Beztroski siedemnastolatek rozpoczyna naukę w ostatniej klasie szkoły średniej w Beaufort w Karolinie Północnej. Jego ojciec  pragnie, by syn zrobił karierę - tymczasem on, podobnie jak reszta klasy, nie zaczął jeszcze zastanawiać się, co zrobić z dorosłym życiem. Jedynie cicha i spokojna dziewczyna opiekująca się owdowiałym ojcem jest zupełnie inna.
Tymczasem zbliża się bal. Nie mając akurat dziewczyny, chłopak w odruchu desperacji zaprasza dziewczynę, na którą nikt dotąd nie zwrócił uwagi. Znajomość nie kończy się na balu. Jego koledzy kpią sobie z niego, jednak on nie zbyt zwraca na to uwagę, czy znajomość przemieni się w coś większego?*

*Nicholas Sparks - Jesienna Miłość

Karta:
Imiona: Saoirse Una
Nazwisko: Ronan
Wiek: 17
Charakter: No cóż...
Wygląd:
Inne:
- Ma klaustrofobie i akrofobie - czyli lęk wysokości.

Karta:
Imiona: Leo
Nazwisko: Grant
Wiek: 17
Charakter: zobaczymy
Wygląd: ponieważ laptop mojej mamy jest dziwny odsyłam do galerii...
Inne: Ojciec chce, żeby poszedł w jego ślady i został architektem.
Kocha koszykówkę.

Zaczynamy od zwykłego środka zwykłego dnia w zwykłym liceum.

Saoirse usiadła na ławce, miała słuchawki w uszach - słuchała Willamette Stone, a mianowicie Never Coming Down.

Leo siedział na ławce, bawiąc się małą kolorową piłeczką. Rozejrzał się po sali.

Właściwie to chodziło mi o ławkę na korytarzu, hehs, więc będę to ciągnąć - jeśli pozwolisz.

Oparła się i lekko przymknęła oczy, odetchnęła, chociaż westchnęła - nie zbyt można było to określić.

*A więc będzie teleportacja ^^ a tak wgl to jest przed balem czy po balu?*

Leo wyszedł z klasy i przeszedł na drugi koniec szkoły w końcu znajdując miejsce na ławce obok dziewczyny.

Nawet na niego nie spojrzała, w sumie to go nie zauważyła, była pochłonięta muzyką.

Oh, wybacz, napisałam ci na czacie dopiero teraz, że przed.

*Widziałam*

Leo spojrzał na dziewczynę, a potem wyciągnął jej jedną słuchawkę z ucha.
-Hej- powiedział z delikatnym uśmiechem.

- O, o.. - Powiedziała trochę spłoszona. Wyjęła z ucha drugą słuchawkę, po czym wyłączyła piosenkę i telefon.
- Em, cześć. - Dodała po chwili.

-Kojarzysz mnie? Chodzimy razem do klasy- powiedział nieco speszony, ponieważ po raz pierwszy znajdował się tak blisko Saoirse, zazwyczaj siedział dwie ławki za nią i podziwiał tylko tył jej głowy.

- Jasne. - Powiedziała i uśmiechnęła się mimowolnie.

-To mam takie pytanie... Masz już z kim iść na bal?- zapytał ciszej niż zamierzał przez co wydawało się, że powiedział to szeptem.

Zaśmiała się.
- Tak, faceci ustawiają się do mnie w kolejce. - Powiedziała najbardziej sarkastycznie jak umiała.
- Oczywiście, że nie. - Odparła po chwili.

-To może miałabyś może, no wiesz... ochotę pójść tam ze mną?- zapytał patrząc się na nią

- Ogh. - powiedziała do siebie nieusłyszalnie.
- Przesłyszałam się, czy Leo Grant zaprasza mnie na bal? - Zaśmiała się delikatnie.

-Tak droga Saoirse Una Ronan, zaprosiłem Cię właśnie na bal i nie otrzymałem odpowiedzi- mrugnął trochę smutny

Zapamiętał jej drugie imię, imponujące.
- Chętnie pójdę z tobą na bal. - Oznajmiła.

-No to jesteśmy umówieni- uśmiechnął się delikatnie patrząc się w jej oczy.

Odwzajemniła uśmiech.
- No to jesteśmy umówieni. - Powtórzyła.

-To może pójdziemy pod klasę, bo zaraz będzie dzwonek, a lekcje mamy po drugiej stronie szkoły- powiedziała

- Dobrze. - Powiedziała. Schowała telefon do kieszeni wstając.