Fabuła dziewczyn: Jeszcze rok temu były zakochanymi szczęśliwymi mężatkami, ale po pewnym czasie zaczęło się między nimi psuć. Właśnie zakończyła się sprawa rozwodowa. On wyjechał z kraju, a one zostały same. Spakowały się i sprzedały dom, które do pewnego czasu był ich domem. Wyjeżdżają do nowego miasta. I zaczynają pracę jako asystentka u boku dość przystojnego pana. Pewnego dnia kiedy został zaproszony na imprezę charytatywną i prosi je o towarzystwo.
Fabuła chłopaków: Są bogaci i mają własną firmę i potrzebują pomocy w prowadzeniu jej, bo ich firma staje się popularna na rynku. Pewnego dni przyjeżdżają do miasta dziewczyny i zostają ich asystentami, ale mają co do nich inne plany. Chcą aby stały się vice prezesem naszej firmy. Po godzinach spędzonym w biurze stają się bliscy i zakochują się. Stwierdzają,  że impreza charytatywna będzie dobrym miejscem, aby jej to powiedzieć, więc idą razem. I co dalej?

Karta:
Imię:
Nazwisko:
Wiek (25-30):
Wygląd:
Przyczyny rozwodu (dziewczyny):
Jaką dziedziną zajmuje się firma (chłopaki):
Inne:

Karta:
Imię: Clara
Nazwisko: Curtis
Wiek (25-30): 25
Wygląd:
Przyczyny rozwodu: mąż ją zdradzał i nakryła go w łóżku z inną.
Miał dziecko z inną, miało 5 lat kiedy się o nim dowiedziała.
Poza tym dowiedziała się, że mąż jest uzależniony od narkotyków i przeznacza na ten cel dużą część funduszy.
Inne: uzależniona od kawy i herbaty żurawinowej.
Kocha zwierzęta, ale nie ma na nie czasu w dużej mierze przez pracę.
Nie potrafi zaufać mężczyzną, po tym co zrobił jej ex mąż.
Nie lubi dzieci.



Dziewczyny:
~Clara
~Frug

Chłopak:
~Pati
~

Karta:
Imię: Fabian
Nazwisko: Rice
Wiek (25-30): 27
Wygląd:
Jaką dziedziną zajmuje się firma (chłopaki): Firma budowlana.
Inne: Uzależniony od kawy, nieco nadpobudliwy, ruchliwy, bezuczuciowy. Pomimo, że jest dorosłym, lubi żelki. Tak, żelki w krztałcie misiów najlepiej.

Karta: Frudzia
Imię: Rose
Nazwisko:Denver
Wiek:23
Wygląd:
Przyczyny rozwodu: Zdrada z najlepszą przyjaciółką Rose
Inne: w grze,

Clara weszła właśnie do mieszkania po porannym bieganiu. Spojrzała na zegarek 7:00 westchnęła i poszła pod prysznic. Po kilku minutach wyszła i owinęła się ręcznikiem i poszła do garderoby. Wybrała i założyła

Zrobiła sobie delikatny i wyprostowała włosy.
Złapała jabłko i torebkę oraz teczkę z dokumentami, wyszła z mieszkania wsiadając do samochodu i ruszyła w stronę biura.

Fabian siedział w swoim gabinecie, popijając kawę, i wypełniając jakieś papiery, które go wkurzały. Musiał zaprosić kogoś na tą imprezę charytatywną, ale kogo? Może Molly z księgowości, albo tą Clarę...
Nie wiedział. Tyle ładnych dziewczyn wokoło, a miłości brak. Tylko kawusia, papiery i żelki.

Clara, trochę spóźniona wpadła do biura
-szef u siebie?- zapytała chłopaka, który siedział za biurkiem
-Mhm i chyba nie jest zachwycony- powiedział popijając kawą
-cholera, te korki- mruknęła do siebie i weszła do gabinety Fabiana- Dzień dobry- powiedziała bacznie się mu przyglądając.

-Dzień dobry, panno Claro. Dzień dobry-mruknął w odpowiedzi, przyglądając się asystentce-Och, usiądź. Mam takie malusieńkie pytanie....

Clara posłusznie usiadła na skórzanym fotelu na przeciwko szefa
-Jeżeli chodzi o moje s-spóźnienie to... wpakowałam się w gigantyczny korek- mruknęła patrząc na swoje ręce leżące na kolanach

-Och, no coś ty! Nie bądźmy taky upierdliwi i nie czepiajmy się każdego, małego spóźnienia-odparł, stukając palcami o biurko-Nie, nie o to chodzi. Tylko, że...Zostałem zaproszony na imprezę charytatywną i przydałoby się mieć jakąś piękną kobietę u boku..No wiesz...-nie umiał zapraszać. To było wiadome. I było to widać.

-I chce Pan, żebym poszła z Panem czy chce Pan, żebym poprosiła o to Molly z księgowości?- uśmiechnęła się delikatnie spoglądając na niego spod długich ciemnych rzęs.

-Niee, Molly jest zbyt taka pedancka.-odparł z lekkim uśmiechem-Za to ty...Zechcesz?

-A kiedy to jest?- zapytała niepewnie patrząc na swoje czarne paznokcie

-W niedzielę-odparł, patrząc na nią i wciąż bębniąc palcami o biurko.

-No to chętnie będę Ci towrzyszyć- odparła z delikatnym uśmiechem- Coś jeszcze?

-To tyle, możesz iść-odparł i się lekko uśmiechnął, po czym popił kawy.

-Okej- mruknęła podnosząc się i wychodząc z gabinetu, poszła do swojego i usiadła za biurkiem. Wyciągnęła stos papierów i popiła kawę którą wcześniej przyniosła

Fabian wrócił do wypełniania papierów. Praca dłużyła mu się niemiłosiernie, ale trzeba było przeżyć.

Clara przeglądała papiery przy okazji je wypełniając, gdy wypełniła wszystkie dokumenty, wzięła je i razem z kawą w ręku poszła do gabinetu Fabina
-Skończyłam- powiedziała kładąc dokumenty na biurku

-Masz coś jeszcze do roboty?-spytał-A jeśli nie, to możesz iść do domu.

-Na pewno nic nie trzeba pan jeszcze w czymś pomóc?- zapytała patrząc na niego z delikatnym śmiechem.

-Nie, nie. Możesz iść do domu-uśmiechnął się miło.

-Na pewno?- zaśmiała się

-Na pewno-odpowiedział, przeglądając dokumenty.

-W razie czego jetem pod telefonem- powiedziała i poszła do swojego gabinetu, po chwili wyszła z biura

-No, czas także iść-odparł cicho i również wyszedł.

Clara pojechała do Centrum Handlowego, aby zakupić idealny strój na niedzielne wyjście z panem Fabianem.

Fabian wszedł do samochodu i pojechał do domu. Korki były niewyobrażalne, ale jakoś przetrwał. Ostastetnie wszedł do mieszkania i padł na kanapę. Po co on to zrobił?
Równie dobrze mógłby nie iść na tą imprezę, teraz się wstydzi.

Clara kręciła się po sklepach, ale nic ciekawego nie znalazła, więc poszła do kawiarni i usiadła przy jednym ze stolików

ZAstanawiał się przez chwilę, co teraz robi Clara, ale po chwili zaczął rozmyślać, co będzie on jutro robić.
Poszedł do kuchni i zrobił sobie kawę.

Po chwili kerner przyniósł jej kawę z radosnym uśmiechem, który wrażał wiele, ale stwierdziła, że nie będzie go zatrzymywać i tylko odwzajemniła uśmiech

Gdy tylko woda zagotowała się, wziął czajnik i nalał do kubka wrzącą wodę, niechybnie wylewając wodę na blat. Wypowiedział parę przekleństw i poszedł po ścierkę.

Clara siedziała przy stoliku i piła kawę, przeglądając coś na telefonie

Wrócił ze ścierką i wytarł blat, wylewając kawę. Kubek potoczył się po blacie, po czym rozbił się. Odłamki szkła rozsypały się po całej podłodze. Fabian miał dość, jak dobrze, że nikt z jego pracy nie widział tego. Jak dobrze, że nikt nie wiedział, jaką jest łamagą.
Poszedł po szufelkę i rozbity kubek wywalił, a podłogę umył.

Clara zapłaciła za kawę i wyszła z kawiarni. Potem wsiadła w samochód i pojechała do domu.

Zrobil drugą kawę i tym razem ostrożnie nalewał wodę.

Dziewczyna zaparkowała pod apartamentowcem i weszła do środka, po chwili już stała w swoim mieszkaniu, zsunęła ze stóp buty, które już zdążyły ją obetrzeć.
-Cholera- mruknęła i ruszyła w stronę kuchni

Popił łyk kawy i postanowił pooglądać telewizję.

Zrobiła sobie swoją ulubioną herbatę żurawinową, po chwili wzięła kubek i poszła do salonu, rozłożyła się na kanapie i zaczęła skakać po kanałach

Skakał z nudów przez kanaly, wzdychają raz po raz. Było napawdę nudno. Popił łyk kawy i dalej przeżucał kanały.

Dziewczyna zostawiła kubek z herbatą na stoliku i poszła po torebkę, która została w przedpokoju.

Po udrękach, których powodem była nuda, zadzwonił do Clary. Trzy sygnały, cztery...
Nie wiedział, po co, ale chciał z kimś pogadać.

Kiedy doszła do stolika gdzie leżała jej torebka, zaczął dzwonić jej telefon, ale minęła chwila zanim znalazła go w "torebce bez dna", kiedy miała już go w ręce odebrała nie sprawdzając kto dzwoni
-Słucham?-powiedziała wracając do salonu

-Hej, Claro. To ja, Fabian-odparł, uśmiechając się, przypomniał sobie, że jej tutaj nie ma-Tobie też się nudzi?

-Witaj Fabianie- zaczęła się rumienić na samą myśl o tym, że jej bezduszny szef do niej dzwoni i to nie w godzinach pracy- owszem, niestety...

-No to co-zaczął-Może jakaś kawka na mieście, albo coś innego? Co proponujesz?

-Kawa może być, tylko gdzie?- powiedziała z uśmiechem na twarzy

-Nie wiem-odaprł.

-Centrum?- zaproponowała szukając w szafce wygodniejszych butów.

-Okej. Za poł godziny?-spytał.

-O ile korki nie przeszkodzą to okey- powiedziała wyciągając z szafki trampki- To do zobaczenia- powiedziała i rozłączyła się, weszła do swojej garderoby i zmieniła spódniczkę na jeansy, wciągnęła trampki na nogi i wyszła z mieszkania.

Chłopak przeczesał szybko włosy, włożył jeansy, czerwone trampki *heh* i czarną bluzkę, a na to narzucił czarną skurzaną kurtkę. Wziął kluczyki od samochodu i wyszedł.

Clara wsiadła do samochodu i pojechała do centrum, oczywiście wpakowała się w korek.

I wpadł w korek. Starał się nie, ale wszechświat zrobił mu na złość. Więc czekał i czekał, posuwając się co 20 cm.

W końcu udało jej się dojechać do Centrum, zaparkowała i wysiadła, weszła do kawiarni i usiadła przy oknie

Fabian jeszcze stał tak w korku z 15 minut, ale w końcu dojechał. Wysiadł i od razu poszukał wzrokiem Clary. Uśmiechnął się i podszedł.

Clara zamówiła już sobie kawę i babeczkę czekoladową
-Hej- powiedziała do przybyłego Fabiana

-Cześć-usiadł naprzeciwko niej-Co tam? Jak tam twe samopoczucie?

-Wszystko dobrze, ale te korki mogą do zgonu człowieka doprowadzić- powiedziała kiedy kelner przyniósł zamówienie

-No, racja. Wybacz za spóźnienie, ale także wpakowałem się w korki-odparł, wzruszając ramionami.

-Nic się nie stało, długo nie czekałam- powiedziała urywając kawałek babeczki

-To dobrze-odparł, patrząc na nią. Była całkiem ładna...

Clara upiła łyk kawy, a między nimi nastała cisza.

-Ładnie wyglądasz-powiedział bez zastanowienia, ale naprawdę tak uważał. Ładnie wyglądała bez roboczych ubrań, w trampkach i jeansach.

-Dziękuję- powiedziała delikatnie się rumieniąc- Ty też.

-Dzięki-uśmiechnął się-Czyli jesteś przekonana co do tej imprezy dobroczynnej?

-Tak, a co rozmyśliłeś się co od tego, żebym Ci towarzyszyła?- uśmiechnęła się pokazując swoje ząbki

-Niee, tylko wiesz... Pomyślałem, że moze pomyślałaś, że to szalony pomysł i, że jednak zrezygnujesz-jeszcze szerzej się uśmiechnął.

-Aaa... Ale to po części mój obowiązek, żeby pokazywać się z moim szefem w różnych miejscach...- zaśmiała się

-Jak słodko i miło-odparł cicho, wpatrując się w nią. Fajnie się z nią gadało, była miła i miała taki przyjemny głos. Tak, chciał iść z Clarą na tą imprezę.

-Przyszliśmy na kawę... Ja mam kawę, a Ty nie- zaśmiała się i urwała kolejny kawałek babeczki.

-Pff.... Myślałem, że przyśliśmy się tutaj nie nudzić samemu w domach osobno-odparł.

-To też, ale jednak- zaśmiała się i poprawiła włosy, które spadły jej na twarz

-No racja-odparł z uśmiechem-Ale kawy mogę napić się codziennie a porozmawiać z piękną kobietą nie.

-Nie słódź mi tak bo się zarumienię- powiedziała biorąc do ust kawałek babeczki

-Dlaczego mam ci słodzić?-spytał żartobliwie-To nie był komplement. To po prostu prawdziwie, udowodniony w teorii i w praktyce fakt.

-Nie prawda, to są komplementy i nie wiem po co to robisz...- powiedziała z uśmiechem na twarzy

-Bo na nie zsługujesz, jesteś samotną babką, i na dodatek ładną-odparł, znowu bez namysłu-Komplementy, fakty...Nazywaj to jak ci sie podoba, czy to po imieniu, czy nie. Dla mnie to fakty i tyle.

-Wiesz dobrze, dlaczego samotną i dobrze wiesz, że ja tego faktem nie nazwę- mruknęła, a uśmiech zszedł jej z twarzy-W ogóle skończmy ten temat...

-Ok, sorka-uśmiech także spełz mu z twarzy-Przepraszam...

-Nic się nie stało, po prostu to dalej jest dla mnie trudny... ciężki temat- mruknęła wypijając kawę

-Ee, no ale mógłbym pomyśleć, że to dla ciebie niezbyt przyjemne-odparł, wpatrując się w blat.

-Fabian, naprawdę nic się nie stało naprawdę, to tylko były mąż... Nie powinnam reagować na ten temat tak impulsywnie- mruknęła wpatrując się w swoje paznokcie

-E tam, każdy normalny człowiek by tak zareagował-roześmiał się nerwowo.

-Nie każdy... Ale ehh... nie ważne... zmieńmy temat...- mruknęła stawiając filiżankę na stoliku

-Ok-odparł-To o czym chcesz pogadać? Ja od razu odsuwam temat pogody, to takie nudne i monotonne...

-A tak właściwie to na jaki cel będą zbierać na tej imprezie charytatywnej?- zapytała zamawiając jeszcze jedną kawę... (uzależnienie)

-Na chore dzieci-odparł, patrząc na blat. Po chwili podniósł głowę i spojrzał na Clarę.

-Szczytny cel- powiedziała mieszając w właśnie otrzymanej kawie- Ale nie lubię dzieci... Uraz...

-Ouł..-odparł cicho-Ale chyba pójść wciąż chcesz? Chyba żaden dorosły ich nie lubi. Małe, denerwujące, rozwydrzone...

-Oczywiście, że pójdę, przecież nie odwołam tego z powodu celu... Zawsze można im pomóc szczególnie, że nie będę musiała się do nich zbliżać- zaśmiała się upijając łyk kawy

-Tak, to w sumie jest dobra "Wiadomośc"-odparł-Dzięki, że się zgodziłaś.

-Nie ma sprawy, to również po części mój obowiązek, aby mój szef ukazywał się w dobrym towarzystwie na takich imprezach- zaśmiała się

-Och, jakie to miłe z twojej strony-uśmiechnął się-Tak, masz rację.

-No wiem, bo ja zawsze mam rację... tak teoretycznie gorzej z praktyką...- uśmiechnęła się

-Może kiedyś się o tym przekonam, jak dla mnie, masz rację-rozszeżył uśmiech.

-A już się nie przekonałeś?- zapytała podnosząc filiżankę