Fabuła chłopaków: Mieli cudowne dziewczyny. Za kilka miesięcy miał odbyć się ich ślub, lecz one miały śmiertelny wypadek samochodowy. Lekarze przeszczepili ich serce innym dziewczyną. Po kilku tygodniach błagania i proszenia o rozmowę z osobami, które dostały ich serce... Wchodzą do nich kiedy one śpią. Dokładnie się im przyglądają, ale nie kochają już ciała...
Fabuła dziewczyn: Mieszkały samotnie, zawsze były samotne, w pewnym momencie swojego życia muszą mieć przeszczep serce. Operacja się odbyła i dostały nowe życie. Pewnego dnia w szpitalu pojawia się mężczyzna... Przystojny. Nie pamiętają kim jest, ale czują, że jest bliski ich sercu.

Fabuła by me...

KARTA:
Imię:
Nazwisko:
Wiek (20-25):
Wygląd:
Inne:

KARTA:
Imię: Nikolas
Nazwisko: Reddy
Wiek (20-25): 24
Wygląd:
Inne: ma suczkę rasy husky wabiącą się Laki


Dziewczyny:
-Mand'
-

Chłopaki:
-W'
-gN'

KARTA: Mandaryna899
Imię: Naomi
Nazwisko: Black
Wiek (20-25): 21
Wygląd: Pod Spodem
Inne: W Grze

KARTA: gN
Imię: David
Nazwisko: Shelley
Wiek (20-25): 21
Wygląd: zaraz
Inne: zaraz albo wg xd

Imię:Natalie
Nazwisko:August
Wiek:21
Charakter:wg
Inne:Wg

KARTA:
Imię: Lua
Nazwisko: Bei
Wiek: 20
Wygląd:

Inne:

Naomi+David
Lua+Nikolas
Natalie+Jack

Zacznijmy od tego, że faceci przyglądają się dziewczyną : D
~~~~~~~~~~
Nikolas ubrany w jeansy i czarną koszulkę, wszedł do sali, gdzie leżała dziewczyna, z sercem jego niedoszłej narzeczonej.

David patrzył na Naomi..(by M' xD)

Dziewczyna lekko otworzyła oczy. Nie wiedziała jeszcze do końca gdzie jest i co się stało, więc była nieco przestraszona. W końcu jej wzrok zawiesił się na przystojnym chłopaku, który wlepiał w nią swoje oczy.
-Kim jesteś? - Powiedziała cicho.

Omm.. em...
Lua pogrążona była w ciemnościach. Nie miała poczucia czasu. Czuła jakby śniła, ale bez obrazów. Powoli otworzyła oczy i od początku miała wrażenie, że nie jest sama w pomieszczeniu. Rozejrzała się na tyle ile mogła, a jej wzrok padł na obcą postać.

Nikolas przyglądał się dziewczynie kiedy jego wzrok padł na jej przed chwilą jeszcze zamknięte oczy. Uśmiechnął się delikatnie
-Cześć...- powiedział niepewnie

Lua zachowała spokój. Nie była jeszcze w dobrym stanie i nie wiele rozumiała co się dzieje dookoła.
- Cześć..? - odpowiedziała pytająco.

-Hmm... to ja może pójdę, a Ty sobie odpoczniesz jeszcze?- zaproponował podnosząc się z krzesła, które stało obok łóżka dziewczyny

- Kto Ty? - zapytała sennym głosem. Była zmęczona, chociaż dopiero co wybudziła się z dłuuugiego snu.

-Jestem Nikolas Reddy- powiedział spoglądając na nią- I pewnie zastanawiasz się gdzie i dlaczego jesteś? Jesteś w szpitalu, ponieważ miałaś przeszczep serca.

- W szpitalu? A. Aha. - mruknęła myśląc o obcym chłopaku. - Wybacz, ale czy my się znamy? - zapytała po chwili nie mogąc już dłużej wytrzymać.

-Raczej nie- powiedział z powrotem siadając na krześle obok niej- znaczy po części Cię znam, ale raczej Ty mnie nie.

Lua poprawiła się na łóżku i odwróciła głowę do chłopaka.
- To co tu robisz? - nie mogła się powstrzymać od pytań. Jej ciekawość zazwyczaj zwyciężała.

-siedzę...- powiedział i wzruszył ramionami.- Właściwie to... moja narzeczona była dawcą...- powiedział znacznie ciszej

- Dawcą czego? - zapytała bez namysłu. Po chwili jednak zorientowała się o co chodzi. Spuściła wzrok i jedyne co była w stanie powiedzieć to ciche - Aaa...

-Serca- powiedział bez namysłu- Mam wyjść czy chcesz jeszcze o coś zapytać?- zapytał patrząc na swoje ręce

- Ghem.. no ten.. nie wiem już. - powiedziała jąkając się. Po dłuższej ciszy jaka zapadła, podniosła wreszcie wzrok i spojrzała na chłopaka. - Przepraszam - szepnęła.

-Nie masz za co- powiedział podnosząc wzrok- Ona... i tak nie miała szans na przeżycie... ale dzięki temu żyjesz Ty...- powiedział i dotknął jej ręki

- No tak.. - powiedziała niepewnie. - Zawdzięczam jej bardzo dużo. Szkoda, że jej nie znałam. - zauważyła ponuro. - Czy jest coś co będę mogła zrobić aby podziękować za.. za szansę na nowe życie?

-Jest jedna taka rzecz, którą możesz dla mnie zrobić- powiedział spoglądając niepewnie na jej twarz, była blada, ale i tak coś go do niej ciągnęło- Chcę, żebyś utrzymywała ze mną kontakt... tak wiem, to dziwna prośba, ale mimo tego, że tak naprawdę znamy się tylko chwilę, to czuję, że jestem z Tobą blisko związany...

-Och. noo... no dobrze. - wyjąkała zdziwiona propozycją chłopaka. - Możesz być pewien, że ja z mojej strony nie zerwę kontaktu - dodała obiecująco z uśmiechem.

-Gdzie mieszkasz? A właściwie to pamiętasz coś z przed operacji?- zapytał, a na jego twarzy zaczął pojawiać się czuły i delikatny uśmiech.

- Mieszkam przy.. mieszkam.. no kurcze... - starała się przypomnieć sobie, gdzie mieszka, ale bez skutku. - Chwilka. - powiedziała bardziej do siebie niż do niego. Zamknęła oczy i wzięła głęboki wdech i wydech. Potem powtórzyła to kilka razy i otworzyła oczy. - Dobra. Nazywam się Lua...? - dokończyła zdanie jakby pytając. - A mieszkam... jejku! No nie pamiętam. - stwierdziła lekko załamana. - I co teraz zrobię?

-Nie przejmuj się... możesz pogadać z lekarzem i wszystkiego się dowiedzieć. Ewentualnie jak nie będziesz chciała mieszkać na razie sama, możesz wprowadzić się do mnie...- powiedział niepewnie, ale dalej z uśmiechem na twarzy.

- Znamy się od paru minut, a Ty już proponujesz mi wspólne zamieszkanie? - zaśmiała się słabo. - Najpierw dowiem się troszkę o sobie, a potem.. potem zobaczymy. Ale na pewno będę miała na uwadze tą propozycję.

-Ale... to dziwnie zabrzmi... Ale czuję się za Ciebie odpowiedzialny, bo nosisz serce mojej narzeczonej- uśmiechnął się słabo i dotknął delikatnie ręki Luy