Fabuła dz.:

Jesteśmy nastolatkami  , które mają dość bogatych rodziców.Ostatnio dużo balujemy więc nie mamy czasu na naukę.Rodzice chcąc dla nas najlepiej wysyłają nas do szkoły która jest .... na Statku ?!
Chcemy się wyrwać ale niema jak + pokoje z ch.
No ale co zrobić ?.


Fabuła ch.:

Jesteśmy z ubogiej rodziny , uczymy się dość dobrze.Nasi rodzice chcąc nas bardziej doszlifować wysyłają nas do szkoły na statku.Cieszymy się do puki nie okazuje się że jesteśmy w pokoju z dziewczynami.
Tragedia !



NI ZAJMUJE!
MOŻE BYĆ LS LUB OLS
TAK WZOROWANE NA "NIE MA TO JAK STATEK"
BY.MIGUSEG
DON'T COPY
WYGLĄD MA BYĆ DOSTOSOWANY DO WIEKU A NIE MA OSOBA WYGLĄDAĆ NA 20 LAT ! ._.

Karta:
Imię:
Pseudo:
Nazwisko:
Wiek: 17
Wygląd:
Charakter:
Inne:
Pokój:

Karta: Migusga
Imię: Zoella
Pseudo:  Zoa, Zela.
Nazwisko: Koranii
Wiek: 17
Wygląd: Tam :3 (tylko bez tych kolczyków)
Charakter: W  grze
Inne: W grze
Pokój: 2

DZ.:
- Zoella Koranii
- Naomi Black

CH.:
- Damien  Sol
- Peter Hood

Pokoje:
1. Naomi + Damien  Sol
2. Zoella + Peter Hood

Karta:
Imię: Naomi
Pseudo: Naośka
Nazwisko: Black
Wiek: 17
Wygląd: Pod spodem
Charakter: W Grze
Inne: W Grze
Pokój: 1 (?)

Karta:
Imię: Damien
Pseudo: Dami, Dam,
Nazwisko: Sol
Wiek: 17
Wygląd:
Charakter:się zobaczy
Inne: w grze
Pokój: zobaczymy

Karta:
Imię: Peter
Pseudo: Pit
Nazwisko: Hood
Wiek: 17
Wygląd: Wysoki, chudy, niebieskooki chłopak. Nie wygląda na silnego, jednak jest. Jego włosy są czarne niczym atrament.
Charakter: Wg
Inne: wg
Pokój: 2

Zaczynamy od tego jak wszyscy uczniowie dopiero wchodzą na statek , no i się żegnają z rodzicami itd.

_____________________________________________________________________________________
Dziewczyna z dziwną miną weszła na statek.Za nią szli duzi ochroniarze żeby dziewczyna nie uciekła z statku. - Głupia szkoła - mruknęła pod nosem kierując się w stronę jakiegoś wolnego krzesła.

Naomi próbowała przecisnąć się przez tłum uczniów, którzy właśnie wchodzili na statek. Nie było to łatwe, bo było ich na prawdę sporo. Nareszcie dostała się do jednego z nauczycieli, który przydzielił jej kajutę. Otworzyło drzwi i postawiła walizki w rogu. Na szczęście jeszcze nikogo nie było, więc spokojnie mogła się przebrać. Potem z torby wyjęła książkę, położyła się na łóżku i zaczęła czytać.

Damien stał obok swojego ojca
-To pa- mruknął podnosząc torbę z ziemi
-Pa-powiedział i objął swoją nową narzeczoną
Damien wszedł na pokład statku i skierował się po odbiór planu dnia i planu lekcji

- Więcej was nie było - mruknęła pod nosem siadając na wygodnym krześle.Po chwili dostała SMS'A od ojca który przepraszał za to że nie przyszedł.Zirytowana wstała z krzesła i skierowała się w stronę jakiegoś nauczyciela.Zapytała się o kajutę po odzyskaniu odpowiedzi  skierowała się w stronę tej kajuty.

Dziewczyna skończyła czytać i poszła do łazienki wziąć prysznic. Owinęła się w ręcznik, wysuszyła włosy i ubrała się. Kiedy wyszła z łazienki szybko złapała za komórkę. -Cholera! Nie ma zasięgu! - Krzyknęła, odkładając telefon na półkę.

Peter wbiegł na statek, bojąc się, że odpłynie bez niego. Wzrokiem odszukał nauczyciela, który dał mu kluczyk do kajuty i powiedział co, gdzie, jak.
Chłopak ścisnął rączkę walizki i poszedł do kajuty. Gdy otworzył drzwi, zobaczył dziewczynę o różowych włosach.

Dziewczyna była już w kajucie znudzonym wzrokiem patrzyła się na szafkę nocną obok niej.Po chwili usłyszała jak ktoś włazi do kajuty , z lekkim uśmiechem się popatrzyła na drzwi.Zobaczyła chłopaka o ciemnych włosach.
- Em ... - zaczęła patrząc się na chłopaka z zdziwieniem.

-Hej?-powiedział ze zdziwieniem. Spojrzał na nia jeszcze raz, a potem na pokój. Potem na drzwi. Kajuta, do której rzeczywiście został przydzielony.

- Pomyliłeś pokoje czy coś ? - zapytała wymachując dziwnie rękami.

-Nie!-odpowiedział-A może to ty pomyliłaś kajuty?! Pomyślałaś o tym?

Damien przejrzał dokładnie folder i ruszył w stronę wyznaczonej kajuty, gdy tam wszedł spostrzegł dziewczynę
-Chyba pomyliłem kajuty- mruknął patrząc na drzwi

- Jakbym zauważyła to jest kajuta nr. 2 w której mam być - mruknęła patrząc się na chłopaka. - A po drugie to ja byłam pierwsza więc raczej ty pomyliłeś - dodała kierując się w stronę łóżka na którym po chwili usiadła.

Naomi spojrzała na chłopaka. -Możliwe. - Odpowiedziała. -Ale skoro już tu jesteś... może sprawdzić, czy masz w komórce zasięg? - Zapytała.

-Nie, ja jak widać, jakimś cudem też zostałem przydzielony do kajuty nr.2 I co dziewczynko? Co zamierzasz z tym zrobić?-odparł, wzruszając ramionami, po czym wszedł do kajuty, zamknął drzwi i usiadł na drugim łóżku, które było wolne.

- Nie jestem dziewczynką - mruknęła do chłopaka. - Ja nic nie zrobię w końcu to dla mnie normalne że chłopacy chcą być zemną w pokoju - prychnęła z lekkim śmiechem.

Spojrzał na nią z irytacją.
-Na serio?-spytał-A to niby z jakiego powodu?

- No dużo tych powodów mam - powiedziała z lekkim uśmiechem patrząc się na chłopaka. - Ale pewnie ich pociągam - dodała poprawiając swoje różowe włosy.

-Ale nie, to napewno moja kajuta- mruknął i położył walizkę na łóżku, wyciągnął z niej komórkę- Niestety nie mam-mruknął wkładając telefon z powrotem

-Ale jesteś pewny? Chyba nikt normalny nie przydzielił by dziewczyny i chłopaka do jednej kajuty. - Powiedziała lekko zdenerwowana. -No cóż, może to ja pomyliłam pokoje. - Mruknęła i wyszła w poszukiwaniu nauczyciela. Jak się okazało Naomi miała rzeczywiście pokój z nieznajomym chłopakiem. Nie była z tego powodu zadowolona, ale nic innego nie dało się zrobić. -Głupia szkoła. - Powiedziała do siebie, wchodząc do pokoju.

-Ty, kogoś pocią...-przerwał jednak. Nie chciał się z nikim kłócić, już na pierwszym kroku-Dobra, nic nie mówiłem.

- No lepiej siedź cicho  - mruknęła wstając z łóżka. - A teraz Cię zostawię z twoją wyobraźnią - dodała wychodząc z pokoju.Wolnym korkiem skierowała się w stronę nauczyciela który rozdawał plan lekcji.

-Cóż, a więc jesteśmy na siebie skazani, to przykre- mruknął i usiadł na łóżku- mi też nie podoba się plan spędzenia tu najbliższego roku- mruknął wyciągając z torby książkę

-No co ty? Wiesz, od razu Cię informuję - ty nie będziesz przeszkadzał mi, ja nie będę przeszkadzała Tobie. Chyba proste, mam nadzieję, że to zrozumiałeś. - Uśmiechnęła się lekko, jednak niedobrowolnie.

Chłopak wzruszył jedynie ramionami i wyciągnął z walizki książkę.

Dziewczyna podeszła do nauczyciela po plan lekcji.Gdy już go dostała skierowała się w stronę automatu z piciem kupiła puszkę pepsi po czym  poszła na leżak który znajdował się na wprost morza.Otworzyła puszkę i wzięła łyk picia akurat jak statek ruszał.W tedy statek zaczął dmuchać parą i wtedy dziewczyna lekko wystraszona wylała picie na siebie.

-Dlaczego nie- mruknął i zaczął czytać, w miedzy czasie wsadził słuchawki w uszy

Wkurzona zgniotła puszkę i wrzuciła ją do morza. Szybkim krokiem poszła do kajuty.Z dziwną miną weszła do kajuty , skierowała się w stronę czarnej walizki w której miała ubrania. Nie zwracając uwagi na chłopaka wyjęła jakąś bluzkę i poszła do łazienki się przebrać.

-Bo mnie się tak podoba. - Mruknęła, spoglądając na chłopaka. Miała tylko nadzieję, aby ten rok szybko minął, mogłaby się wydostać z tej szkoły, gdyby nie była ona na statku.
Otworzyła małe okienko, które znajdowało się w pokoju i zapaliła papierosa.

-Ouu... miło przynajmniej nie będę jedynym który pali- mruknął

Po chwili wyszła z łazienki - Widzę że lubisz czytać - powiedziała patrząc się na chłopaka.Lekko znudzona usiadła na swoim łóżku.

-No widzisz. Przynajmniej jedyna rzecz, która nas łączy. - Mruknęła, wyrzucając niedopałek przez okno. Usiadła na łóżku, skuliła nogi i parła głowę o ścianę.

-Jak masz na imię? Ile masz lat?- zaśmiał się ściągając słuchawki- Tak, tak lubię prowadzić wywiady- zaśmiał się

-A dlaczego tak bardzo Cię to interesuje? - Zapytała. -Mhm, zauważyłam. Naomi. - Mruknęła, poprawiając swoje długie włosy.

-Tak-odparł, czytając dalej. Jednak po chwili odłożył książkę-A skoro mamy już ze sobą mieszkać, to jak się nazywasz?

-Damien, więc to nas nie łączy- mruknął- a wiek?- zaśmiał się

- Zoella - powiedziała patrząc się w ziemię. - Jak zapomnisz mojego imienia to się nie dziwie bo jest głupie - dodała podnosząc wzrok  - A ty jesteś ? -zapytała biorąc plan lekcji z szafki.

-To chyba jasne. I nie sądzę, żeby cokolwiek innego nas łączyło. A przynajmniej mam taką nadzieję. - Wzruszyła ramionami. -Siedemnaście. - Odpowiedziała.

-No to jeszcze jedna rzecz nas łączy-zaśmiał się i podniósł z łóżka

-Gdzie tam, twoje imię nie jest takie złe-uśmiechnął się-Jestem Peter, mówią mi jednak Pit

-Serio? Też masz siedemnaście lat? Zresztą nie ważne... w sumie to nie bardzo mnie to interesuje. - Mruknęła. -Zmartwiło mnie tylko to, że będziemy w jednej klasie. - Westchnęła.

-Tak, oczywiście mam 17 lat- powiedział i podszedł do szafy i wrzucił tam swoje rzeczy

- Tak nie jest złe .. ah dobra Pit.Spróbuje zapamiętać - powiedziała patrząc się na chłopaka. - Masz już plan lekcji ? - zapytała machając chłopakowi planem lekcji .

-Ahh... ten mój pech. - Mruknęła. Wyciągnęła jedną walizkę, wypakowując z niej najpotrzebniejsze rzeczy. Włożyła je do szafki i z powrotem usiadła na łóżku.

-Dzięki za przypomnienie, Zoella-uśmiechnął się i wyszedł z kajuty. Po chwili wrócił, wymachując planem lekcji.

- Gdyby nie ja to byś go nie miał - powiedziała czytając plan lekcji. - Wracając to nie mów do mnie Zoella no może że chcesz mnie wkurzyć - dodała zerkając na chłopaka.

-Idziesz pozwiedzać, czy będziesz tu siedzieć?- zapytał podnosząc się i idąc w stronę drzwi

-Idę zwiedzać. Ale bez Ciebie. - Uśmiechnęła się, wychodząc z pokoju. Podeszła do bariery, patrząc w lśniące morze. Zauważyła, że każdy prócz niej wtyka nos w książki. -Banda kujonów. - Powiedziała do siebie i zaśmiała się.

-Łoj, przepraszam, pani czepialska. No to może Zoe?-spytał.

- Nie jestem pani czepialska panie przemądrzalec - mruknęła do chłopaka poprawiając swoje włosy. - Zoe może być - dodała patrząc się w sufit.

Damien wyszedł i skierował się w stronę pokładu widokowego.

Dziewczyna przez chwilę zwiedzała statek. Raz nawet trafiła do czyjejś kajuty, przez co jeden z nauczycieli ją lekko okrzyczał. Po około 2 godzinach w końcu wróciła i usiadła na łóżku. Myślała nad tym jakby wydostać się ze statku, ale przecież to było niemożliwością, więc żeby zapomnieć o całej sytuacji, położyła się i zasnęła na kilka godzin.

Damien zwiedzał statek po kilku godzinach, gdy obszedł cały statek, trafiając także do niektórych sal i cudzych kajut. Wrócił do swojej kajuty, co zajęło mu chwilę. Usiadł na łóżku

-No widzisz panno czepialska? Dogadaliśmy się jakoś-uśmiechnął się.

- Mówić jak do ściany - mruknęła kładąc plan lekcji na szafce nocnej. - Zwiedziłeś już statek ? - zapytała wstając z łóżka.

-Nie, a co? I tak miałem zamiar gdzieś iść pozwiedzać ten statek.

- Nie nic - powiedziała kierując się w stronę drzwi. - Ja idę jak coś - dodała i wyszła z pokoju.Wolnym krokiem skierowała się na pokład widokowy.Mało było na tym pokładzie osób więc czuła się tam dość dobrze. Lekki wiaterek wiał, dmuchając jej różowe włosy. Patrzyła się na wielkie świecące morze.

Kiedy chłopak wszedł Naomi momentalnie obudziła się. Przetarła lekko oczy, patrząc na zegarek, który wisiał na ścianie. -Pierwszy dzień nie był taki zły. Jeszcze tylko trzysta trzy dni i wakacje. - Mruknęła do siebie.

-Potwierdzam, dostałem ochrzan od trzech nauczycieli- zaśmiał się i poszedł do łazienki

-Ja od jednego. Jestem nowa, ojej nie można się pomylić i wejść do innej kajuty? Przecież nic nie ukradłam. - Westchnęła, zapalając papierosa.

-a ja weszłem do kilku sal lekcyjnych i przez przypadek do pokoju nauczycielskiego-zaśmiał się

Po chwili to samotne siedzenie w pokoju znudziło mu się. Wstał i wyszedł. Skierował się gdzieś w spokojne miejsce. Na taras widokowy.

Naomi chociaż to do niej niepodobne, również się zaśmiała. -Zapewne mają tam luksusy, co? A nas trzymają w takich... - Nie ważne, wzruszyła ramionami.

Było coraz zimniej na pokładzie ale się tak zapatrzyła że nie chciało jej się iść do kajuty.Więc naciągnęła rękawy na dłonie i dalej patrzyła się w morze.Słyszała że już prawie wszyscy idą do kajut , a ona sobie stała na tym zimnie.

-Zastanawiam się jak wyglądają ich kajuty- zaśmiał się-Może to sprawdzimy?- zaproponował zapalając papierosa, którego wyciągnął z paczki

-Nie ma sprawy. Tylko nie myśl sobie niczego. Idę z Tobą tylko po to, bo chcę zdenerwować nauczycieli. - Mruknęła, poprawiając włosy i wychodząc z pokoju.

-Dobra, tylko gdzie mogą być ich kajuty?- zastanowił się idąc za nią- Tam gdzie gości? Tam gdzie uczniów?- zamyślił się

-Myślę, że pod pokładem. (?) Chodźmy. - Powiedziała, kierując się w stronę białych schodów, które prowadziły pod pokład. -Tam! Widzisz? - Wskazała palcem kilkanaście kajut.

Peter zobaczył nieco dalej swoją współlokatorkę. Podszedł i stanął koło niej. Widział, że było jej zimno.
-A tobie Zoe nie jest zimno?-spytał, patrząc na morze.

- Trochę jest ale morze jest takie ładne wieczorem - powiedziała dalej patrząc się na morze.  - A ty co tu robisz ? -zapytała zerkając kątem oka na chłopaka.

-No dobra-powiedział i podszedł do drzwi, otworzył je, ale zawachał się- Ty idziesz pierwsza- zaśmił się

-Patrzę, tak jak ty na morzę-powiedział, po czym zdjął swoją bluzę, ostając tylko w czarnym t-T-shircie-Masz-zarzucił dziwczynie na ramiona swój sweter.

- Weź to przecież Ci teraz będzie strasznie zimno - powiedziała zdejmując sweter z swoich ramion. - A potem jeszcze zwalisz na mnie że jesteś chory.A ja na to nie pozwolę - powiedziała  kładąc jego sweter na jego ramiona.Z uśmiechem patrzyła się na chłopaka

-Serio? - Westchnęła. Otworzyła drzwi, wchodząc do pokoju. Jej uwagę najbardziej przykuło wielkie łóżko. -No proszę... my musimy spać na takich niewygodnych łóżkach, a oni się tu relaksują. - Mruknęła. W oddali zauważyła nauczyciela, który akurat szedł do kajuty, w której znajdował się Damien i Naomi. -Do szafy! - Powiedziała, łapiąc chłopaka za rękę, po czym wepchnęła się do wielkiej szafy. -No i co teraz? Przecież on stąd nie wyjdzie przez najbliższą godzinę. - Powiedziała cicho.

-Ależ weź, ja jestem odporny na zmino-znowu się uśmiechnął i zarzucił sweter na ramiona Zoe.

-Wiesz równie dobrze może stąd nie wyjść do jutra rana-szepnął siadając na nie szafy- więc co robimy?

- Nikt nie jest odporny na zimno no może że masz jakieś moce ale w to wątpię - powiedziała z lekkim uśmiechem znowu zdejmując sweter. - Ale jesteś uparty - dodała kładąc sweter na chłopaka. - Dobra to ja idę do kajuty Uparciuchu - powiedziała z uśmiechem idąc wolnym krokiem w stronę kajuty.

-Nie dobijaj mnie. Już wystarczy, że siedzę z Tobą w jednym ciemnym 'pomieszczeniu'. - Mruknęła. -Ciesz się, że nie mam klaustrofobii. I tak, rzeczywiście w szafie da się robić najwięcej. - Westchnęła.

-To nie jestem już panem przemądrzałym?!-zawołał za nią. Wziął w rękę swój sweter i pobiegł za dziewczyną-Tak w ogóle, jak tu trafiłaś?

-Oj no też nie jestem z tego powodu zachwycony- mruknął- możemy się poznać lepiej skoro razem mamy mieszkać przez rok

- Jesteś tym i tym - powiedziała idąc dalej do kajuty. - No wiesz sama dokładnie nie wiem szłam przed siebie.No tak jakby - dodała skręcając w stronę kajuty.

-Wiesz co? Nie lubię takich jak ty. Myślą, że jak są przystojni i uwodzicielscy, to już mogą mieć każdą dziewczynę wokół siebie. Będziesz musiał się postarać jeśli chcesz, żebym cię przynajmniej trochę polubiła. - Mruknęła.

-Szłaś przed siebie? Phi, prędzej rodzice cię tutaj wysłali. Dobrze gadam?-szedł pół kroku za dziewczyną.

-Nie jestem taki jak każdy przystojny... Jeżeli masz ochotę mi truć o tym jaki jestem, a jaki nie jestem, to już na wejściu skończ- mruknął

- Co Ci do tego - mruknęła przyśpieszając tępo .Po chwili znalazła się na wprost drzwi od kajuty. Szybko weszła i zamknęła drzwi od kajuty przed nosem chłopaka.Wkurzona położyła się na łóżku

-Jasne. - Prychnęła. -I mam Ci uwierzyć? Zresztą nie ważne. - Mruknęła. -Teraz marzę tylko o tym, żeby w końcu stąd wyjść.

-Ale chyba prfesorce się nie bardzo śpieszy do tego żeby wyjść- mruknął- a Ty myślisz że jak nie jesteś plastikiem, ani kujonem, to możesz wszystko?- zapytał unosząc brew

Naomi spojrzała przez dziurę w szafie. -O Boże, ona się rozbiera. - Mruknęła, śmiejąc się. -Nie chcę tego widzieć. - Skrzywiła minę. -A co do Ciebie... nie myślę, że mi wszystko wolno. - Powiedziała.

-weź nie chcę oglądać tego celulitu na jej wielkim cielsku- zaśmiał się

-Z jej ciała wynika, że ma ponad 50 lat. Aż mam dreszcze... - Mruknęła. -Ee tam. Ciebie zapewne takie pociągają. Nie bój się nikomu nie powiem. - Wzruszyła ramionami.

-Ej! Zoe, no weź, no wybacz no...-powiedział ze skruchą w głosie, wchodząc do pokoju. Zamknął drzwi i spojrzał na nią-Wybacz. Wiem, byłem zbyt wścibski.

- Dobra wybaczam ale nie chce już o tym gadać okej. Następnym razem pamiętaj że ten temat omijam szerokim łukiem - powiedziała biorąc poduszkę do rąk. - Dobra lepiej powiedz jakie jutro mamy zajęcia bo mi się nie chce brać planu lekcji - powiedziała bawiąc się poduszką.

-Oczywiście że mnie pociągają, są takie mrau- zaśmiał się

-Sam widzisz. - Mruknęła. -Źle mi tutaj siedzieć, ciasno, ciemno i oddechu mi brakuje. - Narzekała, to było w jej stylu. -Kiedy w końcu ta gruba baba wyjdzie z tego pokoju?

-A myślisz że mi jest tu tak jest tak świetnie- powiedział opierając głowę o ścianę szafy- módlmy się, alby nie otworzyła szafy

-Jeśli otworzy to tylko ze szkoły nas wyrzucą. Nic wielkiego. - Uśmiechnęła się do siebie. -Nie mam ochoty siedzieć tu dłużej. - Mruknęła.

-Może ze statku też, odstawią nas do domu, będzie miło z ich strony- zaśmiał się

-Bardzo miło. - Mruknęła. Po kilku godzinach nauczycielka prawdopodobnie wyszła. Naomi sprawdziła jeszcze raz czy nikogo nie ma i uchyliła drzwi. -Wynośmy się stąd. - Mruknęła, wychodząc z kajuty. -Nareszcie świeże powietrze.

-Miło z jej stron, idziesz na pokład widokowy? Chcę sprawdzić czy daleko do lądu- zaśmiał się

-Jesteśmy na środku morza. Lądu nie widać. - Przewróciła oczami, wychodząc na pokład. Skierowała się w stronę kajuty.

-ale ładnie widać księżyc,  choć poogladamy-usmiechnal się-a co do tego że jestem jak każdy przystojny to mogę zapewnić że nie jestem chamem jak reszta-powiedzial i pociągnął w stronę barierki

-Rzeczywiście ładny. - Mruknęła, opierając się o barierę. -Ja nie powiedziałam, że jesteś przystojny... miałam bardziej na myśli to, że każda się do Ciebie klei, albo próbuje Cię pożreć wzrokiem. - Odpowiedziała, odsuwając się od chłopaka kilka kroków.

-Nie każda, Ty się  nie kleisz, ani pożreć wzrokiem- zaśmiał się

-Może dlatego, że nie jestem taka puszczalska jak reszta dziewczyn. - Uśmiechnęła się, patrząc w lśniące morze.

-Może- powiedział i stanął za nią obejmując ją w tali

-Ej! - Powiedziała, odsuwając się od chłopaka. -Uważaj sobie, to że możesz mieć każdą nie znaczy, że mnie też. - Mruknęła, spoglądając na chłopaka.

-A co musiałbym zrobić żebyś poszła ze mną do łóżka?- uśmiechnął się i spojrzał w morze

-Jak już mówiłam... nie jestem puszczalska. - Powiedziała, przewracając oczami.

-Ale czy ja mówię że jesteś puszczalska?- zaśmiał się

-Na to wychodzi, bo gdybyś tak nie myślał, to pewnie byś się domyślił, że nie pójdę z dopiero co poznanym chłopakiem do łóżka. - Wzruszyła ramionami.

-No to trudno- wzruszył ramionami- Idziemy do kajuty?

-Tak. Zimno się zrobiło. - Mruknęła, idąc w stronę kajuty. Otworzyła drzwi i usiadła na łóżku, zapalając papierosa.

Damien poszedł do kajuty
-Idziesz się myć?- zapytał biorąc koszulkę z szafy

-Nie, teraz nie. - Mruknęła.

-To ja idę- zaśmiał sii poszedł do łazienki

Naomi wyrzuciła przez okno papierosa i położyła się.

Damien wszedł z łazienki i usiadł na łóżku zapalając papierosa

Naomi kiedy zauważyła, że chłopak wyszedł z łazienki poszła pod prysznic, przebrała się i z powrotem usiadła na łóżku.

Damien wyrzucił niedopałka przy bulaj. położył się na łóżku i zaczął czytać książkę.

Naomi nie mogła zasnąć, więc siedziała oparta o ścianę.

-Nie mogę spać, poróbmy coś- zaśmiał się siadając na łóżku

-To zależy co masz na myśli. - Mruknęła, spoglądając na chłopaka.

-Cokolwiek, nudzę się- mruknął opierając się o ścianę

-Ja też. - Mruknęła. -Więc co robimy? - Zapytała

-Nie wiem- mruknął

Naomi wstała z łóżka i usiadła obok chłopaka.
-No to nudzimy się razem. - Powiedziała.

-No w sumie tak- zaśmiał się i przysunął do niej bliżej

-Idziesz jutro na zajęcia? - Zapytała, spoglądając na chłopaka.

-Chyba powinniśmy, to nasz pierwszy dzień.. Powinniśmy się pojawić przynajmniej na pierwszej lekcji- zaśmiał się

-Skoro tak uważasz... - Wzruszyła ramionami.

-Wejdziemy na lekcje tego sumoka i będziemy się z niej śmiać- uśmiechnął się

-Dokładnie. A tak w ogóle mogła zrobić tej profesorce zdjęcia. Aj nie pomyślałam. Beka by była. - Powiedziała przez śmiech.

-Możemy się do niej jeszcze kiedyś wybierzemy?- zaśmiał się

-Może jeszcze ją przelecisz? - Uśmiechnęła się.

-Niee! To byłoby paskudne! Masz głupie pomysły- mruknął

-Niech Ci będzie. - Uśmiechnęła się. -Ale wiem, że chciałeś popatrzeć chociaż przez chwilę na jej tłuste cielsko. - Powiedziała przez śmiech.

-Chyba każdy by chciał podglądać stare nauczycielki, w samej bieliźnie- powiedział śmiejąc się

-No prawie każdy. - Uśmiechnęła się.

-Dlaczego prawie?- zaśmiał się

-No ja na przykład nie. - Zaśmiała się.