FABUŁA:
Od 3 lat przyjaźnimy się ze swoim sąsiadem.Jednak po tych trzech latach zaczynamy coś do nich czuć.To coś to- miłość.W dniu kiedy chcemy im powiedzieć o swoim uczuciu, widzimy jak przytula jakąś piękną dziewczynę.Uciekamy z płaczem.Zaczynamy go lekko ignorować.Nie chcemy się z nim spotykać, mówiąc jakieś wymówki.Kiedy jednak zaczynamy się kłócić, mówimy mu całą prawdę.On próbuję nas przekonać, że to jego kuzynka.Oczywiście to prawda...Ale my mu nie wierzymy.Nie możemy przestać o nim myśleć, w końcu godzimy się.Jednak musimy zbudować naszą przyjaźń od nowa...A może nawet będziemy razem?

Karta Gracza:
Imię:
Nazwisko:
Wiek(+18):
Charakter:
Wygląd:
Inne:

Moja Karta Gracza:
Imię:Victoria
Nazwisko:Shelley
Wiek(+18):19
Charakter:wg
Wygląd:zaraz
Inne:wg

Mieszkamy sami.

Miejsca dziewczyn:
1.Vic
2.Gabriella
3.Mora
Miejsca chłopaków:
1.Nathan
2.Jack
3.David

]Karta Gracza: Migusga
Imię: Mora
Nazwisko: Koranii
Wiek(+18): 19
Charakter: W grze
Wygląd: Tam
Inne:
- Ma kotka Edzia
     Reszta w grze :)

Karta gracza: Moja
Imię: Jack
Nazwisko:Cloth
Wiek: 19
Charakter: wg
Wygląd:
Inne: w grze

Karta Gracza:
Imię: Gabriella <Gabi, Gab>
Nazwisko: Dropp
Wiek(+18): 19
Charakter: Wredna, arogancka, ale po dłuższej znajomości jest miła, zabawna, urocza
Wygląd:
Inne:
~Straciła matkę w wypadku samochodowym
~Od 16 roku życia mieszka sama, ponieważ ojciec wyjechał
~Ma psa... Mikiego

Karta Gracza: mandaryna899
Imię: Nathan
Nazwisko: Black
Wiek(+18): 20
Charakter: W Grze
Wygląd: Pod Spodem
Inne: W Grze

Karta Gracza:
Imię:David
Nazwisko:Angel
Wiek(+18):19
Charakter:wg
Wygląd:ehh wiadomo, taki tam no...David no xD
Inne:wg

*Zaczynamy!Rano!10.00!Dzień kiedy dziewczyna ma powiedzieć chłopakowi!Kuzynka przyjeżdża po południu*


____________________________________________________________________________________________
Była 10.00.David smacznie spał.Po południu miała odwiedzić go kuzynka.

Dziewczyna spała jednak po chwili obudził ją budzik który zaczął dzwonić. Wolnym ruchem wyłączyła budzik a sama wstała z łóżka. Była dość nieprzytomna no ale jakoś dotarła do łazienki w której opłukała twarz i wyszła.Wolnym krokiem skierowała się do kuchni , zaczęła robić sobie płatki.

Gabi siedziała w piżamie na balkonie wychodzącym na ogród ze szklanką soku, oraz notesem. Miała zamiar dzisiaj powiedzieć Davidowi co czuje.

Nathan smacznie sobie spał. Miała przyjechać jego kuzynka, więc w końcu się obudził i poszedł pod prysznic. Później zrobił sobie śniadanie i sprawdził pocztę.

David przewracał się z boku na bok.Powoli obudził się.Popatrzył na zegarek i wstał.Poszedł umyć twarz.Był bez koszulki i w bokserkach *.*.Wyszedł na balkon, który był na wprost balony Gabi.Zobaczyła dziewczynę.
-Jak się spało?-zapytał i uśmiechnął się.

Dziewczyna jadła płatki cały czas w głowie miała tylko słowa które chce powiedzieć chłopakowi. Po paru minutach zjadła śniadanko a miskę włożyła do zmywarki. Wolnym krokiem skierowała się w do sypialni a potem do szafy. - Co by tu ubrać ?  Musi być za razem wygodne i seksowne - powiedziała sama do siebie szperając w szafie.

Gabi podniosła delikatnie głowę
-Hmm... Całkiem nieźle, a Tobie?- powiedziała wstając i biorąc Mikiego na ręce.

Nathan po śniadaniu ubrał się i odliczał minuty do przyjazdu kuzynki. Dawno jej nie widział, miała dużo spraw na głowie, więc to dla Niego był wielki prezent. Włączył telewizję i zaczął przełączać kanały. Nie znalazł nic ciekawego, dlatego wyszedł na taras, aby zapalić papierosa.

-Również.-powiedział.-Jadłaś śniadanie?

Dziewczyna dalej szukała w szafie po chwili wyjęła komplet ubrań który potem ubrała. - No i jest dobrze - powiedziała sama do siebie podchodząc do drzwi tarasowych.Otworzyła drzwi od tarasu a potem  skierowała się do kuchni , żeby nasypać kotu jedzenia.

Nathan po chwili wyrzucił papierosa i wszedł do środka. Nie mógł się doczekać przyjazdu kuzynki.

-Jeszcze nie- zaśmiała się i puściła psa, który się wyrywał- A co?- podeszła do barierki

- Edziu , jedzenie już jest - powiedziała do kota który zaczął iść w jej stronę. Z lekkim uśmiechem pogłaskała kota i poszła od niego. Usiadła na krześle przeglądając swój telefon.

Nathan usiadł na sofie i włączył laptopa.

-Chodź.Zjesz u mnie.-powiedział.Uśmiechnął się.

- Jak zawsze nic nowego - powiedziała do siebie kładąc telefon na blacie. Po chwili wstała z krzesła , ubrała buty i wyszła na zewnątrz.

-Niee... nie będę Ci zawracać głowy z rana- powiedziała opierając się o barierkę

Nathan wyszedł z domu. Zauważył Morę, więc szybko do niej podbiegł.
-Cześć. - Uśmiechnął się.

- Witaj - powiedziała z uśmiechem patrząc się na chłopaka. - Jak się spało ? - zapytała dalej patrząc się na chłopaka

-A całkiem dobrze. - Zaśmiał się. -A Tobie? - Zapytał.

- Można powiedzieć , że dobrze - powiedziała z lekkim uśmiechem. Cały czas w głowie miała to jedno zdanie które miała powiedzieć ale teraz nie mogła go wydusić.

David westchnął.Założył jakąś koszulkę i spodnie.Wyszedł z domu.Wszedł do domu Gabi.Poszedł na jej balkon.
-W takim razie, ja Cię tam zaniosę.-uśmiechnął się i wziął dziewczynę na ręce.

-Ej! Nie ma tak!- krzyknęła przez śmiech próbując się mu wyrwać

-Może wpadniesz do mnie? - Uśmiechnął się, spoglądając na dziewczynę.

- Nie dziękuje.Mogę Ci przeszkadzać i takie tam - powiedziała patrząc się na ziemię.

-Oj no nie daj się prosić. - Zaśmiał się.

- No dobra ale tylko na chwilkę - powiedziała z uśmiechem zerkając na chłopaka.

-Wszystkie chwyty dozwolone.-uśmiechnął się.Poszedł do swojego domu.Wypuścił dziewczynę w kuchni.-Co sobie Pani życzy na śniadanko?

-A więc chodźmy. - Powiedział, kierując się w stronę domu.

-Pff... co za człowiek- mruknęła przyglądając się mu- Nie wiem szefie kuchni, gotuj co chcesz, a ja pójdę się ubrać, dobra?- zapytała przyglądając się swojej piżamie

- Okej - powiedziała pod nosem idąc za chłopakiem.

-Nie.-odparł.-Ty, mi pomożesz w robieniu...Naleśników?

-No dobra...- mruknęła i stanęła obok blatu- No to robimy

David otworzył lodówkę i szafkę.Wyciągnął wszystkie potrzebne rzeczy.
-No ja Ci wszystko wyciągnąłem, a teraz Ty rób.-uśmiechnął się i usiadł na blacie.

-Ej! Wyciągnąłeś mi z domu w piżamie nie umalowaną, nie uczesaną i ja mam robić? Nie ma takiej opcji!- mruknęła i usiadła na blacie, wzięła z opakowania trochę mąki i sypnęła w Davida

-Pożałujesz tego!-powiedział.Wziął garść mąki i sypnął w dziewczynę.

-Ej! Zamorduję Cię kiedyś!- mruknęła i rzuciła w niego kolejną porcją mąki

-Uwierz mi- nigdy tego nie zrobisz!-zaśmiał się.Również sypnął dziewczyne mąką.

-Uwierz, jestem w stanie to zrobić!- zaśmiała się i złapała za opakowanie i wysypała resztę zawartości na chłopaka

-No fajnie.-mruknął.-A więc ja zrobię coś gorszego.
Wziął mleko i całe wylał na dziewczyne.

-Pff... przesadziłeś! Idę się umyć- mruknęła i ruszyła w stronę wyjścia

-No dobra, teraz pozwole Ci wyjść.-zaśmiał się.

____________________________________________
No więc kuzynka Victoria jest już nie daleko xd

-Och dziękuję- uśmiechnęła się i wyszła z jego domu i weszła do swojego, cieszyła się że mieszkali w cichej dzielnicy, gdzie nie było dużo ludzi. Weszła do siebie do domu i od razu skierowała się w stronę łazienki

Victoria podjechała pod dom David'a.Miała tylko przyjść i się z nim przywitać, ostatecznie chwilę pogadać.Wyszła z auta.Zapukała do drzwi.David otworzył drzwi, myślał że to Gabi.
-Tak szyb...Ooo Victoria, cześć.-uśmiechnął się.Podszedł do dziewczyny i mocno ją przytulił.

Gabi umyła się i przebrała


i wysuszyła włosy, następnie wyszła z domu z zamiarem pójścia do David'a, ale gdy zobaczył, że przytula jakąś dziewczynę szybko się odwróciła i wróciła do domu ze łzami w oczach

David odsunął się od dziewczyny.
-Wejdziesz?-zapytał.
-Wiesz co, spiesze się.Przyszłam się tylko przywitać, innym razem.Do zobaczenia.-uśmiechnęła się.Dała mu buziaka w policzek.Wsiadła do auta i powoli odjechała.
-Pa!-krzyknął.Wszedł do domu Gabi.
-Gdzie jesteś?!-krzyknął.

Gabi siedziała na podłodze w salonie, gdy poczuła obecność Davida szybko otarła oczy
-Wyjdź- krzyknęła

David znalazł dziewczyne.
-Ejj co się stało?-zapytał.Podszedł do dziewczyny.Usiadł koło niej.

-Nic, po prostu wyjdź- mruknęła i odsunęła się od niego

-Gabi, widzę że coś się stało.Znam Cię.-mruknął.-Wytłumaczysz mi?

-Nie! Wyjdź stąd i zostaw mnie w spokoju- mruknęła

-Nie dopóki mi nie odpowiesz!-krzyknął.Objął dziewczynę ramieniem.

-Zostaw mnie! Idź się przytulać z tą laską, z którą robiłeś to przed chwilą- warknęła i wyrwała mu się- A teraz wyjdź- powiedziała podnosząc się i pokazując mu drzwi

-To była moja kuzynka!-krzyknął.Również wstał i stanął na wprost dziewczyny.Patrzył się w jej oczy.

-Nie tłumacz się, po prostu wyjdź!- warknęła i odsunęła się od niego- Ona na pewno Cię pocieszy

-Gabi to moja kuzynka!I już pojechała!-krzyknął.

-Ouuu... to smutne znaczy, że nie masz się do kogo przytulać? Oj, przykro mi- mruknęła- I powtórzę to ostatni raz, wyjdź

-Będziesz tego żałowała dzi*ko.-mruknął.Wyszedł z domu i poszedł do swojego.

Gabi zamknęła drzwi na klucz i oparła się o nie, a potem ze łzami w oczach zsunęła się po nich

rozpłakała się

David usiadł na kanapie.Był zły, na Gabi jak i na siebie.Jak mógł swoją najlepszą przyjaciółkę nazwać dzi*ką.Nalał sobie rumu i napił się.

Gabi powoli podniosła się z podłogi i weszła do swojej sypialni, gdzie na podłodze leżał Miki
-Przynajmniej ty nigdy mnie nie zawiedziesz- powiedziała cicho siadając na puchatym dywanie i głaszcząc psa znowu się popłakała

David'owi spłynęły dwie łzy po policzkach.Wstał i poszedł do domu Gabi.Zapukał.

Gabi słysząc pukani podniosła się i przeszła na drugą stronę domu i wyszła na balkon nad wejściem
-Co chcesz?- zapytała

-Wpuść mnie.-powiedział.

-Nie...- mruknęła- Najpierw mnie nazywasz dzi*ką, a teraz chcesz żeby Cię wpuściła... Nie ma tak

-Gabi przepraszam.-powiedział.-To przez złość...

-Nie obchodzi mnie to!- warknęła

-Ja nie chcę Cię stracić.-powiedział.-Nie możemy spokojnie pogadać?

-Nie, nie możemy... Żegnaj- mruknęła i weszła z powrotem do budynku

-Gabi kur*a!-krzyknął.Zaczął walić w drzwi.

-Ku*wa David, zamknij się!- krzyknęła wychodząc na balkon

-To mnie wpuść!-krzyknął.

-Nie! Jak z dzieckiem normalnie- krzyknęła

-Może i jestem dzieckiem.Gabi proszę...-powiedział.

-David N I E- powiedziała pewnym głosem mimo że w głowie chciała być blisko niego, przytulić go i powiedzieć mu co czuję

-Mam tam sam wejść?-zapytał.

-Ciekawe jak?- zaśmiała się

-Przez balkon.-powiedział.

-Ehh... Powodzenia- powiedziała i weszła do środka, zamykając za sobą szklane drzwi balkonowe

David podszedł pod balkon.Zaczął się wspinać.Nie łatwo poszło ale w końcu się udało.Stanął na balkonie.

Gabi siedziała oparta o łóżko z Mikim obok siebie, patrzyła się w drzwi balkonowe

-Gabi, otworzysz mi?-zapytał.-Czy mam tak stać?

-Wiesz... Nikt nie kazał Ci tutaj wchodzić- mruknęła nie wzruszona

-Ale jednak wszedłem, i mnie wpuścisz.-powiedział.

-Nie wpuszczę- mruknęła podnosząc się z podłogi i siadając na łóżku

-Mam wybić szybę?-zapytał.-Zrobię wszystko żeby być z Tobą.

-Jak wybijesz będziesz płacił za wymianę- mruknęła- A ja zrobię wszystko żeby być jak najdalej od Ciebie

-Ee tam, pieniędzy mi nie brak, tylko boje się że kawałki szkła spadną na Ciebie, więc...-powiedział.-Możesz się przesunąć?

-Nie mogę, dobrze mi tu, a Ty możesz stąd iść- krzyknęła

-Wiesz, że nie pójdę.-powiedział.

-Może Ci się w końcu znudzi- mruknęła

-Nie.-mruknął.Usiadł na barierce.

-Trudno... to sobie  siedz i nie rozwal mi szyby...-powiedziała i wyszła z pokoju. Wzięła obrożę Mikiego i wyszła z domu z psem

David zeskoczył z balkonu.Podbiegł do dziewczyny.
-Gabi, wybacz mi.-powiedział.Objął dziewczynę w pasie i popatrzył się w jej oczy.

-Wiesz co...-dotknęła delikatnie jego policzka-spadaj-warknela i uderzyła go. Wyrwała się z jego objec i poszła dalej

-O nie, na pewno nie będziesz mnie bić!-warknął.Złapał dziewczynę za nadgarstek.

-to mnie zostaw!- warknela próbując się mu wyrwać-To boli

David puścił dziewczynę.
-Wybaczysz mi?-zapytał.

-Nie. Zostaw mnie w spokoju...- mruknęła odwróciła się i poszła w stronę parku

-Skąd masz pewność że kłamie?-zapytał.Szedł koło dziewczyny.

-Skąd mogę mieć pewność że mówisz prawdę? -zapytała spadając na ławce

-Bo jestem Twoim przyjacielem, i Cię nigdy nie okłamałem i nie mam takiego zamiaru.-powiedział.Usiadł koło dziewczyny.

-No ale zawsze mógł być ten pierwszy raz-mruknela i podniosła się z ławki-a teraz wybacz jestem umówiona- powiedziała i ruszyła w stronę kawiarni

-Nie odpuszczè Ci.-powiedział.Poszedł za dziewczyną.

-A możemy pogadać później? -zapytała zatrzymując się

-Nie.-powiedział.

-ale mam ważną sprawę do załatwienia-powiedziała i podniosła psa

-Jest coś ważniejszego, od najlepszego przyjaciela?-zapytał.

-tak... i chyba zawiodles moje zaufanie nie sądzisz? - mruknela

-Ale ja nic nie zrobiłem!-krzyknął.

-Nie drzyj się jesteśmy w miejscu publicznym! Zrobiłeś, przytulałeś się z inną!- warknęła

-Po pierwsze, co w tym złego?Po drugie, to była moja KUZYNKA!-krzyknął, ciut ciszej.

-Świetnie to teraz ja idę się spotkać z "KUZYNEM"- warknęła rysując cudzysłów w powietrzu.- Więc daj spokój na razie

-Gabi, nie rób mi tego.Nie zostawiaj mnie.-powiedział.

-Muszę coś ustalić z kimś, więc spotkamy się później o ile będę miała czas, dobra?- mruknęła

-Ehh, no dobra.-mruknął.Przytulił dziewczynę.

-Nie dotykaj mnie- warknęła i odsunęła się od niego- Idź się do kuzynki przytulać, a ja do kuzyna, pa- warknęła odwróciła się na pięcie i ruszyła w stronę kawiarni

-Już mnie zaczynasz wkurwiać!-krzyknął.Poszedł do domu.

Gabi weszła do kawiarni i usiadła obok swojego kuzyna
-Hej- powiedziała i pocałowała go w policzek
-Hej młoda
-Wiesz co i jak?- zapytała zamawiając białą kawę
-No tak... wujek planuje powrót na jutro rano
-No to cudownie, przynajmniej jakaś wymówka żeby nie spotykać się z sąsiadem
-Z Davidem? A co się stało?
-W sumie nic, po prostu nie mam ochoty na rozmowy z nim- powiedziała upijając kawę z filiżanki

Emmm David siedział na krześle przed oknem.Czekał na Gabi.

-Chodź, będziesz moją wymówką- zaśmiała się płacąc za kawę
-No dobra- powiedział i poszedł z nią w stronę domu

David zobaczył Gabi która szła z jakimś chłopakiem.Wyszedł z domu.
-I to niby jest ten twój kuzyn?-zapytał.

-Taak... To jest mój kuzyn- powiedziała i spojrzała na niego jak na debila- Błagam, jestem zajęta, daj spokój

-Gabi nie dam Ci spokoju dopóki mi nie wybaczysz.-powiedział.-Za coś czego nie zrobiłem...

-Skończ, śpiesz się i nie mam zamiaru z Tobą rozmawiać, chyba że...- odwróciła się do kuzyna i dała mu psa- idźcie, ja zaraz przyjdę- uśmiechnęła się jej kuzyn poszedł do jej domu- A więc?

-Po pierwsze.Co w tym złego że kogoś innego przytulałem?-zapytał.

-Nie o to chodziło, ale mów dalej- mruknęła

-Za każdym razem'jak kogoś przytule to będziesz płakać?-zapytał.

-Nie... możesz przytulać facetów bez krępacji... a kobiety, już nie koniecznie- mruknęła

-Dlaczego?-zapytał.-Przeszkadza Ci to?

-Tak, bardzo mi to przeszkadza- mruknęła

-Dlaczego?Ty jesteś moją przyjaciółką,,najlepszą przyjaciółką.-powiedział.Podszedł do dziewczyny.Delikatnie dotknął jem policzka.-A ona była tylko kuzynką.

-No, ale... Jestem zazdrosna- powiedziała i opuściła głowę

-Ale nie masz o co.-powiedział.-Wiesz że nigdy Cię nie opuszczę.-powiedział.Przytulił dziewczynę.

-Kocham Cię- powiedziała cicho opierając głowę o jego klatkę piersiową

-Co mówiłaś?-zapytał.

-Nie, nic- odsunęła się od niego- Kuzyn na mnie czeka

-Gabi, przyznaj się.Co möwiłaś?-zapytał.

-Jak nie usłyszałeś, to znaczy, że to nie było ważne...- mruknęła

-Słyszałem, ale chcę to usłyszeć jeszcze raz.-uśmiechnął się.

-Jak przyjaciela, słońce- uśmiechnęła się

-Tylko przyjaciela?-uśmiechnął się.

-Tak, nie masz na co liczyć- zaśmiała się

-No dobrze.Mogę iść z Tobą do kuzyna?-zapytał.

-Nie- mruknęła i spojrzała na dom- Mamy coś do obgadania...

-Ehh no dobrze...-powiedział.-Wpadniesz później?

-Nie... jak na razie jest prawdopodobieństwo że mój tata przyleci... Więc będę siedzieć w domu i na niego czekać- mruknęła

-W takim razie...Przyjdę do Ciebie wieczorem.-uśmiechnął się.