Fabuła facetów: Pracujecie w agencji dla modelek, jako menadżerowie wschodzących gwiazd. Tydzień przed ważnym występem - od którego zależy wasza dalsza kariera - modelki rezygnują z waszej współpracy. Zdesperowani szukacie kandydatek na ich miejsce, wypatrując nowych "gwiazd" w małym mieście. Czy dziewczyny z ulicy osiągną sukces, dzięki waszym wskazówką? Czy staną się pośmieliskiem całej branży show-biznesu? A może tu nie chodzi tylko o pracę?

Fabuła dziewczyn: Jesteście zwyczajnymi dziewczynami, po świeżo skończonej szkole. Pewnego dnia spotykacie faceta, który proponuje Wam życie prawdziwej gwiazdy - chodzenie po wybiegach, profesjonalne sesje zdjęciowe.. Czy skorzystacie z okazji?


Karta postaci:
Imię:
Nazwisko:
Wiek:
Charakter:
Wygląd:
Inne:
Wybrana modelka/menadżer:

Faceci:
- Nicolas Reddy
- Daniel Hunter

Dziewczyny:
- Maya Smith
- Wednesday Dunn

"Modelki" + ich menadżer
- Maya + Nicolas
- Wednesday + Daniel

Karta postaci:
Imię: Daniel
Nazwisko: Hunter
Wiek: 22
Charakter: Perfekcjonista, zawsze wszystko musi być zapięte na ostatni guzik. Sumienny jeśli chodzi o wykonywanie swojej pracy. Często bywa chłodny w relacjach międzyludzkich. Denerwuje się kiedy coś nie idzie po jego myśli.
Wygląd:
Inne: Jego pasją są samochody, ma sporą kolekcje własnych.
Wybrana modelka/menadżer: a kto chce? :3

Karta postaci:
Imię: Nicolas
Nazwisko: Reddy
Wiek: 23
Charakter: zobaczymy
Wygląd:
Inne: nałogowo pali, ma tatuaż na plecach przedstawiający wbity miecz.
Wybrana modelka/menadżer: zobaczymy

Karta postaci:
Imię: Maya
Nazwisko: Smith
Wiek: 19
Charakter: Nie jest dobra w relacjach międzyludzkich. Sprawia wrażenie cichej i zagubionej osoby. Jest spokojną osobą, jednak gdy ktoś ją wkurzy potrafi sprawić wiele kłopotów. Mało się odzywa, woli dla własnego spokoju zgodzić się na czyjeś warunki, jednak tylko wtedy, gdy jej one pasują.
Wygląd:
Inne: Gra na gitarze i fortepianie, jej hobby to rysowanie.
Wybrana modelka/menadżer: Ktoś chętny? :3

Panie i Panowie...

KARTA POSTACI

IMIONA I NAZWISKO

Wednesday Dunn

WIEK

21

WYGLĄD

CHARAKTER

INNE

Całe metr osiemdziesiąt zapierającego dech w piersiach uroku.

WYBRANY MENAGER

Pfu.

Zdesperowany Daniel chwycił kluczyki od swojego nowego białego bentley'a i szybkim krokiem ruszył do garażu. Zniecierpliwiony czekał, aż automatyczne drzwi garażu otworzą się na tyle, aby mógł przejechać, po czym z piskiem opon ruszył w strone najbliższego miasteczka.

Ulice były puste, chodniki częściowo też, tylko parę ludzi pałętało się w okół budynków.
Wednesday chodziła tam i z powrotem ze słuchawkami w uszach lustrując wystawy sklepów, które już i tak znała na pamięć. Rozglądnęła się i przeszła przez ulicę potrząsając głową aby poprawić włosy. Zmarszczyła brwi na widok białego samochodu, który mógłby na nią wpaść gdyby nie to, że jest mistrzynią w bieganiu w szpilkach. Błagam, było czerwone światło.

Nikolas zdenerwowany siedział na kanapie i przerzucał kluczyki do swojego czarnego nowiutkiego Bugatti. Po chwili wstał z kanapy i ruszył w stronę drzwi do garażu, zakładając na nogi czarne converse, które idealnie pasowały do jeansowych spodni i białej koszulki z krótkim rękawem. Założył na siebie jeszcze skórzaną kurtkę. Wsiadł do samochodu i pojechał do miasteczka.

Maya ubrana była w niebieskie dżinsy oraz czarną bluzką z postacią z "Simpsonów" oraz napisem "Bartman". Na to narzucony miała niebieski sweter, a w uszy włożyła niebieskie słuchawki. Siedziała na ławce przystanku autobusowego i czytała książkę. Po chwili przewróciła na kolejną stronę i uśmiechnęła się lekko, czytając dialog w powieści.

Zdesperowany i lekko poirytowany stukał opuszkami palców w kierownice, nie zważając na ograniczenie prędkości w terenie zabudowanym. Wyhamował w ostatnim momencie klnąc przy tym głośno. Nerwowo odpiął pasy i wysiadł z auta chłodno patrząc na dziewczynę. Po chwili jednak mu się przypomniało po co tu przyjechał, opanowawszy się więc podszedł do dziewczyny.

- Uważam, że nawet jeśli jest pusto powinno się przestrzegać przepisów drogowych. - Mruknęła oschle. - Mogło być gorzej.
Spojrzała na niego i ułożyła lewą dłoń na biodrze.

- Pewnie masz racje - rzucił obojętnie - W ramach rekompensaty mam dla Ciebie pewną propozycje - silił się na miły ton przyglądając się dziewczynie od góry do dołu jakby upewniąjąc się czy jest wystarczająco dobra.

Nikolas słuchał swojej ukochanej płyty, cały czas rozglądając się za jakąś młodą urodziwą dziewczyną, która mogła by pójść na wybiegu albo przynajmniej pozować do kilku sesji przed najważniejszym pokazem mody w tym roku. W końcu dostrzegł ją. Dziewczynę siedzącą na przystanku autobusowym. Dość dziwne miejsce na siedzenie tak po prostu... Zatrzymał się z piskiem opon i opuścił szybę tak aby przyjrzeć się dziewczynie. Ściągnął okulary przeciwsłoneczne aby dokładnie się jej przyjrzeć.

Pokręciła głową lekko zirytowana tym, że aż tak się przejął tą sytuacją.
- Propozycję? - Uniosła jedną brew pytająco w górę. - Jaką propozycję?

Dziewczyna poczuła na sobie czyiś wzrok, dlatego dyskretnie opuściła książkę zasłaniającą jej twarz i zobaczyła jakiegoś mężczyznę. Siedział w jakimś mega-drogim samochodzie, wpatrując się w nią. Wyciągnęła słuchawki z uszu i spojrzała na niego.
-Parkuje pan na miejscu autobusów-powiedziała do dziwnego gościa i znowu zajęła się książką.

- Jestem menadżerem pobliskiej agencji modelek, zrobie z Ciebie gwiazdę, a Ty wybaczysz mi fakt, że prawie Cię potrąciłem - uśmiechnął się nadal lustrując dziewczynę.

Stała delikatnie kołysząc się w miejscu.
- Czemu miałabym się na to zgodzić? - Zapytała, spuściła wzrok i zaczęła bawić się swoimi palcami. - Właściwie to czemu miałabym ci w to uwierzyć? - Dodała po chwili i spojrzała znowu na chłopaka.
- Wiesz, jeszcze nigdy nie podszedł do mnie menager agencji modelek i chciał zrobić ze mnie sławę. - Uśmiechnęła się nieco sztucznie.

- A dlaczego miałabyś się nie zgodzić? - wykonał nieokreślony ruch dłonią, po czym wyciągnął swoją wizytówkę i podał dziewczynie - proszę oto dowód na to, że nie kłamie. To jak będzie?

-Przepisy są po to, żeby je łamać, nie?- spojrzał na nią i wyjął kluczyki ze stacyjki.- Chyba, że naprawdę Ci to przeszkadza i wsiądziesz do mojego samochodu, pojedziemy w jakieś bardziej cywilizacyjne miejsce niż to wygwizdowie i wysłuchasz mojej jakże ciekawej propozycji, bo naprawdę jest... bardzo ciekawa- powiedział i zaśmiał się ze swoich słów.

-Nie jestem jakąś laską do łóżka, zatem nie, dziękuję, nie skorzystam-mruknęła cicho, nie patrząc na mężczyznę. Tacy jak on wywoływali u niej złość, niby tacy bogaci i nie obejmują ich żadne zasady, bo mają pieniądze-Możesz sobie jechać do agencji towarzyskiej, tam jest mnóstwo kandydatek do spędzenia wspólnie czasu w miejscu innym niż to wygwizdowie.

Chwyciła wizytówkę, ale po chwili przewracania jej na wszystkie strony nie dostrzegła nic co mogłoby wskazywać na to, że jest fałszywa. Albo nie ma nic do ukrycia albo jest dobry, bardzo.
- Faktycznie nie kłamiesz.
Uniosła jeden kącik ust delikatnie do góry. Spojrzała na samochód którym przyjechał i na niego.
- Pokażesz mi to wszystko..-zaczęła obracając kartą w palcach-i wtedy się zdecyduję.

-Zacznijmy od tego, że laski do łóżka nie szukałbym tutaj, bo wystarczy pójść gdziekolwiek, a dziewczyny będą rzucać mi się na szyję.- mruknął wysiadając z samochodu i podszedł do niej. Zabrał jej książkę z ręki- Po drugie myślisz, że wyglądam na takiego, który szuka laski do łóżka?- uśmiechnął się delikatnie- a po trzecie nie bądź taka pewna siebie, bo kiedyś możesz trafić na kogoś gorszego niż ja, którzy to nie tolerują chamskiego szczekania młodej panienki.

Odetchnął w duchu i zadowolony wskazał głową na samochód.
- No więc zapraszam.. jak Ci w ogóle na imię? - otworzył drzwi od strony pasażera czekając, aż dziewczyna wsiądzie.

-Oddawaj pan tę książkę, to moje-wstała gwałtownie z ławki, naburmuszona. Starała się z całych sił, aby go nie kopnąć w to miejsce, w które nie powinna-Taki jest pan pewny siebie? No cóż, jak chciałeś zabłysnąć, trzeba było się brokatem posypać! Proszę oddać mi moją własność i nie wchodzić mi w drogę. To, że ma pan pieniądze, nie znaczy od razu, że wszyscy będą się pana słuchać.

Kiwnęła głową i wsiadła do samochodu. Odgarnęła kosmyk włosów za ucho.
- Wednesday. - Odpowiedziała patrząc na niego, a po chwili zwróciła wzrok przed siebie.-Wednesday Dunn. - Uśmiechnęła się mimowolnie.

-Uuu... pyskata widzę...- powiedział, ale książki dalej jej nie oddał- Słuchaj mam dla ciebie propozycje. I od początku może.- powiedział i obrócił się dookoła własnej osi.- Jestem Nikolas Reddy, znany menadżer modelek znanych z okładek drogich czasopism. I pewnie pomyślałaś, że utrzymuje mnie tatuś. Mylisz się. Moi rodzice mieszkają w tej okolicy, a na to- pokazał na samochód stojący za nim- zapracowałem sobie sam. To samo tyczy się tego co byś zobaczyła jakbyś zgodziła się na moją propozycję.

Jadąc kątem oka cały czas obserwował dziewczynę.
- Miło mi cię poznać Wednesday, moją godność już znasz, (bo przecież była na wizytówce) więc może powiem Ci na czym miałaby polegać Twoja praca - uśmiechnął się.

-Co proszę?-jeszcze bardziej się rozzłościła-Nigdy w życiu. Oddaj mi tą książkę, panie-pieniądz, żebym mogła już stąd iść.
Wprawdzie jakaś robota by jej się przydała, ale gdyby ofertę pracy przedstawioną jej w jakiś milszy sposób i zrobiłby to ktoś milszy, prawdopodobnie zgodziłaby się. Na razie miała pieniądze na opłacenie czynszu mieszkania. Jednak tylko na miesiąc i nie wystarczy jej na jedzenie. Od paru dni i tak nie jadła, co chyba było po niej widać.

Ułożyła dłonie na kolanach i odetchnęła.
- Dobrze, mów. - Rzuciła tylko i skierowała głowę w jego stronę z pełnym zaciekawieniem. - Wszystko.

-Czemu odrzucasz... Tak dobrze płatną pracę... Do tego mieszkanie w apartamentowcu i dość sporą wypłatę...- powiedział i oddał jej książkę- A może chociaż pójdziesz, ze mną na kawę w tym jakże przepięknym wygwizdowiu i dowiesz się szczegółów- powiedział i uśmiechnął się- ewentualnie jak się zgodzisz to jeszcze dziś zabieram Cię do wielkiego miasta na kolację- powiedział i przyjrzał się jej dokładnie.

-Co mam zrobić, abyś mi odpuścił?-mruknęła, oglądając książkę i szukając ewentualnych zniszczeń. Po chwili zastanowienia się spojrzała na pana-pieniądz i mruknęła coś pod nosem.
-Dobra, panie-pieniądz, mogę iść na tą kawę. Ale niech pan nie nazywa tego miasta wygwizdowiem.
Po chwili zastanowienia się i patrzenia na dziurawe drogi i obskurne budynki skrzywiła się.
-Dobra, jednak możesz je tak nazywać, z w tej kwestii się zgodzę. To jest wygwizdowie-po chwili nozdrza jej lekko zafalowały-I nie gap się pan na mnie, jak jakiś zboczeniec!

- Tak więc, do głównego pokazu został jeszcze tydzień. W ciągu tego tygodnia poćwiczysz chodzenie po wybiegach, pozowanie do zdjęć, udzielania wywiadów, na pewno Ci się spodoba w końcu która mała dziewczynka nie marzy o wielkiej karierze? - spojrzał na nią, po czym dodał po chwili ciszy - jedynm minusem jest trzymanie lini i całodobowa dostępność.

- Wsiadaj- powiedział otwierając przed nią drzwi swojego Bugatti.- Pani-pyskata może mi pani uwierzyć, że będziesz miała wszystko czego chcesz jak się zgodzisz na moją propozycję- powiedział zamykając za nią drzwi i wsiadając do samochodu po stronie kierowcy.- A więc gdzie można tu wypić dobrą kawę?- zapytał ją.

-Dwie ulice stąd jest jakaś kawiarenka, ale nie obiecuję. Wychodzę tylko do biblioteki i księgarni-mruknęła, wchodząc do auta-Niezłe, autko, Panie-pieniądz. I tak cię nie lubię, chociaż fura wygląda nieźle. I nie gap się na mnie podczas jazdy, bo prędzej zamiast wypić kawy będziemy wąchać kwiatki. Od spodu.

Delikatnie pokręciła głową.
-Dajesz mi tylko tydzień?-spytała, trochę retorycznie.
-Nie powinno być z tym problemów.-Oznajmiła tylko szybko i zerknęła parę razy przez szybę.

-Spokojnie. To jest jeden z bezpieczniejszych samochodów- powiedział uśmiechając się. Założył swoje ciemne okulary na oczy i ruszył w wyznaczonym przez dziewczynę kierunku- A więc jak masz na imię pani-pyskata?- zapytał zatrzymując się przed małą kawiarenką. Podróż tym samochodem trwała chwilę. Szczególnie, że ruchu w tym miasteczku nie było.

-Maya się zwę. A ty, Panie-pieniądz?-zapytała ironicznie, chociaż nie bardzo ją to interesowało.

-Już raz się przedstawiałem Maya-Pyskata- powiedział wysiadając z samochodu i otwierając drzwi z jej strony.- Zapraszam- powiedział wchodząc do budynku. Kawiarenka była malutka, ale urocza, utrzymana była w kolorze beżu i wszędzie stały małe stoliki z czarnego drewna oraz krzesła wykonane z tego samego materiału.

-Czepiasz się...-mruknęła i machnęła na niego ręką, idąc za nim.

Weschnął cicho i wyłączył silnik zatrzymując się przed wielkim wieżowcem. Spojrzał na dziewczynę.
- Tydzień to masa czasu - powiedział bez większego przekonania, wysiadł z auta i otworzył jej drzwi - chodź oprowadzę Cię, a w między czasie opowiedz mi coś o sobie.

-A więc posłuchasz mojej propozycji?- zapytał z delikatnym uśmiechem, siadając przy jednym ze stolików w głębi lokalu. Po chwili podeszła ładna wysoka blondynka i Nikolas zamówił kawę, kiedy odeszła- Blondynki są przereklamowane- mruknął patrząc na dziewczynę

-O dziwo w kwestii muszę się zgodzić-mruknęła cicho. Po chwili usiadła prosto i spojrzała na pana-dolara-A więcj, co z tego będę mieć?

-Hmm...- mruknął i podrapał się po brodzie- Mieszkanie w centrum miasta, za darmo, pieniądze na zakupy urodowo-odzieżowe oraz całkiem sporą wypłatę, jeżeli w ciągu tygodnia osiągniesz to co poprzednia modelka w 3 lata- mruknął i popatrzył na nią. Była ładna, nadawała się do tego.

-No dobrze, nie mam wyboru, panie-pieniądz-mruknęła cicho-A w mieszkaniu jest telewizor, prawda? A zresztą nieważne. Zgadzam się.
Mówiła to tonem człowieka skazanego na ścięcie, aniżeli kogoś, kto dostał szansę o której marzyło wiele osób.

-Jest telewizor i wielka szafa wypełniona ubraniami sławnych projektantów- powiedział i podniósł się od stolika- Jak chcemy coś osiągnąć do czasu pokazu to musimy się zbierać- powiedział i uśmiechnął się do niej poprawiając kurtkę- Więc jedziemy do ciebie. Musisz się spakować i już dzisiaj zaczynamy pracę i jedziemy do twojego nowego mieszkania- zaśmiał się patrząc na jej minę.

-Tylko się nie zaśmiej, panie-pieniądz, gdy zobaczysz moją dziurę-odparła-Mieszkam nieco dalej, chodźmy.

-Jedźmy- powiedział przerzucając kluczyki z jednej ręki do drugiej. Po chwili już siedział w swoim bugatti

Znowu siedziała w tym aucie, które aż wrzeszczało "Patrzcie na mnie! Jestem taki drogi i wspaniały!" Przewróciła oczyma i roześmiała się cicho na tą myśl.

-Gdzie mam jechać? I z czego się śmiejesz?- zapytał spoglądając na dziewczynę

-Na następnym skrzyżowaniu skręć w lewo, potem w prawo i jedziesz cały czas prosto. Rozumiesz?-zapytała z nutką drwiny w głosie.

-Eh, no dobra niech będzie- powiedział i jechał w wyznaczonym przez nią kierunku- ale dalej nie wiem z czego się śmiejesz... więc?

-Z niczego, spokojnie. Nie bądź taki upierdliwy, bo zrezygnuję, panie-pieniądz-odmruknęła cicho, patrząc na znajome okolice-To ten czerwony blok, tutaj, 221.

Zaparkował pod wyznaczonym budynkiem- Masz 20 minut, żeby spakować to co Ci się na 100% przyda- powiedział z drwiącym uśmiechem na twarzy- poczekam tutaj na ciebie, bo muszę wykonać kilka telefonów

Bez słowa weszła po skrzypiących schodach i poszukała swojej dużej podróżnej torby. Wyciągnęła z komody całą bieliznę i wrzuciła do torby, potem wyciągnęła parę książek z półek. Zostało jej jeszcze dużo miejsca, dlatego włożyła swoją ładowarkę do telefonu, małą konsolę przenośną do gier, którą dostała od wujka. Dołożyła jeszcze parę książek i nadal zostało jej trochę miejsca.
Postanowiła wziąć parę swoich ulubionych ubrań. Spakowała także dwa zdjęcia w ramkach. Do tego dołożyła małego jaśka, bez którego nie mogła zasnąć i jeszcze jedną książkę. Włożyła jeszcze (pusty)portfel, trzy płyty swoich ulubionych wykonawców. Sprawdziła, czy ma wszystkie swoje dokumenty-po czym spakowała teczkę z nielicznymi papierami-oraz komórkę i ruszyła na dół, uprzednio zamykając drzwi na klucz.

Nikolas wysiadł z samochodu i oparł się o niego wyciągając z kieszeni telefon i wybrał numer dogadując sprawy pokazu oraz inne sprawy związane z nową modelką.

Zeszła na dół i spojrzała na stojące przed blokiem auto. Potem zorientowała się, że jej pracodawca z kimś rozmawia przez telefon. Wzruszyła ramionami i podeszła do samochodu.

-Ty powiedz coś o sobie pierwszy-powiedziała wychodząc z samochodu. W prawdzie była pewna, że menager agencji modelek nie mógł być przesadnio interesującą osobą..jednak najprawdopodobniej to co on powie przy słowach Wednes będzie brzmiało jak porównanie "wystąpiłem w hollywoodzkim filmie" do "zjadłem klopsy".

-Dobra to będziemy za jakieś max. 30 minut- powiedział do słuchawki i obrócił się tak, żeby spojrzeć na swoją nową modelkę. Wziął od niej torbę i włożył ją do bagażnika. Po chwili wsiadł do samochodu i poczekał aż dziewczyna wsiądzie.

Wsiadła zniecierpliwiona do auta i zamknęła drzwi.
-Czyli jedziemy teraz do....?-zaciekawiona spojrzała na niego.

-Na razie do mnie, potem do twojego nowego mieszkania- powiedział znudzony nie patrząc na nią.

-Okej-mruknęła cicho i spojrzała na widoki za oknem.

Podróż nie trwała długo, a w TAKIM samochodzie można byłyby rzec, że błyskawicznie. Nikolas zaparkował przed piękną rezydencją należącą do niego. Wysiadł z samochodu i ściągnął okulary przeciwsłoneczne.- Chodź, bo za jakąś godzinę musimy być na siłowni. U mnie musisz podpisać kilka papierów, potem pojedziemy do twojego mieszkania.- uśmiechnął się delikatnie wchodząc do budynku

-Tak, chwalisz się za bardzo, panie-pieniądz-mruknęła, wychodząc z auta i patrząc na niego lodowatym spojrzeniem.

-Uwierz, że jak dotrzesz to takich zarobków jak ja i będzie Cię stać na to co mnie stać to pogadamy- uśmiechnął się i zaprowadził ją do gabinetu, które gigantyczne okna wychodziły na potężnych rozmiarów ogród podszedł do gigantycznego biurka który stało na samym środku i wyciągnął z niego plik papierów- To twój kontrakt podpisz to co masz zaznaczone- uśmiechnął się uroczo i podał jej papiery oraz pióro

-Niech ci będzie-szepnęła i wzięła pióro do spoconej dłoni. Szybko podpisała i zadowolona oddała papiery.

-Ćwiczysz coś czy tylko czytasz?- zapytał biorąc od niej dokumenty i wkładając je do teczki.- Poza tym masz coś do pozowania nago?- uśmiechnął się znacząco

-Tylko czytam, przykro mi. I owszem, mam wstręt do takich rzeczy, nawet o tym nie myśl-pogroziła palcem.