczerze to już nawet nie pamiętam.-powiedziała przez śmiech.
Przykucnęła i pogłaskała psa po czym poprawiła grzywkę.

-Pracujesz  nad nią tyle czasu i nie pamiętasz o czym jest?- uśmiechnął się szeroko, kucając obok niej i biorąc psa na ręce

Wiesz jeśli nie śpisz 5 dni pod rząd i pijesz jedynie kawę to trudno zapamiętać takie szczegóły.-powiedziała nadal się śmiejąc, po czym wstała.
To gdzie idziemy?-zapytała patrząc się na chłopaka.

-Nie wiem, a gdzie masz ochotę iśc?- zapytał uśmiechając się

Nie wiem a ty?-zapytała patrząc się pod nogi.

-Nie wiem... możemy pochodzić tak bez celu- zaśmiał się

Ok.
A tak na poważnie to co u ciebie? bo z tego co pamiętam u ciebie zawsze coś się działo.-dodała Amanda uśmiechając się.

-Wczoraj wróciłem znad morza, byłem trochę pozwiedzać i spotkać się z rodzicami, dziś mam wolne, a jutro muszę się spotkać z moim spólnikiem- uśmiechnął się- Czy takie streszczenie Ci wystarczy?

Wiesz może być.-szybko odpowiedziała.

-A Ty prócz pisania, co robiłaś?- zapytał stawiając psa na ziemi

Byłam tu i tam, no wiesz w różnych miejscach.-Amanda odparła ze stłumionym uśmiechem.
A tak, tak naprawdę to byłam nolifem i siedziałam w domu.-Dodała śmiejąc się.