Fabuła :
Ferie zimowe. Wreszcie tak długo czekane. Wstajesz o 12, sączysz kawkę i grasz w głupie gry. No chyba, że jesteś jednym z nich. W takim razie masz przewalone.
Grupka ludzi z kompletnie innych światów zostaje wysłana w góry na kilka tygodni. Ze względu na projekt, w jakim biorą udział, są to uczniowie różnych kategorii  - dobrzy i przeciętni . Mimo, że chodzą do jednego liceum, kompletnie się nie znają. Odcięci od Internetu i telefonów komórkowych są zdani na swoje towarzystwo i nieliczne atrakcje przygotowane przez organizatorów wyjazdu.
Czy dadzą sobie radę w swoim towarzystwie?
A może od razu zaczną mieć kłótnie miedzą sobą ?

DON'T COPY
PARY TO NORMALSI I  DOSKONALI (np Ch. z doskonałych i dz. norrmalsów)


Karta :
Imię :
Nazwisko :
Wiek : 17
Charakter:
Wygląd :
Status ( Doskonali or Normalsi) :
Inne :

Karta : Miguseg
Imię :  Aura
Nazwisko : Koranii
Wiek : 17
Charakter: WG
Wygląd : Tam
Status ( Doskonali or Normalsi) : Normals
Inne : WG

Dz. :
- Aura ( Normals )
- Gabriella ( Doskonała )

Ch.:
- Matt ( Normals )
- Leo ( Doskonały )


Pary :
-
-

Karta :
Imię : Gabriella
Nazwisko : Dicens
Wiek : 17
Charakter: emm... zobaczymy
Wygląd :
Status ( Doskonali or Normalsi) : Doskonała
Inne :  ma tatuaż:
za uchem:

na brzuchu:

na plecach:

kolczyki:

Karta :
Imię : Matt
Nazwisko : Jenkins
Wiek : 17
Charakter: Wg
Wygląd :
Status ( Doskonali or Normalsi) : Normals
Inne : Lubi żelki i kawę.

Karta :
Imię : Leo
Nazwisko :Grant
Wiek : 17
Charakter: zobaczymy
Wygląd :
Status ( Doskonali or Normalsi) : Doskonały
Inne : w grze

Pokoje :
- Aura i Gabriella
- Matt i Leo

Pary :
- Gabriella i Matt
- Aura i Leo

Zaczynamy od momentu gdy przyjeżdżamy na miejsce ano autokarem . Mieszkamy w Hotelu :>

Matt wysiadł z autokaru jako pierwszy. Ścisnął mocno rączke walizki i spojrzał na wysoki budynek, w którym miał mieszkać. Serio? Wysłali go tutaj w ramach jakiegoś projektu? Miał spędzić ferie z nieznajomymi ludźmi. A co jeśli ktoś ma zamiar go zabić?!
Nie no, to na pewno nie była prawda, ale na serio musieli go tu wysłać? Wolałby już siedzieć sam przed kompem, otulony kołdrą, chorować i grać w lol'a. Ale nie, liceum chciało inaczej.

Dziewczyna siedziała dalej w autokarze i czekała jak grupka osób łaskawie wyjdzie. Gdy już nikogo nie było  ,  zdecydowała , że może wyjść. Przed jej oczami był duży budynek w którym mieli mieszkać , wyglądał dość ładnie . Większości osób zachwycało się samym hotelem a niektórzy tak bardzo hejtowali. Z dziwną miną popatrzyła się na doskonałych którzy już mieli duże wąty do normalsów. Nie chcąc być w to wplątana skierowała się gdzieś na pobocze i przyglądała się kłótni.

Gabi wyszła z autokaru chowając książkę do torby podręcznej, jakiś chłopak wyciągnął jej walizkę i podał jej. Rozejrzała się po okolicy i założyła rękawiczki, poprawiła swój szary szalik i ruszyła w stronę wejścia do budynku.
~~~~~~~
Leo wyciągnął swoją walizkę i mocno ścisnął jej rączkę. Rozejrzał się dookoła i stwierdził, że nikogo nie zna mimo, że chodzą do tego samego liceum. Wolał wylegiwać się w łóżku z dobrą książką i kubkiem herbaty oraz wymarzonym internetem.

Aura poprawiła swój czerwony szalik i skierowała się w walizek. Po chwili szukania znalazła swoją po czym ją wyjęła. Z lekkim uśmiechem popatrzyła się na licealistów .

-Hm...-zamyślił się Matt-To co, wchodzimy do tego "cuda" w którym będziemy skazani na własną obecność?-powiedział, próbując rozbawić innych. Najwyraźniej się nie udało.

Dziewczyna popatrzyła się na Matta po chwili jednak wróciła wzrokiem na budynek. Mocno chwyciła rączkę od walizki i ruszyła wolnym krokiem w stronę Hotelu.

Gabi spojrzała na chłopaka
-Czyżby normals?- zapytała z pogardą (Matt'a)
~~~~~~
Leo staną przed wejściem
-Dlaczego nie zostawili mnie w domu, żebym spokojnie mógł się dokształcać sam, a nie w obecności takiej ilości ludzi?- mruknął pod nosem do siebie

-Czyżby panna "Jestem-lepsza-od-was-wszystkich" ?-szepnął cicho, tak, aby "panna idealna" tego nie usłyszała. A przynajmniej miał nadzieje, że tego nie usłyszy.
Po czym wszedł do hotelu wolnym krokiem, jak ślimak, byleby być w tyle, nieuchwytny wobec wzroku innych.

-Ej, żeby nie było. Ja to słyszałam i raczej wszyscy o tym wiedzą, że jestem lepsza- powiedziała i poszła w stronę recepcji jak najdalej od chłopaka
~~~~~~~
Leo właśnie wyjął telefon i sprawdził zasięg
-Tu nie ma zasięgu- mruknął pod nosem i poszedł do recepcji

Aura weszła do holu - Jejku - mruknęła pod nosem próbując się przecisnąć do nauczyciela który trzymał kluczyki.

Matt wszedł tuż za dziewczyną-najwyraźniej była ona normalna i miła-i starał się zdobyć klucz do pokoju, jednak poczekał na swoją kolej, a raczej na to, aż wszyscy dostaną swoje kluczyki. Liczył na miły, mały, przytulny i spokojny pokój, w którym będzie sam na sam ze swoimi książkami i myślami.

Gabi odebrała swoje klucze i ruszyła w stronę pokoju, gdy już tam była ściągnęła z siebie okrycie wierzchnie  zajęła jedno z łóżek liczyła na jakąś doskonałą, aby nie musiała męczyć się z żadnym normalsem...

Leo wszedł do pokoju do którego wcześniej odebrał klucze, zdziwił się że są tam dwa łóżka. Rzucił kurtkę na jedno z nich

Dziewczyna chwyciła swój kluczyk do pokoju , jak zawsze na ostatkach. No cóż jej to nawet pasowało , chwyciła rączkę od walizki i ruszyła w stronę pokoju.

Matt gdy tylko dostał informacje, jaki ma pokój, poszedł tam. Przekręcił klamkę i drzwi puściły. "Otwarte, dziwne"-pomyślał, ale po chwili odepchnął od siebie obawy i otworzył drzwi na oścież. Spojrzał ze zdziwieniem na chłopaka, który był w pokoju. "Ach, ten dały facet od doskonałości".
-Co. Ty. Tu. Robisz?-wycedził Matt cicho.

Gabi podeszła do okna i wyjrzała przez nie. Widziała stok narciarski i miała nadzieję że podczas tego wyjazdu tam pójdą

~~~~~
-Ja chyba stoję, ale przekonany nie jestem- powiedział z sarkazmem- A Ty co tu robisz?

Dziewczyna stała przed drzwiami od pokoju , wolnym ruchem chwyciła za klamkę i otworzyła drzwi. Przed jej oczami widziała dziewczynę , za pierwszym razem nie była pewna ale jak się przyglądnęła dokładniej zauważyła , że to jest doskonała. - Szlak - powiedziała pod nosem wchodząc do pokoju.

-Oho, mądrala się znalazł-odparł. Pomyślał chwilę, ale robił to szybko, tylko po to, aby nie dać temu chłopakowi powodów do szyderstw. "O, zawiesił się." "O, zamurowało go" "Wysłowić się nie może" Nie, czegoś takiego Matt chciał uniknąć.
Za to postanowił pokpić sobie z Pana Doskonałego i wyszczeżył zęby w uśmiechu.
-No więc..-lekko schylił się w przód, ręce splótł z tyłu-chyba jesteśmy na siebie skazani-odarł, prostując się i pokazał klucz do pokoju.

-Słodko- powiedziała obracając się do swojej współlokatorki- Witaj w piekle, o ile nie pomyliłaś pokoi- uśmiechnęła się sztucznie

~~~~~

-Och... Uznajesz moją wyższość kłaniając się przede mną?- uśmiechnął się triumfalnie- I coś długo myślałeś nad tą odpowiedzią. Twój mózg za długo przetwarza informacje?

"Cholera, z nim nie wygrasz" pomyślał Matt.
-Nie. Ja po prostu uznaję twoją głupotę i dobieram słowa tak starannie, abyś zrozumiał. Ale ty najwyraźniej, Panie nieDoskonały, nie umiesz wysilić mózgu i zobaczyć czegoś więcej, poza samym sobą-starał się chamować, naprawdę, ale ten facet działał mu na nerwy.

Dziewczyna spojrzała na dziewczynę z kwaśną miną - czemu ja zawsze mam pecha - powiedziała sama do siebie odwracając wzrok. Po chwili wjechała walizką do pokoju i zamknęła drzwi.

-Ty to masz szczęście, że jesteś ze mną w pokoju, to ja mam pecha- powiedziała siadając na parapecie

~~~~~~~~~
-Grabisz sobie chłopcze- powiedział- Po pierwsze ja nie potrzebuję tłumacza, żeby zrozumieć co ktoś do mnie mówi- uśmiechnął się złośliwie

- Tsa - mruknęła kierując się w stronę jednego z łóżek.

-Ja też go nie potrzebuję-odparł już bez swojego uśmiechu. Bębnił palcami po rączce walizki-bo jak widzisz, nie ma tutaj nikogo więcej, oprócz nas. Żadnego tłumacza.

- I wiesz, te kilka tygodni będziesz musiała ze mną wytrzymać.

-Ehh... sarkazmu jak widzę nie łapiesz- mruknął odwracając się

Matt, już zdenerwowany, zamknął drzwi za sobą, podszedł do drugiego łóżka i zostawił przy nim swoją walizkę. Po czym wyszedł zdenerwowany na pole, zapominając o kurtce, będąc w bluzie i butach wyszedł. Miał dość patrzenia na tego debila, który uważał siebie za doskonałego.

Gabi złapała za kurtkę i wyszła z pokoju, a potem z hotelu. Poszła w stronę pola trochę pozwiedzać.

Leo zaczął zwiedzać hotel, znalazła basen, siłownie i kilka innych ciekawych pomieszczeń

Chłopak przysadł na jakiejś ławeczce bardzo blisko wejścia do hotelu. Wsadził ręce do kieszeni swojej ulubionej czarnej bluzy i tak siedział, przypatrując się innym ludziom. Niespodziewanie zobaczył dziewczynę, tę doskonałą, która szła jakby w stronę jego ławki. Miał nadzieję, iż ona nie zwróci na niego uwagi.

Gabi spostrzegła chłopaka i chwilę się zastanawiała czy do niego podejść- po chwili podeszła do ławki i usiadła na niej, chowając ręce w kieszeni. Rozejrzała się dookoła, ale nie znalazła nic ciekawego na czym mogłaby zawiesić wzrok

Chłopak przełknął ślinę. "Ha, czyli jednak. O dziwo, jak na razie, nic mi złego nie zrobiła" Pomyślał, że mógłby zacząć konwersację, ale po chwili zrezygnował. Jeśli ona miała być taka sama, jak jego nowy współlokator, to wolał tego nie sprawdzać. A na pewno była taka sama.

-Jak przeszkadza Ci moja obecność to ja może pójdę- powiedziała podnosząc się z ławki i kierując się w stronę gór.

-Eej, ja nic takiego nie powiedziałem-wstał gwałtownie. Nie uważał tak, może i chciał się zaprzyjaźnić-Może po prostu boje się zagadać, bo obawiam się, jak się do mnie odniesiesz. Mogłabyś równie dobrze odrzec na moje "Cześc" o tak na przykład: "Nie gadam z normalsami, takimi jak ty! Zwłaszcza szurniętymi!" więc wiesz, nawet nie widać było, że chcesz pogadać czy coś.

-Niekoniecznie warto wrzucać wszystkich doskonałych do jednego worka, a normalsów do drugiego. W ogóle nie wyglądasz jak normals- powiedziała patrząc na niego z delikatnym uśmiechem.

-Och, ja tak to spoko-lekko się uśmiechnął-No bo wiesz, ten cały Lao, czy tam Leo, nie był zbyt przyjemny. Więc pomyślałem, że ty także nie musisz być przyjemna... Wybacz, źle cię oceniłem.

-Bo wrzuciłeś wszystkich doskonałych do jednego worka? Poza tym z tego co wiem  we dwoje mamy zrobić projekt.- powiedziała z delikatnym uśmiechem

-Ee, tak, na to wygląda-odparł. Może źle ocenił tą dziewczynę, mógł najpierw ją poznać, a potem oceniać....Ale z niego hipokryta-Tak, racja.

-Czyżby w tym momencie idealnie pasowało nie oceniaj po okładce?- zaśmiała się pokazując rząd białych zębów

-No chyba...Tak jakby...Może-odparł, patrząc na czubek swoich butów. Wyciągnął ręce z kieszeni i opuścił je wzdłuż ciała, a palce u prawej ręki bawiły się jakimś skrawkiem papieru.

-Mhm...- powiedziała, nie bardzo miała pomysł o czym ma z nim rozmawiać- A właściwie to jak masz na imię?- zapytała spoglądając na niego

-Matt. A ty jak się nazywasz?-spytał.

-Gabriella Dicens-powiedziala

-Ładne imię-odparł, pociągając nosem. Uśmiechnął się lekko do dziewczyny-Ejj, gdybyś miała wybór, przyjechałabyś tu, czy nie?

-Chyba wszyscy powiedzieli by, że nigdzie nie jadą... Ja ferie miałam spędzić w górach, ale z przyjaciółkami i na stoku narciarskim- powiedziała i popatrzyła na niego- a Ty?

-Eee...-nie wiedział, czy powiedzieć prawdę, czy może ubzdurać tak bardzo bajeczne, piękne ferie ze swoją nieistniejącą dziewczyną, z jej koleżanką i w ogóle. Ale po chwili zastanowienia wybrał prawdę-W sumie nie wiem. Może i bym się zgodził. Albo, nie. Wolałbym siedzieć w domu. Zawsze siedzę. Lubię takie dni, gdy nie ma nikogo, rodzice wyjeżdżając zapominają o mnie i zamykają mnie samemu w domu. Naprawdę. Ale oczywiście musiałem jechać.
Schował swoje dłonie całe w drobnych rankach do rękawów swojej bluzy.

-Może wejdziemy do środka? Bo trochę zimno, a Ty jesteś w samej bluzie- zaproponowała lustrując go wzrokiem

-Jeśli ty chcesz, mi nie jest źle-odparł, wzruszając ramionami. W sumie mogliby wejść do środka, ale mu to na serio było obojętne. Uśmiechnął się szemlowsko do Gabi.

-To chodź- powiedziała idąc w kierunku wejścia do hotelu. Naprawdę czasami miała dość normalsów, ale Matt był naprawdę miły.

Gabi była o wiele milsza, niż się spodziewał po doskonałej. Była miła, naprawdę miła. To chyba dobrze...
Matt także szedł w stronę wejścia hotelu. Tak naprawdę mu było zimno, cholernie zimno, no ale nie przyznał się. Góry wydawały się być pięknym widokiem, widział, że dziewczyna chce być na polu. Nie czepiał się, nawet, jeśli mógłby się pochorować. Ta dziewczyna była miła, nie czepiał się. Może nawet ją polubił.

Gabi usiadła w holu na kanapie i ściągnęła kurtkę z ramion. I położyła ją obok siebie. Spojrzała na chłopaka.

-No co?-odparł, po czym lekko się uśmiechnął i kichnął.-Ciekawe, co porabia Pan Idealny. Pewnie poprawia fryzurę i próbuje znaleźć zasięg. Ale to nie to, że go nie lubię. Ja go nienawidzę.
Usiadł koło dziewczyny.

-Of, ale pan idealny to nie pani idealna, której grzyweczka trzyma się bez lakieru, a włosy zawsze mają obiętość- zaśmiała się bawiąc się włoasami

-W sumie racja-roześmiał się lekko-No i pain Idealna potrafi rozmawiać normalnie, a nie jak pan Idealny.

-A skąd wiesz, że pani Idealna nie udaje?- uśmiechnęła się i popatrzyła na przechadzających się po holu gościach.- W ogóle to dziwne, że mówię o sobie w 3 osobie

-Nie martw się, to całkiem normalne, Słyszałem, że mówienie do siebi....A nie, ty nie mówisz do siebie, tylko o sobie w trzeciej osobie. Ale na jedno wychodzi-wyszczerzył zęby-A co do udawania, nie wiem, czy udajesz, czy nie. Równie dobrze może chcesz ze mnie zrobić durnia. Choć w to nie wierzę.

-Jesteś całkiem spoko jak na normalsa- powiedziała podnosząc się z kanapy- Chyba na mnie mnie już czas

-A ty jesteś całkiem spoko jak na idealną-odpowiedział-No to, pa.
I także wstał, po czym, gdy tylko dziewczyna odeszła do siebie, poszedł do swojego pokoju z wielką nadzieją, że Leona tam nie będzie.