Fabuła Dziewczyn:
Jesteśmy już pełnoletnie. Mamy chłopaków. "Kochamy ich", ale miłość chyba nie jest dla nas. Bardziej mieszkamy z Nimi dlatego, że zapewniają nam dach nad głową. W końcu postanowiłyśmy się zabawić, więc udałyśmy się na imprezę i dokonałyśmy tam zdrady. Zdradziłyśmy chłopaków z ich przyjaciółmi, ale nie przyznajemy się. W końcu prawda i tak wychodzi na jaw, a my zostałyśmy "uwięzione" w domu chłopaków. Znęcają się nad nami, ale kiedy wychodzimy od czasu do czasu na ulicę udajemy, że nic się nie stało... czy chłopaki w końcu przestaną? A może dojdzie do jakiejś katastrofy?

Fabuła Chłopaków:
Jesteśmy bogaci. Mamy dziewczynę, ale już od kilku miesięcy się z nam nie układa. Mamy przyjaciół, ale kiedy dowiadujemy się, że dziewczyny nas z nimi zdradziły - wpadamy w taką złość, że pobiliśmy własnych znajomych, a do tego uwięziliśmy dziewczyny w domu. Bijemy je i znęcamy się nad nimi. Jak długo to jeszcze potrwa? Czy może w końcu przestaniemy? A jeśli tak, to czy dziewczyny nam wybaczą?

Karta:
Imię:
Nazwisko:
Wiek:
Wygląd:

Karta: Mandaryna899
Imię: Naomi
Nazwisko: Black
Wiek: 19
Wygląd: Pod Spodem



Dziewczyny:
-Naomi
-Amanda
Chłopcy:
-David
-Dawid

Karta:gN' :3
Imię:David
Nazwisko:Shelley
Wiek:20
Wygląd:zaraz

Karta:Olivcia123
Imię:Amanda
Nazwisko:Sky
Wiek:19
Wygląd:

Karta: Migusga
Imię: Dawid
Nazwisko: Koranii
Wiek: 19
Wygląd: Tam

Pary:
Naomi i David
Amanda i Dawid

Zaczynamy od momentu jak chłopaki biją swoich kolegów, a dziewczyny próbują ich ratować.

Ok

Chłopak patrzył się na swojego przyjaciela a potem zerknął na dziewczynę. Był tak wkurzony , że sam nie wiedział co robi , szybkim ruchem dowalił swojego koledze.Jednak to się nie tylko na tym skończyło bójka działa się dalej.

Naomi przez chwilę patrzyła na chłopaków, którzy się chcieli pozabijać. W końcu podbiegła do nich i próbowała ich odciągnąć, ale nic z tego.
-David! Puść go! - Wrzasnęła.

Amanda podbiegła do Dawida próbując odciągnąć go od kolegi.Fuknęła pod nosem,był za silny

-Nie!-krzyknął.Bójka trwała nadal.Odepchnął Naomi żeby również jej nie walnąć.

Dawid puścił chłopaka który już leżał na ziemi. Z złowrogim spojrzeniem popatrzył się na dziewczynę - Ty idziesz zemną  - mruknął łapiąc mocno dziewczynę za rękę.

Dziewczyna była zmieszana kochała go ale czy na pewno.Szarpnął ją za rękę nie opierała się była za słaba

-David, zrobisz mu krzywdę! Daj mu spokój! - Krzyknęła, nadal próbując odciągnąć chłopaków.

Chłopak ciągnął za sobą dziewczynę do puki nie doszedł do swojego domu. Wkurzony otworzył drzwi i wepchał tam dziewczynę , nie chciał by uciekła więc i zamknął za sobą drzwi. - Jak mogłaś - mruknął znowu łapiąc dziewczynę za rękę.

David odepchnął chłopaka kiedy zrozumiał że dał mu "nauczkę".
-Dlaczego to zrobiłaś?!-krzyknął i mocno złapał dziewczynę za nadgarstek.

-Puść mnie - krzyknęła szarpiąc się i miotając w tą i we w tą

- No pytam się czemu ?! - krzyknął dalej patrząc się na dziewczynę. Ze złości zaczął mocniej ściskać dłoń dziewczyny.

-Byłam pod wpływem alkoholu. Poza tym do niczego nie doszło... - Mruknęła. -Puść mnie. To boli! - Wrzasnęła, wyrywając rękę z uścisku.

-Do niczego nie doszła,byłam pijana - wykrzyczałam,i dalej się miotałam

- Haaa pijana -  powiedział śmiejąc się. - Widać , że wymyślamy wymówki na poczekaniu - mruknął ciągnąc dziewczynę do piwnicy.

-Ja Cię nigdy nie zdradziłem s*ko!-wrzasnął.-Nawet jak byłem pijany!Bo ja Cię kocham, przepraszam kochałem.-powiedział.Ponownie złapał dziewczynę za rękę.-Pójdziesz ze mną.
Otworzył drzwi od auta i wepchnął tam dziewczynę.

-Nie będę tutaj siedziała! - Wrzasnęła, próbując wyjść z samochodu. -Wypuść mnie! - Krzyknęła.

David usiadł po stronie kierowcy.Zablokował drzwi.Ruszył do swojego domu.Odblokował drzwi i wyszedł.Wziął dziewczynę za nadgarstek.

-Chyba nie myślisz, że będę z Tobą mieszkała?! - Powiedziała. -Zostaw mnie. - Mruknęła, wyrywając się.

-Haha oczywiście że będziesz.-mruknął.Złapał dziewczynę mocniej.Zaciągnął do domu.Otworzył drzwi i wepchnął ją tam.A następnie je zamknął.

-Nie będę! Wypuść mnie! - Krzyknęła.

-Będziesz, bo Ci każe!-wrzasnął.-Spędzimy trochę czasu...razem...blisko.-powiedział i dotknął dziewczyny dupę.

-Zostaw mnie. Nie chcę mieć z Tobą nic wspólnego! Nie dotykaj mnie. Rozumiesz?! - Powiedziała zapłakana i uderzyła chłopaka w policzek.

-Spokojnie.-powiedział.Złapał dziewczynę za rękę.-Pod żadnym pozorem nie możesz mnie bić bo będzie i z Tobą źle.-powiedział.

-Grozisz mi?! - Krzyknęła.

-Tak!-krzyknął.-A co mi zrobisz?Pójdziesz do swojego kochanka?

-Nie kocham go. - Mruknęła.

-Ale z nim się  jednak całowałaś.-powiedział.-Nie wyjdziesz stąd!NIGDY!-wrzasnął i uderzył dziewczynę w brzuch.

Naomi opadła na podłogę i rozpłakała się ponownie.
-David przepraszam! Ja nie chciałam. Tylko wypuść mnie, błagam. - Powiedziała przez płacz.

-Żebyś do niego wróciła!?-krzyknął.-Chyba sobie ze mnie żartujesz dzi*ko.

-Nie chcę wracać do Niego! - Krzyknęła.

-Nie ufam Ci!I nigdy nie zaufam!-wrzasnął.-Jak wspomniałem, nigdy stąd nie wyjdziesz chyba że ze mną.Jutro pojedziemy po twoje rzeczy.

-Ale ja nie chcę tutaj mieszkać! - Powiedziała, chowając głowę w kolana.

-Ojj Skarbie...-powiedział.Kucnął obok dziewczyny.Delikatnie podniósł dziewczyny głowę.Uderzył ją w policzek.
-Gówno mnie to obchodzi.-powiedział chłodno.

Naomi spojrzała chłopakowi w oczy.
-Nie dam się tak poniżać. Uderzyłeś mnie, a to gorsze od jakiejkolwiek zdrady. Mam nadzieję, że kiedyś zdasz sobie sprawę z tego co zrobiłeś. - Mruknęła.

-Może kiedyś.-powiedział.Wziął dziewczynę na ręce.Zaniósł do swojego pokoju.Położył ją na łóżku.
-Odpocznij.-powiedział.

Naomi odwróciła się i schowała głowę w poduszkę.

David posmutniał, ale musiał być twardy.
-Przepraszam.-mruknął i wyszedł z pokoju.Poszdł do kuchni.Nalał sobie wody i usiadł na blacie,

Naomi wstała i próbowała otworzyć okno.
-Cholera! - Mruknęła.

David usłyszał dziewczynę.Uśmiechnął się pod nosem.Poszedł do pokoju.
-Widocznie muszę się Tobą zaopiekować.-powiedział.Objął dziewczynę w pasie.Delikatnie pocałował ją.
-Nie uciekniesz stąd zrozum.-powiedział.-Bicie Cię nie sprawia mi przyjemności.-muknął.-WIĘC POŁÓŻ SIĘ LUB USIĄDŹ I NIE UCIEKAJ!

-Mi nie sprawia przyjemności, to, że mnie więzisz. I puść mnie. - Mruknęła, odsuwając się od chłopaka. To było jasne, że się go bała po tym co zrobił.

-Będę Cię więził.-powiedział.-Migę z Tobą zrobić co chcę, i kiedy chcę.-mruknął.

-Nie jestem Twoją lalką! - Warknęła.

-Od dzisiaj jesteś!-krzyknął.Zamknął oczy i po cichu policzył do 10.-Jeśli chcesz przeżyć to lepiej się mnie sluchaj.

-Czy ty mi grozisz?! Chcesz mnie zabić? Poszę bardzo. Jeszcze Ci w tym pomogę. Wolę umrzeć, niż mieszkać z kimś takim jak ty! - Wrzasnęła i po chwili namysłu ucichła, kiedy zdała sobie sprawę co zrobiła.

-Na razie Cię nie zabiję, bo Cię nadal kocham.-powiedział.-Ale nie pozwalaj sobie bo mogę Cię  najpierw pomęczyć, a potem zabić.

-O ile się pierwsza sama nie potnę, albo powieszę. - Mruknęła.

-Nie zrobisz tego.-powiedział.-Chcesz coś do picia?

-Skoro przyniesie Ci to satysfakcję, że mnie zabijesz, to już wolę umrzeć po swojemu Nikt nie będzie decydował o mojej śmierci. Rozumiesz? - Mruknęła.

-Przestań nie pozwole Ci umrzeć!-wrzasnął.Westchnął.-Połóż się i odpocznij, a ja przyniosę Ci wody i zimny okład.-powiedział nieco spokojniej i wyszedł z pokoju.

Naomi usiadła na łóżku i spojrzała na okno.
-Długo tutaj nie wytrzymam. - Mruknęła do siebie.

David nalał wody do szklanki i wyciągnął okład z zamrażarki.Poszedł na górę.Wszedł do pokoju.Szklankę położył, na stoliku koło łóżka.Usiadł koło dziewczyny.Delikatnie przyłożył okład do jej policzka.

-Zostaw mnie. - Mruknęła. -Nie potrzebuję okładu. - Powiedziała i odwróciła wzrok.

-Potrzebujesz.-mruknął.Nastèpnie przyłożył okład do brzucha dziewczyny.

-Najpierw się nade mną znęcasz, a teraz próbujesz mi pomóc? - Mruknęła.

-To nie moja wina.-mruknął.-Kocahm Cię, ale zrobiłaś coś czego NIGDY nie wybaczę.-powiedział.Namiętnie pocałował dziewczynę i włożył ręke pod koszulkę.

-To nie znaczy, że musisz się nade mną znęcać! - Krzyknęła i odsunęła się od chłopaka. -Puść mnie. - Mruknęła.

-Nie.-mruknął.Podsunął się do dziewczyny.Zaczął ją całować i dotykać po piersiach.

Naomi odepchnęła szybko chłopaka.
-Nie będziesz robił ze mną czego chcesz! - Wrzasnęła.

-Hah, zabronisz mi?-zapytał kpiąco.-Przecież jesteś dzi*ką, takie macanie to dla Ciebie nic.

-Nie jestem dziwką! To ty jesteś skończonym palantem! - Krzyknęła i wyszła z pokoju, trzaskając drzwiami.

David pobiegł za dziewczyną.Objął ją w pasie.
-No przeoraszam....-mruknął.Zaczął całować dziewczynę w szyję.

-Zostaw mnie! Nie rozumiesz, że nie tego nie chcę?! - Warknęła, odsuwając się.

-Emm...Nie.-powiedział.-Jesteś moją własnością.-powiedział.Złapał dziewczynę za TYŁEK(xD).

-Nie, nie jestem! Zostaw mnie. - Krzyknęła.

-Już, już spokojnie.-mruknął przytulił mocno dziewczynę.-Przepraszam, już nie będe.

-Wątpię. - Mruknęła.

-Uwierz mi.-powiedział.Oczywiście kłamał.

-Nie potrafię. - Mruknęła i odruchowo odsunęła się od Davida.

-Mam Ci w tym pomóc?-zapytał.Jeszcze mocniej przytulił dziewczynę.

-Nie. Zostaw mnie.  - Powiedziała.

-Chciałem żeby było dobrze, ale to twój wybór.-mruknął.Odsunął się od dziewczyny.Przycisnął ją do ściany łapiąc ją za gardło.-Masz się mnie słuchać, zrozumiano?

-Puść mnie, bo to boli! - Krzyknęła,  spoglądając na chłopaka.

-Ma boleć.-mruknął.Puścił dziewczynę.Objął dziewczynę w pasie.-Zrozumiano?

-Nie będziesz mną pomiatał. - Wrzasnęła i wybiegła z pokoju. Weszła do łazienki i zamknęła drzwi na klucz.

-I tak stąd w końcu wyjdziesz nie wytrzymasz tam długo.-powiedział.Poszedł do salonu.Położył się na sofie.

Naomi osunęła się na podłogę i zaczęła płakać.

David w końcu wstał.Poszedł pod łazienkę.
-Naomi wychodź, jedziemy gdzieś.-powiedział.

Naomi nie odezwała się. Spojrzała na okno, które było na przeciwko niej. Po kilku minutach je otworzyla i wyskoczyła przez nie.

David usłyszał otwierające się okno.Wybiegł z domu.

Naomi ukryła się za drzewem, kiedy zauważyła chłopaka.

-Naomi!-krzyknął.-I tak mi nie uciekniesz.-mruknął.

Naomi zaczęła biec w stronę wyjścia.
-Nie chcę mieć z Tobą nic wspólnego! Daj mi spokój,  albo zadzwonię na policję.  - Krzyknęła.

-Nie ośmielisz się!-krzyknął.Pobiegł za dziewczyną.Kiedy ją dogonił złapał w pasie.

-Puść mnie! - Wrzasnęła.

David wziął dziewczynę na ręce.Poszedł do domu.

Dziewczyna próbowała się wyrwać, ale to było na nic.
-Czego ty ode mnie chcesz?! Daj mi spokój. Nienawidzę Cię! - Krzyknęła.

-Chcę Cię zranić!-krzyknął.Poszedł z nią na górę.Rzucił ją w pokoju na podłogę.-Już Cię nigdy nie zistawię samej w pokoju.-mruknął.Zamknął okna.Potem drzwi na klucz.Klucz schował do kieszeni.

Naomi złapała za nóż, który leżał na półce.
-Odsuń się! - Krzyknęła, wymachując nożem. -Ja również potrafię zrobić Ci krzywdę. - Powiedziała, patrząc chłopakowi w oczy.

-Naomi, ja nie chcę Cię zabić.-powiedział.-Odłóż ten nóż.

-Powiedziałeś, że zrobisz ze mną co chcesz. Ciebie nie zabiję, bo pójdę siedzieć, ale siebie mogę! - Krzyknęła.

-Naomi nie rób tego.-powiedział.Powoli podszedł do dziewczyny.

-Odsuń się. Pozwolisz mi odejść i nikomu nie stanie się krzywda. - Mruknęła, robiąc kilka kroków w tył.

-Naomi, przepraszam.Nie będę Cię tak traktował.-powiedział spokojnie.-Oddaj mi ten nóż.-powiedział.Poszedł za dziewczyną.

Naomi rzuciła nóż na podłogę.
-Zostawiłam nóż. Teraz pozwól mi odejść. - Powiedziała.

David podniósł nóż.Położył go pod drzwiami.
-Zostaniesz ze mną.-powiedział.-Nie będę Cię traktował tak jak wcześniej, ale zostać musisz.

-Nie muszę. - Powiedziała, kierując się w stronę drzwi. -Otwórz je! - Warknęła.

-Proszę zostań ze mną.-powiedział.Podszedł do dziewczyny.Złapał ją za rękę i popatrzył jej w oczy.Kopnął nóż pod szafkę.

-Nie. Zostaw mnie. - Mruknęła.

-Nie zostawię.Nigdy.-powiedział.Przytulił dziewczynę.