Co jest? Burza śnieżna, która w Wigilię kompletnie zasypała miasteczko Gracetown. Na tle lśniących białych zasp pięknie prezentowały się prezenty przewiązane wstążeczkami i kolorowe światełka połyskujące w nocy wśród wirujących płatków śniegu.
Śnieżyca zamieniła małe górskie miasteczko w prawdziwie romantyczne ustronie. Chyba nikt nie oczekuje, że dzięki nocnej wyprawie przez metrowe zaspy do Waffle House uda się odkryć uczucie do wieloletniej przyjaciółki. Ale w święta, przecież może zdarzyć się wszystko.*

*Lauren Myracle, Maureen Johnson, John Green - W śnieżną noc

Karta:
Imiona i Nazwisko: Katherine Willamette
Wiek:21
Wygląd: 

Charakter:
Inne:
~ Ma 1.78 metrów wzrostu.
~ Jąka się kiedy kłamie.
~ Ma pieska rasy Cavalier King Charles Spaniel, który jest samcem i wabi się Shevil - tak, to nieudane połączenie słów "shy" i "devil".
~ Większość osób mówi na nią Kate, ale swojej rodzinie jak i najlepszej przyjaciółce pozwalać nazywać się "Katherinka"!

Karta:
Imiona i Nazwisko: Justin Drew Bieber
Wiek:22
Wygląd: 


Charakter: wg
Inne:
- Uważa, że to słodkie kiedy dziewczyny pytają się czy mogą go przytulić.

- Powiedział, że łamie mu się serce kiedy widzi płaczącą dziewczynę.

- Raz miał sen, że zjadł go kot. To jest powód dlaczego nienawidzi tych zwierzaków.

- Justin zawsze zasypia przy włączonym TV

- Jeżeli Justin przytula długo dziewczynę znaczy, że ją lubi.

- Kiedy Justin nie wie co powiedzieć po prostu się słodko uśmiecha.

Shevil był przywiązany do jakiegoś słupka obok restauracji, psiak spał sobie i co jakiś czas wstawał spłoszony, jakby usłyszał, że ktoś go woła.
Tymczasem Katherine* - siedziała na jednym z czarnych krzesełek który miał oparcie opatulone szalikiem i czapeczką, a rękawiczki miała wepchnięte w kieszenie. Podszedł do niej kelner ubrany w czarny garnitur.
- Podać coś? - Zapytał, trzymał w ręce notes i długopis. Katherinka sięgnęła po menu, po chwili wgapiania się w niego odparła:
- Quesadille z chili con carne i czarną kawę. - Mężczyzna po chwili odszedł.

*http://whatgoesgoodwith.com/wp-content/ … r-2014.jpg

Chłopak idąc w stronę restauracji zauważył Shevil'a, lubił się bawić z tym psiakiem i wiedział do kogo należał. Podszedł do niego i ukucnął, po czym odparł.

- Jesteś z Katherine prawda? - Wiedział, że pies nic nie odpowie, ale w zamian za to dostał buziaka językiem, w policzek. Zachichotał delikatnie i wstał, udał się w stronę drzwi i już po chwili w niej był.

- ~ -

Rozejrzał się na wszystkie strony i zauważył swoją przyjaciółkę, tak. Podszedł do niej od tyłu i gdy już miał jej zakryć oczy, bum!!! Poślizgnął się.

Odwróciła delikatnie głowę i wybuchła śmiechem, niecodziennie widzi się Justina leżącego na podłodze w plamie od roztopionego śniegu.

Oszołomiony wstał.

- Ała, mój tyłek. - Położył ręke na pośladku i delikatnie pomasował obolałe miejsce. - Miałem Ci zrobić niespodziankę, a zamiast tego wylądowałem na ziemi i stwierdzam, że nie jest wygodnie.

- To zdecydowanie podobało mi się bardziej. - Zaśmiała się delikatniej, po chwili do stolika podszedł kelner z tacą.

- To nie było śmieszne Katherino Willamette. - Pogroził jej palcem i usiadł obok niej.

Kelner wyłożył wszystko na stół.
- Dziękuję. - Odparła patrząc w jego stronę, a po chwili odszedł.
- A jednak. - Skierowała się po chwili do Justina.

- Shevil'owi nie jest tam zimno? Mi się odmroziły palce u stóp. - Spojrzał w okno gdzie zobaczył śpiącego psa.

Kelner zapytał się czy Justin coś chce, więc..

- Poproszę gorącą czekoladę z piankami, ale dwoma. - Posłał mu mały uśmiech i wzrok znów padł na Katherine.

- Wbrew pozorom nie, chyba mu tam nawet wygodnie. - zachichotała patrząc przez okno na śpiącego psa.

Dostał swoje zamówienie. Oblizał usta i upił łyk czekolady, ciepła ciecz rozpłynęła się w gardle, a jego ciało obeszło ciepło. Nawet nie wiedząc, że ma wąsik zapytał Katherine.

- Słońce, powiedz mi czy chciałabyś pójść ze mną pozjeżdzać na sankach? Dawno nie zjeżdżałem, może dwa lata temu z Jazzy.

- Nie wiem. - uśmiechnęła się leciutko.

- Proszę, proszę, proszę!!! - Zrobił minę zbitego psa i jednocześnie klęknął na kolanach.


sliiit justin xd

- Okej, okej, okej. - Powiedziała.

Wstał z podłogi i dał jej soczystego buziaka w policzek. Wtedy zauważył, że był brudny. Wziął serwetkę i wytarł jej policzek, potem wyczyścił swój wąsik od pianki, oczywiście ten dziewiczy został.

Nie domyśliłabym się!

Otarła dłonią policzek.

- Więc pij i idziemy. - Mruknął siadając na krzesło. Wyciągnął telefon i włączył aparat aby zobaczyć czy nie jest gdzieś brudny. Przez przypadek zrobił zdjęcie, ale wyszło ładnie.

- Tak szybko? - Zaśmiała się pod nosem.

- Tak, nie mamy całego dnia, zwłaszcza że zaraz będzie ciemno. - Odparł na jednym tchu i nałożył czapkę na głowę.

- Spokojnie. - Zaśmiała się, po chwili wypiła kawę.

- Jestem w pełni spokojny Katherino. - Wstał z miejsca i wystawił ręke, aby ta za nią złapała.

- Nie mów do mnie pełnym imieniem. - Odparła wstając i kładąc pieniądze na stolik. Wzięła do ręki czapkę i szalik, aby je ubrać.
- Mów mi Kate, ewentualnie Katherinka.

- Dobrze Katherinko. - Na jego twarzy pojawił się wścipski uśmiech.

Nawet nie spojrzała na niego twarz gdyż była w trakcie zakładania czapki.

Dalej trzymał ręke wyciągniętą w jej strone. Spojrzał w okno w celu zobaczenia sytuacji na dworzu, padał śnieg i paliły się lampki w domach, jednym słowem było pięknie.

Gdy była już zupełnie ubrana, złapała go za dłoń.

Wyszli na zewnątrz. Justina dotknął mróz, wdrygnął się aż i pociągnął Katherine do psa.

- ~ -

Byli tuż przy najwyższej górze, Justin obejrzał ją i z jego ust wydobyło się donośne, - Wooow!

- No nieźle. - Zaśmiała się uroczo.

- Powodzenia mała. - Zmierzwił jej włosy.

Jej włosy muszą być zawsze w idealnym porządku, halo! Poprawiła je więc jednym ruchem.
Gdy znalazła się na dole po tej przejażdzce po trochę wyboistej górze.
- Mogłam umrzeć! - Powiedziała przerażona i zaśmiała się uroczo.

- To może teraz razem zjedziemy? - Podrapał się delikatnie po karku, był przerażony no!

Tylko kiwnęła głową, uśmiechnęła się. Więc, poszli razem z tymi sankami na górę.

No!

Justin usiadł na sankach i czekał aż Katherine usiądzie za nim.

- Wiedz, że Cię bardzo lubiłem, jeżeli nas razem pochowają to będziemy mogli zjeżdżać na sankach w niebie. - Udał, że płacze.

- Miejmy nadzieję. - Powiedziała równie wzruszona siadając za nim.

Położył jej rączki na swoim brzuchu i odpychnął (odpychnął, brawo Natalko) swoimi nogami sanki i wtedy one ruszyły.

- Juhu!!! - Krzyczał uradowany. Jeej!

I wtedy sanki skręciły, obróciły się na drugą stroną i wypadli na tyłki.

Sturlał się po górce, wtedy czapka spadła z jego głowy i cały śnieg pobrudził jemu włosy. Żeby była wisienka na torcie wpadł w zaspe, biedny nie mógł z niej się wydostać.

Podbiegła do niego i pomogła wydostać mu się z pod zaspy.

- Ałaaa, tu jest tak zimno. - Krzyknął, miał jeszcze całe ciało w zaspie, ale głowa już była na zewnątrz. oho

Po długich próbach, udało im się wyciągnąć go z zaspy, niestety jego włosy magicznie się nie naprawiły, a ta cudowna kurtka była cała w śniegu, oh.

Zmierzwił swoje włosy, aby jakoś wyglądały. Nie było idealnie, ale jednak się udało. Otrzepał kurtkę i wyciągnął telefon z kieszeni aby sprawdzić czy się nie zmoczył.

Zaśmiała się delikatnie.
- Udało się. - Odetchnęła. - Czy twoje urządzenia elektroniczne są w dobrym stanie?